• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 93
  • 7
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 107
  • 47
  • 24
  • 22
  • 18
  • 17
  • 17
  • 15
  • 15
  • 14
  • 14
  • 13
  • 13
  • 11
  • 10
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
101

[pt] CEP 20.000 - CENTRO DE EXPERIMENTAÇÃO POÉTICA: UMA UTOPIA FALADA / [en] CEP 20.000 – CENTER OF POETIC EXPERIMENTATION: A SPOKEN UTOPIA

VITOR GRABOWSKI DE PAIVA 29 October 2020 (has links)
[pt] A tese CEP 20.000 - Centro de Experimentação Poética - Uma Utopia Falada percorre e registra os 30 anos do CEP 20.000, um dos mais importantes e influentes eventos de poesia do Rio de Janeiro através de um olhar jornalístico, documental, historiográfico mas também testemunhal - visto que seu autor fez parte, como artista e também como produtor de uma fatia considerável dessa história. Abrindo espaço para experimentações artísticas nas mais diversas frentes - com enfoque especial na poesia falada - o CEP 20.000 já recebeu dezenas de milhares de artistas em suas três décadas de atividades, para participarem em apresentações curtas diante de um público ávido. A tese busca localizar o CEP, a partir das premissas estabelecidas por Michel Foucault, como uma heterotopia que merece seu lugar em uma espécie de linha pontilhada ou rizoma histórico da contracultura - partindo do Cabaret Voltaire, passando pelos Beats, os hippies, a geração marginal e os punks. A trajetória do CEP é contada de dentro do Espaço Cultural Sérgio Porto, seu palco principal, mas também pelo trabalho e a vida das tantas pessoas ligadas ao evento - e, com isso, a história do CEP supera seus próprios limites e acaba indo além dos 30 anos e das paredes de seu palco, contando também um pouco a história de um período da contracultura e da cena literária e musical do Rio de Janeiro, desde os anos 1990 e até hoje. / [en] The dissertation CEP 20.000 - Center of Poetic Experimentation - A Spoken Utopia covers the 30 years history of CEP 20.000, one of the most important and influential poetry events in Rio de Janeiro. Built on a journalistic, documentary, historiographic perspective, the dissertation also has a testimonial essence - given the author took part of it as cast and crew for over a decade. An open stage to all styles of artistic expression - with deeper focus on spoken poetry - CEP 20.000 has received tens of thousands of artists for short performances in front of an avid audience of around 200 people since 1990. This work seeks to positioning CEP 20.000, based on Michel Foucault s premisses, as an heterotopia, who deserves its place in a kind of dot line or historical rhizome of counterculture through history - from Cabaret Voltaire, the Beat generation, hippies, the marginal generation in Brazil, to punk and beyond. The trajectory of CEP is revisited from within Espaço Cultural Sergio Porto theater, its main venue, but also through the work and life of all the people connected to the event - transcending the boundaries of its own three decade existence and the limits of its stage to find its place as part of Rio s counterculture history, literary and musical scene, since the 1990 s till today.
102

Redes excéntricas. Una memoria estético/política de las prácticas artísticas transfeministas en el estado español

