• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 78
  • 23
  • 4
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 123
  • 123
  • 111
  • 68
  • 67
  • 32
  • 29
  • 22
  • 21
  • 21
  • 20
  • 20
  • 20
  • 16
  • 15
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
111

Curso temporal das alterações autonômicas e metabólicas da hipertensão por sobrecarga de frutose: papel do barorreflexo / Temporal development of autonomic and metabolic alterations of hypertension by fructose overload

Fernando dos Santos 26 February 2016 (has links)
O aumento do consumo de frutose nas últimas décadas está intimamente associado à maior incidência de obesidade e síndrome metabólica e co-morbidades associadas , como , a dislipidemia, a disautonomia e o diabetes. No entanto, a literatura não apresenta caracterização temporal dos eventos que ocorrem até o estabelecimento das doenças. Com base nisso, este trabalho tem como objetivo avaliar as alterações temporais autônomicas e metabólicas em modelo de síndrome metabólica induzida por sobrecarga de frutose, com ênfase no papel do barorreflexo, aqui testado pelo uso da desnervação sinoaórtica. Adicionalmente, pretende-se identificar neste modelo, se as alterações autonômicas precedem ou se seguem às alterações metabólicas. Foram utilizados quatro grupos experimentais (ratos), seguidos por 90 dias: controle (C), tratados com frutose (F), controle desnervado (D) e desnervados tratados com frutose (DF). A sobrecarga de frutose foi feita através de solução em água de beber (10%). A avaliação dos parâmetros cardiovasculares ocorreu pelo registro da pressão arterial via radiotelemetria durante 13 semanas. A frutose foi capaz de promover desenvolvimento de síndrome metabólica, causando aumento da pressão arterial, glicemia de jejum, gordura abdominal e do perfil lipídico em média a partir da sétima semana de tratamento. As alterações autonômicas, principalmente aumento da modulação cardíaca e periférica simpática, ocorreram já na segunda semana de protocolo. Este grupo apresentou ainda alterações de função renal e inflamação. O barorreflexo parece participar das alterações induzidas pela frutose durante o desenvolvimento da síndrome metabólica, uma vez que sua ausência determina mudanças em vários dos parâmetros metabólicos além dos hemodinâmicos já esperados. Adicionalmente, no grupo frutose, o prejuízo funcional do controle reflexo da circulação se estabelece mais tardiamente. Com base em nossos resultados podemos concluir que as alterações no controle autonômico são anteriores e provavelmente contribuem para as alterações metabólicas causadas pelo consumo excessivo de frutose / The increased consumption of fructose in recent decades is closely associated with the higher incidence of obesity, metabolic syndrome and associated comorbidities, such as Dyslipidemia, Dysautonomia, and diabetes. However, the literature does not present temporal characterization of the events that occur until the establishment of the diseases. On this basis, this work aims to evaluate the temporal autonomic and metabolic changes in metabolic syndrome model induced by fructose overload, with emphasis on the role of the baroreflex, here tested using sinoaortic denervation. Additionally, we intend to identify in this model, if autonomic changes precede or follow the metabolic changes. Four experimental groups were used (rats), followed by 90 days: control (C), treated with fructose (F), sinoaortic denervated (D) and denervated treated with fructose (DF). Fructose overload was performed using drinking water solution (10%). Blood pressure recording was performed via radio telemetry for 13 weeks. Fructose was able to promote development of metabolic syndrome, causing blood pressure, fasting blood glucose and abdominal fat increase and changing lipid profile (from the seventh week to thirteenth week of treatment). Autonomic changes, characterized by increased cardiac and peripheral sympathetic modulation, occurred in the second week of Protocol. Fructose group presented changes of renal function and inflammation. The baroreflex seems to participate in the changes induced by fructose during the development of the metabolic syndrome, since his absence determines changes in various metabolic parameters in addition to the expected hemodynamic. Additionally, fructose treatment induced late functional impairment of blood pressure reflex control. Based on our results we can conclude that the changes in autonomic control precede and probably contribute to the metabolic changes induced by the excessive consumption of fructose
