• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 193
  • 88
  • 10
  • 5
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 303
  • 140
  • 99
  • 51
  • 43
  • 39
  • 37
  • 32
  • 31
  • 31
  • 31
  • 30
  • 28
  • 28
  • 27
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
171

Culturas infantis = crianças brincando na rua e em uma pré-escola na cidade da Praia (Cabo Verde) / Peer culture in the early years : children playing on the street and at a preschool in Praia city (Cabo Verde)

Santos, Dijanira Noemy Vieira Lopes dos 12 March 2010 (has links)
Orientador: Ana Lúcia Goulart de Faria / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Educação / Made available in DSpace on 2018-08-17T04:43:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Santos_DijaniraNoemyVieiraLopesdos_M.pdf: 1745982 bytes, checksum: 02f41cea5f62a56bea45d302724ddd74 (MD5) Previous issue date: 2010 / Resumo: Este estudo etnográfico teve como propósito a observação e reflexão sobre as brincadeiras de crianças nas ruas, como também as realizadas no cotidiano de um jardim infantil na cidade da Praia, capital de Cabo Verde - África. A pertinência deste estudo se insere no coletivo de produções acadêmicas com criticas ao colonialismo, que vem sendo empreendidas no Brasil e em nível internacional sobre infâncias e crianças, pequenas e grandes, fundamentadas nos referenciais teóricos da Sociologia da Infância na busca incessante de notar as crianças como sujeitos de direito, produtoras de cultura, e protagonistas da construção social, histórica e cultural. A pesquisa envolveu crianças de diversas idades, com enfoque para as de zero a seis anos. Dentre os procedimentos metodológicos adotados para análises constam: documentos escritos, entre eles, poemas e textos literários, no intuito de compreender a infância caboverdiana a partir das múltiplas representações sociais; entrevistas (história oral) com homens e mulheres caboverdianos sobre suas infâncias; observações nos espaços da rua e de um jardim de infância, para devidas anotações no caderno de campo; e imagens fotográficas e filmagens. Ao longo da investigação foi possível observar que a rua constitui-se também como espaço de educação, onde crianças de idades diferentes interagem reproduzindo, inventando, imitando e produzindo as culturas infantis. Essas ações se entrecruzam com o pertencimento de origem - língua materna (crioulo caboverdiano), música, gastronomia, dança, contexto geográfico, e outros artefatos ressignificados num encontro entre o novo e o legado deixado por gerações anteriores. Com isso verifica-se que culturas infantis denotam uma hibridação nas diversas formas em que meninos e meninas apropriam-se de repertórios de brinquedos e brincadeiras, universalmente conhecidos. A rua torna-se, então, um dos lugares privilegiado de socialização de crianças pequenas em Cabo Verde, estejam elas participando ou não, de jogos e de brincadeiras na interação com os pares, crianças maiores e adultos, e também, sozinhas. A presença de crianças com menos de seis anos, bebês, confirmou a hipótese inicial de que elas estariam na rua, ainda que no colo de alguém. O espaço da rua, de acordo com a pesquisa, se evidencia como espaço da resistência para os pequenos que por vezes, em jogos e brincadeiras são preteridos pelas crianças maiores em virtude da idade, tamanho ou destreza física, mas que nem por isso deixam de usufruir desse espaço. Com relação ao jardim de infância, a pesquisa revelou que, com crianças dos quatro aos cinco anos, a cultura se manifesta na construção de ações com significados partilhados, mesmo sob o controle dos adultos, demonstrando a coexistência de relações de poder, conflitos, solidariedade entre os pares nas suas reproduções e criações. Em suma, é possível, a partir deste estudo na África, afirmar concordando com pesquisas realizadas em outros continentes, que é na produção das culturas infantis que as crianças entre elas, e com os adultos e adultas formulam e mostram sua interpretação da sociedade que as cercam. / Ruzumu: Kel studu itinografiku li, djobi ozerba y rafleti brinkaderas di mininus na rúa y n'un járdin di mininus na sidadi di Práia, kapital di Kabu Verdi - Afrika. Kel studu e'nportánti, djuntu k'otus ki ta kritika kolonialismu, ki stá fazedu na Brazil y otus kabu sobri nfansia y mininus, pikinóti ku grándi, finkadu na Susiologia di Nfansia, ta buska mostra mininus sima algén di diretu ki ta fazi kultura y ta partisipa na kunstruson susial, di stória y di kultura. N'es piskiza staba mininus di txeu idadi, ku distaki na kês más pikinóti. Pa kelá uzadu algun prusidimentu métudolojiku: puema y téxtu ku obijetivu di ntendi