Higon Cardete, Beatriz 04 November 2022 (has links)
[ES] Desde finales del s. XX y en estas dos décadas del s. XXI, en el Estado español han proliferado una serie de prácticas y propuestas por parte de artistas, colectivos, teóricas y activistas que comparten un posicionamiento feminista y queer/cuir/kuir. En el transfeminismo confluyen genealogías (las feministas, las LGTBIQ+, las antirracistas y de(s)coloniales) que repiensan de manera crítica y compleja su entorno y su historia desde la disidencia. Su propuesta epistemológica, sus luchas identitarias, su vindicación de derechos, y su amplia producción cultural y política ha activado cambios en el contexto contemporáneo de forma inédita. Nuestra aportación a las redes transfeministas a través de 20 años de trabajo desde el colectivo O.R.G.I.A, nos permite elaborar un relato historiográfico alternativo que da cuenta de la relación entre lo político, lo afectivo y lo visual, y de su vinculación con el contexto, haciendo uso de la autohistoria-teoría para elaborar una memoria estético-política crítica de sus acciones, sus prácticas visuales y culturales, y sus textos. Desde el conocimiento situado y una perspectiva encarnada, se ahonda en el "ajuar frankenstein" de referentes, antecedentes, memorias e imaginarios, que alimentan buena parte de las prácticas artísticas transfeministas y las conectan con sus genealogías diversas. Se reflexiona sobre otras formas autónomas de acceder al conocimiento y de producirlo desde la autogestión (DIY, DIWO, DIT). Se analiza también la relación con las teorías y textos llegados de otros contextos en procesos de traducción de ida y vuelta, para ver la singularidad de los discursos generados en este contexto particular en relación a otros como el anglosajón, el francés o el latinoamericano. Se examinan así mismo aquellas referencias que surgen a partir y sobre las propias prácticas transfeministas, y que toman el pulso de su evolución e impacto en el ámbito de la cultura contemporánea, y en especial desde la llegada de la teoría queer. Los cambios acontecidos en el ámbito del arte y en algunas de sus instituciones permitieron una serie de encuentros en forma de jornadas y seminarios, en los que las relaciones político-afectivas se han ido consolidando. Su relevancia, y los debates generados en cada uno de ellos, han sido puestos en relación con las diversas prácticas visuales y/o performativas desarrolladas por colectivos y artistas transfeministas, organizando una casuística en torno a los principales temas de discusión. / [CA] Des de finals del s. XX i en aquestes dues dècades del s. XXI, en l'Estat espanyol han proliferat una sèrie de pràctiques i propostes per part d'artistes, col·lectius, teòriques i activistes que comparteixen un posicionament feminista i queer/cuir/kuir. En el transfeminisme conflueixen genealogies (les feministes, les LGTBIQ+, les antiracistes i de(s)colonials) que repensen de manera crítica i complexa el seu entorn i la seua història des de la dissidència. La seua proposta epistemològica, les seues lluites identitàries, la seua vindicació de drets, i la seua àmplia producció cultural i política ha activat canvis en el context contemporani de manera inèdita. La nostra aportació a les xarxes transfeministes a través de 20 anys de treball des del col·lectiu O.R.G.I.A, ens permet elaborar un relat historiogràfic alternatiu que dona compte de la relació entre el polític, l'afectiu i el visual, i de la seua vinculació amb el context, fent ús de l'autohistòria-teoria per a elaborar una memòria estètic-política crítica de les seues accions, les seues pràctiques visuals i culturals, i els seus textos. Des del coneixement situat i una perspectiva encarnada, s'aprofundeix en el "aixovar frankenstein" de referents, antecedents, memòries i imaginaris, que alimenten bona part de les pràctiques artístiques transfeministes i les connecten amb les seues genealogies diverses. Es reflexiona sobre altres formes autònomes d'accedir al coneixement i de produir-lo des de l'autogestió (DIY, DIWO, DIT). S'analitza també la relació amb les teories i textos arribats d'altres contextos en processos de traducció d'anada i volta, per a veure la singularitat dels discursos generats en aquest context particular en relació a uns altres com l'anglosaxó, el francés o el llatinoamericà. S'examinen així mateix aquelles referències que sorgeixen a partir i sobre les pròpies pràctiques transfeministes, i que prenen el pols de la seua evolució i impacte en l'àmbit de la cultura contemporània, i especialment des de l'arribada de la teoria queer. Els canvis esdevinguts en l'àmbit de l'art i en algunes de les seues institucions van permetre una sèrie de trobades en forma de jornades i seminaris, en els quals les relacions polític-afectives s'han anat consolidant. La seua rellevància, i els debats generats en cadascun d'ells, han sigut posats en relació amb les diverses pràctiques visuals i/o performatives desenvolupades per col·lectius i artistes transfeministes, organitzant una casuística entorn dels principals temes de discussió. / [EN] From the end of the 20th century and in these two decades of the 21st century, a series of practices and proposals by artists, groups, theoreticians, and activists who share a feminist and queer/cuir/kuir position have proliferated in the Spanish State. Transfeminism brings together genealogies (feminists, LGTBIQ+, anti-racist, and de(s)colonial) that critically and complexly rethink their environment and history from dissidence. His epistemological proposal, his identity struggles, his vindication of rights, and his extensive cultural and political production have activated changes in the contemporary context in an unprecedented way. Our contribution to the transfeminist networks through 20 years of work from the O.R.G.I.A collective, allows us to elaborate an alternative historiographical account that accounts for the relationship between the political, the affective and the visual, and its link with the context, making use of self-history-theory to elaborate a critical aesthetic-political memory of his actions, his visual and cultural practices, and his texts. From situated knowledge and an embodied perspective, it delves into the "Frankenstein trousseau" of references, backgrounds, memories and imaginaries, which feed a good part of transfeminist artistic practices and connect them with their diverse genealogies. It reflects on other autonomous ways of accessing knowledge and producing it from self-management (DIY, DIWO, DIT). The relationship with the theories and texts coming from different contexts in round-trip translation processes is also analyzed, to see the singularity of the discourses generated in this particular context in relation to others such as the Anglo-Saxon, the French or the Latin American. Likewise, those references that arise from and about the transfeminist practices themselves are examined, and that take the pulse of their evolution and impact in the field of contemporary culture, especially since the arrival of queer theory. The changes that have taken place in the field of art and in some of its institutions have allowed a series of meetings in the form of conferences and seminars, in which political-affective relations have been consolidated. Its relevance, and the debates generated in each of them, have been related to the various visual and/or performative practices developed by transfeminist groups and artists, organizing a casuistry around the main topics of discussion. / Higon Cardete, B. (2022). Redes excéntricas. Una memoria estético/política de las prácticas artísticas transfeministas en el estado español [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/189169
103