112

"Avaliação de parâmetros clínicos e nutricionais em pacientes com hipercolesterolemia familiar heterozigótica" / Assessment of clinical and nutritional parameters in subjects with heterozygous familial hypercholesterolaemia

Alessandra Macedo 08 August 2006 (has links)
A hipercolesterolemia familiar (HF) é caracterizada por concentrações elevadas de LDL-c e alta prevalência de doença arterial coronária (DAC) precoce. Entretanto, o curso da DAC nos portadores de HF é variável e pode ser influenciado por outros fatores de risco. O objetivo foi avaliar parâmetros clínicos e nutricionais de adultos portadores de HF heterozigótica por estudo do tipo transversal. Coletou-se do prontuário dos pacientes resultados de exames laboratoriais, medidas de pressão arterial e diagnósticos clínicos. Verificou-se a concordância ou não entre as categorias de risco pelos escores de Framingham (ERF) e pelos critérios estabelecidos para os portadores de HF. Antecedentes pessoais e familiares para DAC, tabagismo, atividade física, consumo alimentar de gorduras, fibras e bebidas alcoólicas foram obtidos por questionário e medidas antropométricas foram aferidas. Foram comparados os grupos com e sem Síndrome Metabólica (SM) e os grupos com e sem DAC por análise univariada. Após, foram verificados os fatores determinantes para o desenvolvimento da DAC mediante modelo de regressão multivariada. Foram entrevistados 110 pacientes (68 mulheres) com média de idade de 48,9 ± 16,2 anos. A presença de história familiar de DAC precoce foi relatada por 67 (61,5%) pacientes. A hipertensão foi encontrada em 59 (53,6%), SM em 38 (34,9%), DAC em 30 (27,3%), HDL-c baixo em 28 (25,5%), diabete melito em 17 (15,5%), 25 (22,7%) eram ex-fumantes e 12 (10,9%) tabagistas. Com a comparação das categorias de risco observou-se discrepância em 77,5% dos casos entre os ERF e os critérios estabelecidos para a população de HF. Quanto ao estado nutricional, 47 (42,7%) eram pré-obesos e 61 (55,4%) com circunferência da cintura alterada. O consumo de gorduras, fibras e bebidas alcoólicas foi considerado adequado. Encontrou-se grande número de sedentários (77%). O grupo dos pacientes com SM tinha idade mais avançada (55 vs 46 anos; p = 0,002), maior número de mulheres (76,3%; p = 0,02) e portadores de DAC (42,1%; p = 0,013). O grupo dos coronarianos tinha idade mais avançada (55 vs 47 anos; p = 0,004), mais pacientes do sexo masculino (60%; p = 0,004), maior presença de hipertensos (90%; p = 0,001), exfumantes (40%; p = 0,008), com SM (53,3%; p = 0,013), HDL-c baixo (53,3%; p = 0,001) e antecedente de infarto agudo do miocárdio (IAM) em irmãos (50%; p = 0,012). As medidas antropométricas, o consumo alimentar e a atividade física não foram diferentes entre os grupos. Após análise de regressão multivariada os fatores de risco determinantes para o desenvolvimento da DAC foram HDL-c baixo (OR 8,4; IC 95% 2,7-27,6), sexo masculino (OR 7,3; IC 95% 2,1-24,7), história de IAM em irmãos (OR 3,4; IC 95% 1,1-10,5) e idade avançada (OR 1,06; IC 95% 1,02-1,1). Em nossa população, HDL-c baixo, sexo masculino, história de IAM em irmãos e idade foram fatores independentes para o desenvolvimento da DAC. / Familial hypercholesterolaemia (FH) is characterized by raised concentrations of LDL-c and high prevalence of premature coronary artery disease (CAD). However, the course of the CAD in the FH is variable and can be influenced by other risk factors. The aim of the study was to assess clinical and nutritional parameters in adults with heterozigous FH by a cross sectional study. Laboratory exams, blood pressure measurement and clinical diagnosis were collected. Agreement or not between the categories of risk by Framingham scores and for established criteria for the FH subjects was verified. Personal and familial history for CAD, smoken habit, physical activity, fats, fibers and alcohol consumption were assessed by questionnaire and anthropometric measurement were verified. The groups with and without Metabolic Syndrome (MS) and groups with and without CAD were compared by univariated analysis. After, multivaried analysis (MVA) was used to assess the significance of differences in risk factors. The sample was composed by 110 patients (68 women) with average of age of 48.9 ± 16.2 years. The presence of familial history of premature CAD was detected in 67 (61.5%)subjects. Hypertension was