nfansia kauberdianu dentu di si riprizentason; ntrivista (stória oral) d'ómis y mudjeris sóbri sis mininésa; ozerbason na rúa y n'un járdin di mininus, pa pódi rajista na kadernu di kampu; y fotu ku filmaji. Kel nvistigason li mostra ma rúa e' un kabu d'idukason, pundi mininus di kalker idadi ta rapruduzi, inventa, imita y fazi sis kultura. Pa fazi tudu es kuza, es ka ta poi di ladu sis lingua (kriolu kauberdianu), múzika, kumida, dansa, lugar y obijetu ki es ta da otu siginifikadu. Ku kelí t'odjadu ma kultura ki mininus ta fazi ten mustura di brinkadera y brinkedu konxedu n'otus kabu. Rúa e' di kês kabu ki mininus pikinóti na Kabu Verdi ta prendi, s'es partisipa o nau na djogu ku brinkadera ku kolegas, minis grándi y algen grándi, y es sô. Ipotizi ma ta atxada mininus pikinóti, ki ten menus di sais ánu, na rua ta krinka kaba pa konfirma. Rúa, podi flá, ma e' un kabu di razistensia pa mininus pikinóti, ki mésmu kês ka dexa-s brinka pamodi sis idadi, tamanhu o forsa, es ta kontinua na rúa. Na járdin di nfansia piskiza ta mostra ma mininus di kuátu ku sinku ánu ta fazi kultura ku siginifikadu ki es ta dividi entri es, mésmu ki algen grándi stá ta kontrola-s, es ta mostra ma na kuza k'es ta fazi ta atxadu rilason di puder, di prublemas y di djunta-mon. Purtántu, ta partidu di kel studu li ki fazedu na Afrika, ki ta kondorda ku kes otus ki fazedu na otus kontinenti pa flá ma oras ki mininus ta brinka, fazi sis kultura es ku es, y ku algen grándi es ta mostra sis manera d'odja susiedadi ki es ta vivi. / Abstract: The purpose of this ethnographic study is to observe and reflect on the games that are played by children in the streets, as well as those played in a kindergarten in Praia, capital city of Cape Verde, Africa. The pertinence of this study is based on the group of academic productions that criticize the colonialism that has been carried out in Brazil, and around the world, related to childhood and children, young or older, based on theoretical references of Sociology of Childhood in the continuous search to identify the children as right-holders, who produce culture and who play a leading role in social, historical, and cultural construction. This survey has included children of different ages, especially those between zero and six years old. The methodological procedures adopted for the analysis are: written documents such as poems and literary texts, in order to understand Cape Verdean childhood from the several social representations; interviews (oral history) with Cape Verdean women and men about their childhood; observations in the street and in a kindergarten, written down in the notebook; and pictures and films. Throughout the survey, it was possible to observe that the streets are also an educational place where children of different ages can interact, reproduce, create, imitate, and produce childhood cultures. These actions cross mutually with original belonging - mother tongue (cape Verdean creole), music, gastronomy, dance, geographical context, and other re-significant artefacts where new things meets the legacy of past generations. Therefore, it is possible to verify that childhood cultures denote an interbreeding in the different ways that girls and boys catch hold of the universally known repertories of toys and plays. The street becomes a privileged place for young children socialization in Cape Verde, even participating or not, a place of games and plays, a place to interact with the partners, older children and adults, and also alone. The presence of children under six (babies) has confirmed the initial hypothesis: that they would be in the streets, even carried by someone else. According to the survey, the street is a place of resistance for those small ones that sometimes are excluded by older children due to their age, height, or physical skill. However this does not stop them from enjoying this space. With regard to kindergarten, the survey has proved that, in relation to children between four and five years old, the culture is revealed in the construction of actions with shared meanings, even when controlled by adults, revealing the coexistence of relations of power, conflicts, and solidarity between the partners in their reproduction and creation. To sum up, from this study in Africa, it is possible to confirm and agree with the surveys carried out in other continents that it is in the production of childhood cultures that the kids, and with the adults, create and show their interpretation of the society that surround them. / Mestrado / Ciencias Sociais na Educação / Mestre em Educação
172

Tenha piedade de mim: a bagagem da infância e da velhice em poemas de Adélia Prado