"Desafiando o coro dos contentes": Torquato Neto e a produção cultural brasileira nas décadas de 1960-70 / Untune the choir of the satisfied: Torquato Neto and the Brazilian cultural production in the 1960 S-70 s

Alves, Valéria Aparecida 10 June 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-27T19:30:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Valeria Aparecida Alves.pdf: 11158129 bytes, checksum: 197fdc3394b6120655436bb40ebb7714 (MD5) Previous issue date: 2011-06-10 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The object of study of this research has singled out Torquato de Araújo Neto, who experienced political, economical, and cultural transformations in the late 1950 s and the early 1970 s. He participated actively in the tropicalism movement in music and in the marginal or underground movie production. He also used the press, a privileged medium, to debate and explicit the context in which he was living. From the analysis of Torquato Neto s life s path and discourse, this work aimed at problematizing the Brazilian cultural production during the period of authoritarianism and at discussing the proposals for a renewed Brazilian popular music, the debate among artists and intellectuals, and the various forms of resistance. The research was carried out using the following sources of information: song lyrics, three newspaper columns - Música Popular, published in the Sports newspaper in 1967, Plug, published in Correio da Manhã in 1970, and Geléia Geral, published in Última Hora also in 1970. Other sources were letters, notes, poems, and images about the tropicalism movement found on record covers, in O Estado de São Paulo, Folha de São Paulo and Folha da Tarde newspapers, and in Veja magazine. Videos which registered the stage performance of the movement participants were also used. It is possible to conclude that, during the period of time when increasing measures were taken to curtail freedoms and to repress, a number of artists and intellectuals resisted that arbitrariness and protested against the established order, using the defense that Creating is resisting. They marginally produced, searched for alternative spaces and a new aesthetic language. They displayed anarchic behavior in relation to political and cultural order. They revendicated freedom in every aspect of life, and Torquato Neto was the spokesman of this defense movement / A pesquisa ora apresentada privilegiou como objeto de estudo Torquato de Araújo Neto. Sujeito que vivenciou as transformações políticas, econômicas e culturais ocorridas entre o final dos anos 50 e início da década de 1970. Participante ativo do tropicalismo musical e da produção do cinema marginal ou underground, ocupou espaço privilegiado a imprensa para debater e explicitar o contexto vivido. Buscou-se a partir da análise da trajetória e discurso de Torquato Neto, problematizar a produção cultural brasileira durante o período de vigência do autoritarismo e discutir as propostas de renovação para a Música Popular Brasileira, o debate entre artistas e intelectuais e as diversas formas de resistência. As fontes utilizadas para o desenvolvimento da pesquisa foram: as letras das canções, as colunas Música Popular , publicada no jornal dos Sports, no ano de 1967, Plug , no Correio da Manhã e Geléia Geral , no jornal Última Hora, ambos na década de 1970, além de cartas, anotações e poemas, as imagens produzidas sobre o movimento tropicalista, encontradas nas capas dos discos, nas fotos publicadas na imprensa, nos jornais O Estado de São Paulo, Folha de São Paulo e Folha da Tarde e na revista Veja, além dos vídeos que registraram a performance de seus integrantes nos palcos. Através desta pesquisa, conclui-se que durante o período de ampliação das medidas de cerceamento das liberdades e repressão, uma parcela de artistas e intelectuais resistiu ao arbítrio e protestou contra a ordem estabelecida, assumindo a defesa de que Criar é resistir . Produziram à margem, buscaram espaços alternativos e uma nova linguagem estética. Assumiram uma postura anárquica em relação à ordem política e cultural. Reivindicavam liberdade, em todos os sentidos, e Torquato Neto foi porta-voz dessa defesa
104