found in 59 (53.6%), MS in 38 (34.9%), CAD in 30 (27.3%), low HDL-c in 28 (25.5%), diabetes in 17 (15.5%), 25 (22,7%) and 12 (10,9%) were respectively former and current smokers. In the comparison of the risk categories discrepancy was observed in 77.5% of the cases between the Framingham scores and the established criteria for the FH population. Analyzing the nutritional profile, 47 (42.7%) were overweight and 61 (55.4%) had increased waist circumference. The consumption of fats, fibers and alcohol were considered satisfactory. A great number of sedentary subjects was found (77%). The patients with MS were older (55 vs. 46 years; p = 0.002), had a greater number of women (76.3%; p = 0.02) and CAD (42.1%; p = 0.013). CAD subjects were older (55 vs. 47 years; p = 0.004), had a higher prevalence of males (60%; p = 0.004), hypertension (90%; p = 0.001), former smokers(40%; p = 0.008), MS (53.3%; p = 0.013), low HDL-c (53.3%; p = 0.001) and history of myocardial infarction in brothers (50%; p = 0.012). There were no differences between the groups regarding anthropometric measurements, consumption of fats, fiber and alcohol and physical activity. After MVA, independent risk factors for CAD were low HDL-c (OR 8.4; CI 95% 2.7-27.6), male gender (OR 7.3; CI 95% 2.1-24.7), history of myocardial infarction in brothers (OR 3.4; CI 95% 1.1-10.5) and advanced age (OR 1.06; CI 95% 1.02-1.1). In our population, low HDL-c, male gender, history of myocardial infarction in brothers and age were independently associated with the risk of CAD.
113

Efeito do consumo de frutas, legumes e verduras na saúde cardiovascular em adolescentes: uma revisão sistemática / Effect of fruit and vegetable consumption on cardiovascular health in adolescents: a systematic review

Tatiana Sadalla Collese 10 February 2017 (has links)
Introdução: O consumo de frutas, legumes e verduras é pouco frequente entre os adolescentes, e o possível efeito deste consumo na saúde cardiovascular durante esta faixa etária é indefinido. Objetivo: Verificar se existe associação entre o consumo de frutas, legumes e verduras e indicadores de risco cardiovascular em adolescentes (obesidade abdominal, hiperglicemia, hipertrigliceridemia, dislipidemia, hipertensão arterial sistêmica, e síndrome metabólica). Métodos: Registrou-se esta revisão sistemática no PROSPERO (CRD42013004818) para realizar uma revisão sistemática em seis bases de dados eletrônicas (Biomed Central, CINAHL, MEDLINE, PsycINFO, Scopus, Web of Science). Considerou-se o período desde a criação destas bases de dados até sete de Dezembro de 2015 como data mais recente para a atualização das buscas. A estratégia de busca utilizou os seguintes grupos de descritores: faixa etária; frutas, legumes e verduras; indicadores de risco cardiovascular; estudos transversais ou coorte. Os critérios de elegibilidade foram: Artigos em Inglês, Espanhol e Português? estudos originais? amostra composta de adolescentes (dez a 19 anos de idade segundo a organização mundial de saúde); descritores de acordo com os indicadores de risco cardiovascular estabelecidos para adolescentes. Artigos potencialmente elegíveis foram selecionados por dois revisores separadamente. Resultados: Foram identificados 5632 artigos. Após a leitura dos títulos e resumos, 102 artigos potencialmente relevantes permaneceram para a leitura na íntegra. Após seleção, 11 artigos preencheram os critérios de elegibilidade e foram incluídos (dez transversais, uma coorte). As principais razões para a exclusão dos estudos foram classificação da adolescência diferente da preconizada pela Organização Mundial de Saúde, o consumo de frutas, legumes e verduras analisado como parte de um padrão alimentar (por exemplo, juntamente com peixes, laticínios ou cereais), e os indicadores de risco cardiovascular que não foram especificados ou que diferiram das definições estabelecidas. Os artigos avaliaram a ingestão de frutas, legumes e verduras em diversas unidades de medida, utilizando-se questionários de frequência de consumo alimentar (54.5%), recordatório alimentar de 24 horas (27.3%) e registro alimentar (18.2%). Além disso, o consumo de frutas, legumes e verduras foi avaliado separadamente (54.5%), em conjunto (36.4%), apenas legumes e verduras (9.1%), e um estudo incluiu suco de frutas (9.1%). Um terço dos estudos mostraram associações significativas entre o consumo de frutas, legumes e verduras e a pressão arterial sistólica, obesidade abdominal, triglicérides, HDL colesterol