Paula, Ana Angélica Rodrigues de 16 November 2015 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2018-03-09T13:41:56Z No. of bitstreams: 1 anaangelicarodriguesdepaula.pdf: 655707 bytes, checksum: 39ec9ed495a7433a05fdfdb894b143f5 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2018-03-12T15:53:31Z (GMT) No. of bitstreams: 1 anaangelicarodriguesdepaula.pdf: 655707 bytes, checksum: 39ec9ed495a7433a05fdfdb894b143f5 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-03-12T15:53:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 anaangelicarodriguesdepaula.pdf: 655707 bytes, checksum: 39ec9ed495a7433a05fdfdb894b143f5 (MD5) Previous issue date: 2015-11-16 / PROQUALI (UFJF) / Este estudo analisa a passagem do tempo na poesia da escritora mineira contemporânea Adélia Luzia Prado de Freitas. O corpus selecionado para esta pesquisa é composto pelas obras Bagagem (1976) e Miserere (2013), após leitura e mapeamento de todas as obras poéticas da escritora. Procuramos, a partir daí, verificar como é representada a passagem do tempo na perspectiva do eu lírico adeliano, verificando uma definição poética para a infância e velhice. Para tanto, este trabalho propõe um olhar que desvele como o tempo age para o eu lírico na poesia de Adélia Prado e definir os conceitos de infância e velhice a partir da perspectiva deste eu lírico. A metodologia aplicada a esta pesquisa é bibliográfica e exploratória, sendo que, para as análises dos poemas mapeados, buscamos a compreensão de memória por meio da qual, a poeta reporta-se ao cotidiano da infância e vivencia a velhice. Para o entendimento do que é poesia, empreendemos uma reflexão teórica, utilizando as discussões de autores como Octavio Paz, Alfredo Bosi, Victor Chkovski e Lev Vygotsky. Para a discussão sobre a infância e a velhice, sobretudo a partir da perspectiva feminina, os estudiosos consultados foram Philippe Ariès, Simone de Beauvoir, Sonia Kramer e Maria Isabel Leite, Ecléa Bosi e Jack Messy. Já para a análise dos poemas mapeados, adotamos os estudiosos Ecléa Bosi, Maurice Halbwachs, Henri Bergson, Paul Ricoeur e Paolo Rossi. Com esta pesquisa, foi possível percebermos como o eu lírico adeliano reporta-se à infância e à velhice em um mesmo espaço poético, configurando a passagem do tempo de modo diferenciado nas obras selecionadas. / Este estudio analiza el paso del tiempo en la poesía de la escritora minera contemporánea Adélia Luzia Prado de Freitas. El corpus seleccionado para esta investigación está compuesto por la obra Bagagem (1976) y Miserere (2013), después de la lectura y mapeo de todas las obras poéticas de la escritora. Buscamos, a partir de ahí, verificar como está representada el paso del tiempo en la perspectiva del yo-poético adeliano, verificando una definición poética para la infancia y vejez. Para ello, este trabajo propone una mirada que desvele como el tiempo actúa en la poesía de Adélia Prado y define los conceptos de infancia y vejez desde la perspectiva del yo- poético. La metodología aplicada a esta investigación es bibliográfica y exploratoria, siendo que, para los análisis de los poemas mapeados, buscamos la comprensión de memoria a través de la cual, la poeta se reporta al cotidiano de la infancia y vivencia la vejez. Para entender que es la poesía, iniciamos una reflexión teórica, utilizando las discusiones de autores como Octavio Paz, Alfredo Bosi, Victor Chkovski y Lev Vygotsky. Para la discusión acerca de la infancia y la vejez, sobre todo a partir de la perspectiva femenina, los estudiosos consultados fueron Philippe Ariès, Simone de Beauvoir, Sonia Kramer y Maria Isabel Leite, Ecléa Bosi y Jack Messy. Ya para el análisis de los poemas mapeados, adoptamos los estudiosos Ecléa Bosi, Maurice Halbwachs, Henri Bergson, Paul Ricoeur y Paolo Rossi. Con esta investigación, fue posible percibir como el yo-poético adeliano reportase a la infancia y a la vejez en un mismo espacio poético, configurando el paso del tiempo de distinta manera en las obras seleccionadas.
173

[en] CHILDHOOD, CULTURAL PRACTICE AND CONSUMPTION: A LOOK OVER CHILDREN AND ADULTS IN A PUBLIC SCHOOL / [pt] INFÂNCIA, PRÁTICAS CULTURAIS E CONSUMO: UM OLHAR SOBRE CRIANÇAS E ADULTOS NUMA ESCOLA PÚBLICA