Poesia e pensamento no Catatau, de Paulo Leminski

Abrão, Daniel [UNESP] 14 May 2007 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:35:38Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2007-05-14Bitstream added on 2014-06-13T19:47:43Z : No. of bitstreams: 1 abrao_d_dr_sjrp.pdf: 946727 bytes, checksum: 0128085a0e571f6489c5884d2ef65dbe (MD5) / Universidade Estadual do Mato Grosso do Sul / O trabalho estuda a representação do sujeito no Catatau, de Paulo Leminski, enquanto instância ficcional produzida nas relações de produção, circulação e recepção da obra, considerando suas dimensões éticas, estéticas e políticas. O livro, que elabora a fabulação da vinda de René Descartes ao Brasil da invasão holandesa no Recife, no século XVII, é considerado pela maior parte de sua recepção crítica como tributário do experimentalismo de vanguarda e do concretismo. Este estudo, entretanto, aborda a relação de produção do sujeito como trânsito de tensões históricas vividas pela sociedade nos anos 60 e 70 do século XX, momento definitivo de esgotamento do projeto das vanguardas, do projeto utópico do alto modernismo e do questionamento da primazia da técnica como fundamento da arte. Explorando as ambivalências, o sujeito no Catatau é representado numa textualidade fragmentária, também ambivalente, entre a propensão autônoma do signo e a referencialidade, entre uma prática cartesiana de linguagem e a crítica ao cartesianismo, entre o projeto da vanguarda concretista e a busca de uma literatura nova, em aberto, que superasse a tradição poética da qual era tributário. Afirma-se soberano - evidenciando a presença da figura pública do poeta como uma das vozes do texto -, no exercício da metalinguagem, na corrosão paródica e na negatividade com que canibaliza os discursos sociais, como o discurso filosófico, os provérbios populares e o discurso histórico, deixando assim entrever uma referencialidade que se deixa atravessar pelas tensões políticas de dois períodos históricos, o século XVII da invasão holandesa e no século XX os anos 60 e 70 da ditadura militar brasileira. Nos dois tempos históricos, abordados espacial e simultaneamente, o livro questiona a razão ocidental imposta aos trópicos, bem como questiona o mito da tropicalidade como construtor da identidade nacional. / Not available.
105

A representação do usuário de maconha no cinema contracultural das décadas de 1960/1970