e síndrome metabólica. Conclusão: As associações entre o consumo de frutas, legumes e verduras e indicadores de risco cardiovascular em adolescentes são inconsistentes. Isto se deve provavelmente à heterogeneidade nos métodos utilizados para avaliar/classificar o consumo e/ou definir o risco cardiovascular neste grupo etário. Uma vez que os benefícios deste consumo já são bem estabelecidos na saúde cardiovascular de adultos, ainda são necessários estudos adicionais que abordem alta qualidade metodológica para melhor compreender esse fenômeno nos adolescentes / Background: Fruit and vegetable consumption is infrequent among adolescents, and the possible effect of this consumption on cardiovascular health during this age group is undefined. Aim: To investigate the association between fruit and vegetable consumption on cardiovascular risk indicators in adolescents (abdominal obesity, hyperglycemia, hypertriglyceridemia, dyslipidemia, hypertension and metabolic syndrome). Methods: This systematic review was registered in PROSPERO (CRD42013004818), and a systematic review searching electronic databases (Biomed Central, CINAHL, MEDLINE, PsycINFO, Scopus, Web of Science) from inception to December 7, 2015 was conducted. The search strategy used the following sets of descriptors related to: age group; fruits and vegetables; cardiovascular risk indicators; cross-sectional and cohort studies. Eligibility criteria were: Articles in English, Spanish and Portuguese; original studies; sample of adolescents (10-19 year-old according to World Health Organization); descriptors according to the cardiovascular risk indicators. Potentially eligible articles were selected by two reviewers separately. Results: A total of 5632 articles were identified. After reading the titles and abstracts, 102 potentially relevant articles remained for full reviewed. After selection, 11 articles meeting the inclusion criteria were included (10 cross-sectional; 1 cohort). The main reasons for study exclusion were misclassifying adolescence, assessing fruits and vegetables as part of a food pattern (for example, together with fish, dairy, or cereal), and cardiovascular risk indicators that were not specified or that differed from the definitions established. Articles evaluated fruit and vegetable intake in diverse units, using food frequency questionnaires (54.5%), 24-hour-dietary-recalls (27.3%), and food records (18.2%). In addition, fruit and vegetable consumption were assessed separately (54.5%), together (36.4%), or only vegetables (9.1%); and 1 article included fruit juice (9.1%). A third of the studies showed significant inverse associations of fruit and vegetable intake with systolic blood pressure, abdominal obesity, triglycerides, HDL cholesterol, and metabolic syndrome. Conclusion: The associations between fruit and vegetable consumption and adolescent cardiovascular risk indicators are inconsistent. Since the benefits of this consumption are well established in adult cardiovascular health, further studies are necessary, addressing high methodological quality to better understand this phenomenon in adolescents
114

Comportamento sedentário e desfechos na saúde de idosos: uma revisão sistemática / Sedentary behavior and health outcomes among older Adults: a systematic review

Leandro Fórnias Machado de Rezende 04 June 2014 (has links)
Introdução: Idosos passam a maior parte do dia em comportamento sedentário. Apesar dessa alta exposição, o impacto do comportamento sedentário na saúde dessa população ainda não foi aprofundado. Objetivo: Revisar sistematicamente as evidências de associação entre o comportamento sedentário e desfechos relacionados à saúde de idosos acima de 60 anos de idade. Métodos: Foram revisadas as bases de dados Medline, Embase, Lillacs, Web of Science, SportsDiscus, PsychInfo, Cinahl e Sedentary Behavior Research Database por estudos observacionais publicados até o mês de maio de 2013, bem como os membros do Sedentary Behaviour Research Network, para identificar artigos potencialmente elegíveis. Após a inclusão, a qualidade metodológica da evidência de cada estudo foi avaliada, utilizando-se o GRADE. Resultados: Foram identificados 23 artigos elegíveis, dos quais apenas 2 (8%) apresentaram alta qualidade de evidência. O tempo gasto em comportamento sedentário foi relacionado a um aumento no risco de mortalidade por todas as causas. Estudos com qualidade moderada de evidências indicaram relação entre o comportamento sedentário e