NUBIA DE OLIVEIRA SANTOS 27 September 2005 (has links)
[pt] Esta dissertação tem como objetivo investigar a relação da criança com o consumo, partindo de suas interações entre si e com os adultos, e da observação das suas práticas culturais, numa escola pública situada na zona norte do Rio de Janeiro. No primeiro capítulo, são apresentadas as questões metodológicas que nortearam a construção do olhar da pesquisadora e a concepção de infância e de criança que a acompanhou durante todo o processo de escrita deste trabalho. No segundo capítulo, é traçado um panorama teórico trazendo os autores que ajudaram a pensar sobre infância, práticas culturais e consumo, fazendo um diálogo com as falas das crianças que emergiram do campo. No terceiro e último capítulo, são descritas situações provocadas pela pesquisadora no intuito de compreender melhor questões que foram surgindo ao longo do caminho. Ao final, é feita uma análise do papel da escola e de situações que mostram como a publicidade tem invadido o espaço escolar. / [en] This essay investigates the relation between the children and consumption, starting from the interactions between them and between the adults, as well as the observation of their cultural practices in a public school in the North Zone of the city of Rio de Janeiro. The first chapter presents the methodological issues that guided the researcher`s point of view and her conception of childhood through the entire writing process of this study. In the second chapter, its outlined a theoretical overview bringing the authors who helped thinking over childhood, cultural practices and consumption, performing a dialogue with the children`s speech which emerged during the observations.On the third and last chapter, it is described a situation provoked by the researcher aiming at better understanding issues which came along in the process. At last, an analysis is given of the school role and of situations that show how publicity has invaded the School.
174

[en] THROUGH A WIRE FENCE: INFANT EDUCATION, CULTURE AND THE CITY / [pt] PELAS TELAS DE UM ARAMADO: EDUCAÇÃO INFANTIL, CULTURA E CIDADE

ELIANE FAZOLO FREIRE 21 October 2008 (has links)
[pt] Esta tese tem como objetivo entender de que forma se dá a relação de crianças de uma turma de Educação Infantil de uma Escola Municipal situada no espaço urbano do centro da cidade do Rio de Janeiro e com as manifestações e expressões culturais que perpassam o entorno da escola. A partir de uma inspiração etnográfica, a pesquisa se concentrou em uma turma de crianças de quatro e cinco anos acompanhada diariamente em suas atividades escolares. Os contextos em que vivem as crianças mudaram significativamente nos últimos anos à medida em que os fatores sociais e culturais modificaram as formas de viver e se relacionar com o mundo. Uma nova noção de experiência aponta para a idéia de que os alunos, hoje, não constroem conhecimentos apenas a partir da aprendizagem escolar, dos papéis propostos pelas escola, mas nas suas experiências outras, escolares ou não. A cidade, se tomada como campo de pesquisa e experimentação de novas subjetividades para crianças e jovens, permite investigar como esses atores - no caso desta tese as crianças - interagem e convivem a partir de outros modelos de inserção social. A fundamentação teórica se baseou nos pressupostos da sociologia da infância buscando as noções de culturas infantis a partir de um entendimento de infância como uma construção social, atores ativos na construção da sociedade em que estão inseridos. O trabalho de campo e os relatos etnográficos do caderno de campo chamam a atenção para os sujeitos que são cada uma das crianças, que participam na construção de ações significantes partilhados na coletividade bem como na organização como grupo social. Apontam, também, para os processos de socialização protagonizados pelas próprias crianças quando procuram gerir a heterogeneidade dos seus papéis, identidades e posições sociais. / [en] The purpose of the present thesis is to comprehend how the relationship between children of an Infant Education class at a Municipal School, located in an urban area downtown Rio de Janeiro City, and the cultural expressions and manifestations around the school occurs. Moved by an ethnographic inspiration, the researcher focused a group of children between 4 and 5 years old, whose activities have been accompanied daily. The contexts wherein these children live have changed drastically in the last years, while social and cultural factors affected the way of living and the relations between people and the world around them. A new approach on experience leads us to believe that the act of learning, today, occurs not only inside the classroom, framed by the roles played by the formal school characters, but outside too, from the experiences faced by the students. The city itself, if taken as a field of research and experimentation for new subjectivities for the children and youngsters, allows us to investigate how these actors - in the present thesis, the children - interact and live together, from different models of social insertion. The theoretic fundament was based on the presumptions of the Infancy Sociology searching for the children`s notions of culture, from a point of view that considers childhood as a social construction; children are active actors in the building up of the society where they live. The field-work and the ethnographic reports on the field-book call the attention of the readers to the fact that each child is a being that participates in the construction of significant actions shared by the collectivity, as well as in the organization as a social group. These reports also indicate the socialization processes performed by the children themselves, when they try to manage the heterogeneity of their roles, identities and social positions.
175