Santos, Tiago Xavier dos 18 August 2016 (has links)
Submitted by Marta Toyoda (1144061@mackenzie.br) on 2017-01-04T17:03:35Z No. of bitstreams: 2 Tiago Xavier dos Santos.pdf: 1937271 bytes, checksum: 5255112a39c819d6fc7cfa7c88ccfc23 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Paola Damato (repositorio@mackenzie.br) on 2017-01-04T17:50:53Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Tiago Xavier dos Santos.pdf: 1937271 bytes, checksum: 5255112a39c819d6fc7cfa7c88ccfc23 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-01-04T17:50:53Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Tiago Xavier dos Santos.pdf: 1937271 bytes, checksum: 5255112a39c819d6fc7cfa7c88ccfc23 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2016-08-18 / This thesis analyzes the representations about the marijuana user in countercultural movies of the 1960s and 1970. The paper first discusses the relationship that man establishes with the Cannabis Sativa plant and pioneering the United States in the prohibitionist policies on drugs . Later located the psychedelic movement and the film movement "New Hollywood" in the context of countercultural manifestations of the period. The paper also discusses the concept of image from the perspective of semiotics, on the relationship between cinema and history, the concept of representation of the historian Roger Chartier and considerations that must be made to make use of film as a source for historical research . Before analyzing the selected films, this work makes a historical contextualization of the marijuana user stigmatization process supported by the concept of Erving Goffman stigma, the concepts of Outsider and established Norbert Elias and the bypass notion of Howard Becker. / Esta tese analisa as representações em torno do usuário de maconha no cinema contracultural das décadas de 1960 e 1970. O trabalho discute primeiramente as relações que o ser humano estabelece com a planta Cannabis Sativa e o pioneirismo dos Estados Unidos nas políticas proibicionista em relação às drogas. Posteriormente, situa o movimento psicodélico e o movimento cinematográfico “Nova Hollywood” no contexto das manifestações contraculturais do período. O trabalho ainda discorre sobre o conceito de imagem sobre a perspectiva da semiótica, sobre as relações existentes entre cinema e história, o conceito de representação do historiador Roger Chartier e as considerações que devem ser feitas ao se valer do cinema como fonte para a pesquisa historiográfica. Antes de analisar os filmes selecionados, este trabalho realiza uma contextualização histórica do processo de estigmatização do usuário de maconha sustentados pelo conceito de estigma de Erving Goffman, os conceitos de Outsider e de estabelecido de Norbert Elias e a noção de desvio de Howard Becker.
106

Le journal satirique El Papus (1973-1987) : expressions de la contre-culture dans la bande dessinée de la Transition espagnole / The satirical magazine El Papus (1973-1987) : Expressions of counterculture in the Spanish transition’s Comic / La revista satírica El Papus (1973-1987) : Expresiones de la contracultura en los cómics de la Transición española

Lopata, Marine 19 December 2017 (has links)
Au cours des années soixante et soixante-dix, des mouvements de contestation sociale, politique et culturelle voient le jour dans différents pays occidentaux. Les nombreuses similitudes que présentent ces mouvements, en dépit de leur éloignement géographique, conduisent à s’interroger sur la circulation de pratiques et d’idées contre-culturelles. La présente étude apporte une pierre à cet édifice en construction à travers l’analyse de la partie graphique de la revue « satirique et neurasthénique » El Papus, qui voit le jour le 20 octobre 1973. Le parti pris dans cette étude est de considérer que la contre-culture ne se manifeste pas uniquement dans sa dimension underground et que des formes d’expression empruntent les circuits de production et de diffusion classiques. Pour atteindre l’objectif assigné dans ce travail, le concept de « contre-culture » sera le point de départ de notre réflexion. Nous retracerons dans la première partie le contexte de diffusion de la contre-culture en Espagne et proposerons des pistes de réflexion pour comprendre comment les collaborateurs de El Papus se sont familiarisés avec de nouvelles idées et esthétiques venues de l’étranger, et tout particulièrement de France et des États-Unis. L’analyse que nous proposons dans la deuxième partie reposera sur un double objectif : montrer dans quelle mesure El Papus présente les caractéristiques esthétiques de la contre-culture (transgression, laideur et « mauvais goût »), et mettre en lumière la façon dont les collaborateurs de la revue se sont appropriés trois sources d’inspiration esthétique : la revue satirique française Hara-Kiri, le magazine américain Mad, et la bande dessinée underground américaine également. / During the Sixties and the Seventies several social, political and cultural movements appear in different Western countries. The many similarities that these movements shared in spite of the geographical distance among them lead to wonder about the flows and exchanges of countercultural ideas and practices. This study adds its bit by means of the analysis of the « satirical and neurasthenic » magazine El Papus, which is born the 20th October 1973. The stance in this study is to consider that counterculture does not manifest only in its underground dimension and that some expression forms use classical production and distribution circuits. In order to attain the aim assigned to this work the concept of « counterculture » will be the starting point of our analysis. In the first part, we will explore the context of counterculture circulation in Spain and will propose clues to understand how El Papus cartoonists had access to the new ideas and aesthetic features coming from abroad, particularly from France and the United States. The analysis that we propose in the second part will have a double aim: to show how El Papus presents the aesthetic features belonging to counterculture (transgression, ugliness and « bad taste ») and demonstrate how the magazine cartoonists had three sources of aesthetic inspiration: the French satirical magazine Hara-Kiri, the American magazine Mad and also the American underground comic strip scene. / Durante los años sesenta y setenta en diferentes países occidentales aparecen movimientos de contestación social, política y cultural. Las numerosas similitudes entre ellos, a pesar de la distancia geográfica que los separaba, suscitan reflexiones sobre la circulación de prácticas e ideas contraculturales. El presente estudio es una contribución a este edificio en construcción a través del análisis de la parte gráfica de la revista « satírica y neurasténica » El Papus, que aparece por primera vez el 20 de octubre de 1973. Este estudio considera que la contracultura no se manifiesta únicamente en su dimensión underground y que ciertas formas de expresión circulan a través de vías de producción y de difusión clásicas. El concepto de « contracultura » será el punto de partida de nuestro estudio. En la primera parte expondremos el contexto de difusión de la contracultura en España y propondremos pistas de reflexión para entender cómo los colaboradores de la revista llegaron a conocer las nuevas ideas y estéticas provenientes del extranjero, en particular de Francia y Estados Unidos. El análisis de la segunda parte tendrá un doble objetivo: mostrar en qué medida El Papus presenta las características estéticas de la contracultura (transgresión, fealdad y « mal gusto ») y poner de relieve de qué manera los colaboradores de la revista se apropiaron de tres fuentes de inspiración estética: la revista satírica francesa Hara-Kiri, la americana Mad y también el cómic underground americano.
107