síndrome metabólica, circunferência da cintura e excesso de peso/obesidade. Os resultados de outros desfechos como saúde mental e câncer de rim ainda são insuficientes para conclusões definitivas. Conclusão: Esta revisão sistemática defende a relação entre o comportamento sedentário e aumento da mortalidade em idosos. Futuros estudos com alta qualidade metodológica serão necessários para a verificação de demais desfechos em saúde e para a criação de diretrizes e recomendações sobre comportamento sedentário de idosos / Background: In the last decade, sedentary behavior has emerged as a new risk factor for health. The elderly spend most of their awake time in sedentary activities. Despite this high exposure, the impact of this sedentary behavior on the health of this population has not yet been reviewed. Purpose: We systematically reviewed evidence for associations between sedentary behavior and multiple health outcomes in adults over 60 years of age. Methods: We searched the Medline, Embase, Web of Science, SportsDiscus, PsycInfo, Cinahl, LILACS, and Sedentary Research Database for observational studies published up to May 2013. Additionally, we contacted members of the Sedentary Behaviour Research Network to identify articles that were potentially eligible. After inclusion, the methodological quality of the evidence was assessed in each study. Results: We included 24 eligible articles in our systematic review, of which only 2 (8%) provided high-quality evidence. Greater sedentary time was related to an increased risk of all-cause mortality in the older adults. Some studies with a moderate quality of evidence indicated a relationship between sedentary behavior and metabolic syndrome, waist circumference, and overweightness/obesity. The findings for other outcomes such as mental health and renal cancer cells remain insufficient to draw conclusions. Conclusion: This systematic review supports the relationship between sedentary behavior and mortality in older adults. Additional studies with high methodological quality are still needed to develop informed guidelines for addressing sedentary behavior in older adults
115

Bloqueio do receptor mineralocorticoide em hipertensos com síndrome metabólica: estudo da vasodilatação fluxo-mediada

Lovisi, Julio Cesar Moraes 09 September 2013 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-04-08T11:21:44Z No. of bitstreams: 1 juliocesarmoraeslovisi.pdf: 3660990 bytes, checksum: 9bfd65df440e1a934d906a3918e427d5 (MD5) / Rejected by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br), reason: verificar resumo e abstract on 2016-06-02T14:19:41Z (GMT) / Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-06-02T14:38:44Z No. of bitstreams: 1 juliocesarmoraeslovisi.pdf: 3660990 bytes, checksum: 9bfd65df440e1a934d906a3918e427d5 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-07-02T13:11:05Z (GMT) No. of bitstreams: 1 juliocesarmoraeslovisi.pdf: 3660990 bytes, checksum: 9bfd65df440e1a934d906a3918e427d5 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-02T13:11:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 juliocesarmoraeslovisi.pdf: 3660990 bytes, checksum: 9bfd65df440e1a934d906a3918e427d5 (MD5) Previous issue date: 2013-09-09 / INTRODUÇÃO: A epidemia de obesidade e de síndrome metabólica (SM) observada nos últimos anos se associa a uma série de agravos clínicos como neoplasias, diabetes mellitus e doenças cardiovasculares, notadamente a hipertensão arterial (HA). Diversos mecanismos etiopatogênicos têm sido descritos na HA associada à SM entre os quais citam-se a participação da aldosterona (ALDO) e da disfunção endotelial. OBJETIVOS: avaliar os efeitos do bloqueio do receptor mineralocorticoide (RMC) na função endotelial, na pressão arterial (PA) e em parâmetros inflamatórios e renais de indivíduos com SM. PACIENTES E MÉTODOS: Foram selecionados 42 pacientes elegíveis para o protocolo. Todos os voluntários foram submetidos a exame clínico, avaliação laboratorial com dosagens de mediadores inflamatórios e de excreção urinária de albumina, além de avaliação cardiológica, com monitorização ambulatorial da pressão arterial (MAPA), ecocardiograma e estudo da vasodilatação fluxo-mediada (VDFM), antes e após o tratamento. Destes, 28 indivíduos foram tratados com espironolactona (ESPIRO) na dose de 25-50 mg/dia e 14 com amlodipina (AMLO) na dose 5-10 mg/dia por 16 semanas (Resultados 1). Após essa avaliação, com objetivo de homogeneizar os grupos para melhor comparação dos