[en] CATCH-22: A STUDY ABOUT PSYCHOLOGICAL PRACTICE AT RIO DE JANEIRO`S CHILDREN AND JUVENILE COURT / [pt] SE CORRER O BICHO PEGA, SE FICAR O BICHO COME: UM ESTUDO SOBRE A PRÁTICA DO PSICÓLOGO NA JUSTIÇA DA INFÂNCIA E DA JUVENTUDE

MARIA RITA LOBO NAME 27 November 2003 (has links)
[pt] O objeto deste estudo é pensar criticamente como vem se constituindo a demanda institucional de atendimento/acompanhamento psicológico nas Varas de Justiça da Infância e da Juventude do Rio de Janeiro. À cartografia desta paisagem foram acrescentadas as entrevistas realizadas com os ocupantes do recém criado cargo de psicólogo. O desenho que se esboça desta atuação parece apontar prioritariamente para perícia e sanção. / [en] The object of this study is to critically think about how the Psychologist is responding to the recent institutional demand for psychological care at Rio de Janeiros Children and Juvenile Court. Following an initial effort to cartograph this new space for psychological practice, interviews were conducted with individuals from newly- created positions. Our findings suggest that psychological care is being conceived mainly as mere psychological expertise and legal sanction.
176

[en] THE JONGO, THE GAME, THE NGO: AN ETHNOGRAPHIC STUDY ABOUT THE TRANSMISSION OF CULTURAL PRACTICES OF JONGO IN TWO GROUPS FROM RIO DE JANEIRO / [pt] O JONGO, O JOGO, A ONG: UM ESTUDO ETNOGRÁFICO SOBRE A TRANSMISSÃO DA PRÁTICA CULTURAL DO JONGO EM DOIS GRUPOS DO RIO DE JANEIRO

MAILSA CARLA PINTO PASSOS 12 July 2004 (has links)
[pt] O jongo (ou caxambu, ou tambu, ou catambá) é uma prática cultural de populações afro-descendentes de origem banto presente em alguns estados da região sudeste do Brasil (Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo). A inserção de crianças na prática é, segundo os jongueiros, recente, tendo aquelas sido proibidas de participar das rodas até pouco tempo. Este trabalho tem como objetivo compreender a transmissão de valores, concepções e práticas presente no jongo em dois grupos do Estado do Rio de Janeiro: o Grupo Cultural Jongo da Serrinha, em Madureira, na cidade do Rio de Janeiro e a Comunidade Negra de São José da Serra, em Valença, interior do Estado. Esta pesquisa - construída na interface entre a antropologia e a educação - buscou compreender como se dão os processos de socialização/transmissão cultural, tendo como locus a prática do jongo, buscando ainda tecer as relações entre a presença da infância e as re-significações (mudanças) da prática nestes dois grupos. / [en] The jongo (or caxambu, or tambu, or catambá) is an afro- decendents population s cutural practice - bantu s people - present in some brazilian Southeast region states (Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo). Children s entrance in this practice, according to people who play the jongo, is recent, as these children use to be forbiden to participate of the ritual until a few years ago. This work has as objective to comprehend the value s transmition, conception and practice present in jongo in two groups from Rio de janeiro s State: the Grupo Cultural Jongo da Serrinha, in Madureira, in the city of Rio de Janeiro and the Comunidade Negra de São José da Serra, in Valença, state s inland. This research - built in the interface between the anthropology and education - looked for comprehending how socialization/cutural transmition s process happens, having as locus jongo s practice, also looking for interweaving the relations between childhood s presence and practice s changes in these two groups.
177

La situación de vulneración de niños, niñas y adolescentes abordada en la legislación chilena entre 1833 y 2018

Pérez Orellana, Catalina January 2018 (has links)
Tesis (magíster en derecho con mención en derecho público) / Actividad Formativa Equivalente a Tesis (AFET)
178

Estudio de somatización infantil en Atención Primaria del área de Alcoy (Alicante). Período 2013 a 2015

Sanchis Moreno, María del Mar 28 September 2016 (has links)
No description available.
179

Infancia y transgresión poética en la obra de Luis Hernández / Childhood and Poetic Transgression in the Poetry of Luis Hernández