Alguma coisa de desdizer - uma poética ás avessas: cacaso / Some thing to unsay - a poetical one to avessas: cacaso

Oliveira, Carlos Augusto Lima De January 2006 (has links)
OLIVEIRA, Carlos Augusto Lima. Alguma coisa de desdizer - uma poética ás avessas: cacaso. 2006. 110 f. Dissertação (Mestrado em Letras) – Universidade Federal do Ceará, Departamento de Literatura, Programa de Pós-Graduação em Letras, Fortaleza-CE, 2006. / Submitted by Liliane oliveira (morena.liliane@hotmail.com) on 2012-06-22T15:52:47Z No. of bitstreams: 1 2006_DIS_CALOLIVEIRA.pdf: 331715 bytes, checksum: 32513344ce3edd9668244d59a2d57d0f (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-06-28T11:45:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2006_DIS_CALOLIVEIRA.pdf: 331715 bytes, checksum: 32513344ce3edd9668244d59a2d57d0f (MD5) / Made available in DSpace on 2012-06-28T11:45:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2006_DIS_CALOLIVEIRA.pdf: 331715 bytes, checksum: 32513344ce3edd9668244d59a2d57d0f (MD5) Previous issue date: 2006 / The aim of this study is to analyze the poet, composer, professor and reviewer Antônio Carlos de Brito’s artistic and intellectual path, mostly known as Cacaso. He was one of the most important authors and characters of the marginal generation in the seventies. Based on the idea of cultural resistance proposed by some authors concerning the action of some part of the Brazillian intellectuality in the period of militar dictatorship, this thesis investigates the role performed by Cacaso in the intellectual environment, and the way his poetic production is considered not only as a reflection, but also as a weapon of those resistance articulations. According to Michel de Certau’s ideas of tactics and resistances, this thesis analyzes the tactics elements assumed by Cacaso in the legitimation course of his generation as well as the elements presented in his poetry and the way they were revealing of those resistance tactics. / Esse trabalho tem como objeto de pesquisa o percurso artístico e intelectual do poeta, compositor, professor universitário e crítico Antônio Carlos de Brito, o Cacaso, um dos mais importantes autores e personagens daquela que se convencionou chamar de geração marginal, surgida na década de 70. A partir de uma idéia de resistência da cultura, proposta por vários autores a respeito da ação de determinada parcela da intelectualidade brasileira nos anos da ditadura militar, resolveu-se investigar o papel desempenhado por Cacaso no campo intelectual da época e, de que forma, sua produção poética foi também reflexo e armamento dessas articulações de resistência. Fazendo uso das idéias de táticas e resistências retiradas dos estudos de Michel de Certeau, resolveu-se pesquisar os elementos táticos assumidos por Cacaso no percurso de legitimação de sua geração, assim como tentou-se perceber de que forma e que elementos presentes na sua poesia são reveladores dessas táticas de resistência.

Page generated in 0.067 seconds