parâmetros de VDFM, inflamatórios e renais, foram selecionados 27 indivíduos alocados em dois grupos por meio da aplicação da técnica do Propensity Score (PS). Deste modo foram constituídos dois grupos homogêneos, a saber: 16 pacientes em um grupo tratado com ESPIRO e 11 no grupo controle, tratados com AMLO, por um período de 16 semanas (Resultados 2). Resultados 1: Os dados iniciais mostraram que o tratamento da HA com ESPIRO e com AMLO resultou em redução significante da PA em ambos os grupos. No grupo ESPIRO foi observado aumento da VDFM, enquanto no grupo AMLO houve redução significativa desse parâmetro. Observamos ainda redução significativa da microalbuminúria e de mediadores inflamatórios no grupo ESPIRO, o que não ocorreu no grupo AMLO. Finalmente, observou- se aumento significativo do colesterol HDL no grupo ESPIRO o que não foi observado no grupo AMLO. Resultados 2: com a aplicação do PS e consequente maior homogeneidade entre os grupos houve a confirmação desses achados nos 2 grupos (ESPIRO e AMLO) e, adicionalmente, permitiu a subdivisão destes em inflamados (PCR>3,0 mg/dL) e não inflamados (PCR < 3,0 mg/dL). Quando se avaliaram a VDFM, o comportamento pressórico e de parâmetros metabólicos e renais observou-se aumento da VDFM, maior redução da PA, aumento do colesterol HDL e redução da albuminúria que foram significativas no grupo ESPIRO, notadamente no subgrupo não inflamado em comparação ao grupo inflamado. CONCLUSÃO: O bloqueio dos RMC em hipertensos com SM melhorou a função endotelial e reduziu a pressão arterial, com impacto favorável sobre marcadores metabólicos, inflamatórios e na excreção urinária de albumina. Estes achados apontam para efeitos benéficos adicionais à redução pressórica em pacientes portadores de SM tratados com bloqueadores dos RMC. / INTRODUCTION: The epidemic of obesity and metabolic syndrome (MS) described in recent years is associated with a series of clinical conditions such as malignancy, diabetes mellitus, and cardiovascular diseases, chiefly systemic arterial hypertension (AH). There are several mechanisms proposed to explain the development of MS-associated AH, among which the role of aldosterone and endothelial dysfunction are noteworthy. OBJECTIVES: assess the effects of mineralocorticoid receptor blockade (MRB) on endothelial function, blood pressure (BP) and inflammatory and renal parameters of individuals with the MS. PATIENTS AND METHODS: Forty-two eligible patients were selected. All volunteers underwent clinical examination, laboratory determination of inflammatory mediators and urinary albumin excretion, and cardiologic examination with 24-hour ambulatory blood pressure (24-h ABPM), echocardiography and assessment of the flow-mediated vasodilation (FMD) at baseline and after treatment. Twenty-eight individuals received spironolactone (SPIRO), 25-50mg/day, and 14 individuals received amlodipine (AMLO), 5-10mg/day, for 16 weeks (Results 1). In order to homogenize the groups and better compare the FMD and the inflammatory and renal parameters, 27 individuals were selected and allocated to two groups according to the propensity score (PS) technique: 16 individuals treated with SPIRO and 11 controls, treated with AMLO, for 16 weeks (Results 2). Results 1: Both SPIRO-treated and AMLO-treated groups had significant BP reductions. While the SPIRO-treated group had increased FMD, the AMLO-treated group had a significant reduction of this parameter. There was also a significant reduction of microalbuminuria and inflammatory mediators in the SPIRO-treated group, but not in the AMLO one. There was a significant increase of HDL-cholesterol in the SPIRO group, but not in the AMLO one. Results 2: With the PS technique, and consequent better homogenization of the groups, we confirmed these findings in the two groups (SPIRO and AMLO) and further subdivided them into those with inflammation (CRP>3.0mg/dl) and those without inflammation (CRP<3.0mg/dl). There were significantly increased FMV, greater BP reduction, increased HDL-cholesterol, and significant reduction of albuminuria in the SPIRO group, notably in the subgroup without inflammation, as compared with that with inflammation. CONCLUSION: MRB in hypertensive subjects with the MS improved endothelial function and reduced blood pressure, with a favorable impact on metabolic and inflammatory markers and on the urinary albumin excretion. These findings point to MRB as a new option for treatment of AH in individuals with the MS.