León Mango, Liz Fiorella 15 December 2021 (has links)
La infancia representó en el ideario del poeta moderno la avidez de conocimiento, el impulso lúdico-experimental y la conciencia material del arte. Estos rasgos pueden distinguirse en la obra de Luis Hernández, quien, revalorizando la infancia, planteó el ímpetu lúdico y la inocencia como claves de una producción artística original. Identificándose con la pureza de un niño, en un nivel temático, el poeta cuestionó la indolencia y el afán organizativo y alienante de todo autoritarismo. En cuanto al uso de los instrumentos técnico-formales, practicó con ellos tal y como un infante experimenta con sus objetos de juego, explotando sus posibilidades, despreocupado e irreverente. Dicho esto, nuestro objetivo es evidenciar cómo su reinterpretación de la infancia influyó en su cuestionamiento de los procesos de escritura, distribución y recepción de la literatura. / In the ideology of the modern poet, childhood represented the lust for knowledge, the playful-experimental impulse and the material conscience of art. These features can be distinguished in the work of Luis Hernandez, who, revaluing childhood, set out the playful impulse and innocence as keys to an original artistic production. Identifying himself with the purity of a child, on a thematic level, the poet questioned the indolence and the organizational and alienating eagerness of all authoritarianism. As for the use of technical-formal instruments, he practiced with them just like a child experiments with his play objects, exploiting his possibilities, carefree and irreverent. That said, our objective is to show how his reinterpretation of childhood influenced his questioning of the processes of writing, distribution and reception of literature. / Revisión por pares
180

[pt] AS TEIAS NARRATIVAS DE ROGER MELLO E SUAS EXPERIMENTAÇÕES ESTÉTICAS EM UMA ESCRITA PARA CRIANÇAS NO CONTEMPORÂNEO / [en] NARRATIVE WEBS AND AESTHETIC EXPERIMENTATION IN ROGER MELLO S CONTEMPORARY CHILDREN S WRITING

LUCIANA BORGES CONTI TAVARES 10 December 2020 (has links)
[pt] Investiga-se, nessa dissertação, a escrita textual e imagética do autor e ilustrador Roger Mello, em busca de identificar e discutir as experimentações estéticas que mantêm vivos, em sua literatura, a palavra com sentido ampliado, a imagem que sugere novos olhares e o borramento das fronteiras entre o real e o imaginário e os tempos passado e presente. Para isso, foram selecionados cinco de seus mais de 100 livros publicados: Todo cuidado é pouco (1999), Meninos do Mangue (2001), Zubair e os labirintos (2007), Contradança (2011) e João por um fio (2012). Eles respondem, por amostragem, à pergunta que motivou essa pesquisa: como a literatura de Roger Mello amplia a experiência dos leitores com a linguagem verbo-visual, sugerindo novos afetos para crianças e jovens? Pela análise dos livros-ilustrados de Roger Mello realizada por essa dissertação, percebe-se que as artimanhas estéticas do autor tensionam a linguagem na busca de novas formas de narrar. Formas que deem conta, no contemporâneo, das múltiplas infâncias tratadas na obra do autor. Uma busca que aproxima as narrativas de Roger Mello do território da infância, um lugar movente em que as coisas do mundo não têm lugares e sentidos fixos, tampouco, uma temporalidade linear. / [en] This dissertation investigates the textual and imagistic writing of Brazilian author and illustrator Roger Mello. The work attempts to identify and discuss the forms of aesthetic experimentation which, in Mello s literature, capitalize on the slippery, ever-shifting meanings of words and images. It also examines how Mello s production blurs the boundaries between real and imaginary, past and present. To achieve such goals, the study turns to five of the author s more than 100 published works: Todo cuidado é pouco (You Can t Be Too Careful ) (1999), Meninos do Mangue (Mangrove Children) (2001), Zubair e os labirintos (Zubair and the Labyrinths) (2007), Contradança (Counter-dance) (2011) and João por um fio (João by a Thread) (2012). The corpus provides answers to the overarching question guiding this study, namely, how does Roger Mello s literature magnify readers experiences with verbal-visual language, suggesting new affects for children and young people? The analysis reveals that the author, in his search for contemporary forms of storytelling with which to narrate a range of different childhoods, artfully instills tension into language itself. The dissertation looks into the relationship between Roger Mello s narratives and the unsteady terrain of childhood, where things of the world are freed from rigid spatial, temporal and definitional meanings.

Page generated in 0.0415 seconds