116

Hipogonadismo associado à  obesidade: efeitos do tratamento com citrato de clomifeno / Obesity related hypogonadism: clomiphene citrate treatment effects

Soares, Andressa Heimbecher 26 March 2018 (has links)
INTRODUÇÃO: A obesidade é uma das causas de hipogonadismo (HG) secundário no homem. A terapia de reposição padrão de testosterona (TRT) é associada à melhora dos parâmetros metabólicos, mas pode levar à infertilidade. Apenas recentemente indicou-se que não há novas evidências nível 1 para apoiar uma conexão definitiva entre TRT e eventos cardiovasculares (CV). OBJETIVO: Avaliar os efeitos do Citrato de Clomifeno (CC) em homens jovens com hipogonadismo associado à obesidade diagnosticado por testosterona total (TT) <= 300 ng/dL em duas ocasiões, sintomas positivos no questionário ADAM, hormônio Luteinizante (LH) baixo ou inadequadamente normal (VR: 1,7 - 8,6 UI/L). MÉTODOS: Estudo randomizado, duplo cego, controlado por placebo (PLB), longitudinal em centro único. Setenta e oito pacientes com idade entre 36,5±7,8 anos, índice de massa corporal (IMC) 46,2±8,5 kg/m2 foram randomizados (1:1) para receber CC 50 mg ou PLB durante 12 semanas. Os pacientes foram avaliados através de: 1) Parâmetros clínicos: Questionário ADAM, número de intercursos sexuais, queixa de insatisfação com a vida sexual; 2) Parâmetros hormonais: dosagem sérica de TT, testosterona livre, Estradiol (E2), LH, hormônio folículo estimulante (FSH), SHBG, relação TT:E2; 3) Parâmetros de composição corporal: IMC, circunferência abdominal (CA) e análise de bioimpedanciometria; 4) Parâmetros metabólicos: pressão arterial sistólica e diastólica, glicemia em jejum (GJ), hemoglobina glicada (HbA1c), índice HOMA-IR, colesterol total e frações, triglicérides; 5) Parâmetros de resposta CV: dilatação fluxo mediada artéria braquial (FMDAB), níveis circulantes de sICAM-1, sVCAM-1, Selectina-sE e quantificação de células endoteliais progenitoras (CEPs) por citometria de fluxo; 6) Efeitos adversos: hematócrito, antígeno prostático específico sérico (PSA), questionário internacional de sintomas prostáticos (I-PSS), dosagem sérica de alanina aminotransferase (ALT), aspartato aminotransferase (AST), e efeitos adversos autorreferidos. RESULTADOS: Na randomização os dois grupos foram semelhantes em relação à idade (CC: 35,5±7,8 anos, PLB: 35,6±7,8; p= 0,951), IMC (CC: 45,5±11,3 kg/m2; PLB: 47,2±9,6; p= 0,470), CA (CC: 137,5±17,9 cm; PLB: 140,2±19,6; p= 0,526) e testosterona total (CC: 225,8±70,0 ng/dL; PLB: 216,0±72,1; p= 0,543). Não houve diferenças nos parâmetros de resposta clínica, exceto com relação à queixa de perda de vigor nas ereções (p < 0,001). Observou-se elevação significativa (p= < 0,001) de TT, Testosterona livre, E2, LH, FSH e SHBG no grupo CC em comparação com PLB. Houve um aumento significativo (p < 0,001) na massa magra e na massa muscular; e também na massa livre de gordura (p= 0,004). O CC reduziu HDL em comparação com PLB (p < 0,001) e não mostrou efeito em outros parâmetros metabólicos. Não houve significância estatística nos parâmetros CV, indicando efeito nulo do tratamento. CC reduziu ALT (p < 0,001) e aumentou o PSA (p= 0,023) dentro dos limites da normalidade. CONCLUSÕES: CC foi efetivo para melhorar os parâmetros de resposta hormonal e afetou positivamente um parâmetro de resposta clínica (perda de vigor nas ereções). Apesar das alterações na composição corporal, não se observou melhora do perfil metabólico. No entanto, o CC não ocasionou resposta adversa nos parâmetros CV. O tratamento CC para HG parece ser uma alternativa efetiva em jovens obesos que desejam preservar sua fertilidade, mas ensaios clínicos de seguimento em longo prazo e com maior número de participantes são necessários para melhor análise do perfil metabólico e de sintomas, além de impactos CV / INTRODUCTION: Obesity can cause secondary hypogonadism in man. The standard testosterone replacement therapy (TRT) improves metabolic parameters but can lead to infertility. Only recently TRT was not clearly associated with adverse cardiovascular (CV) events, but its impacts on endothelial function are still controversial. AIM: To evaluate the effects of Clomiphene Citrate (CC) in out clinic young man with obesity related hypogonadism: total testosterone (TT) <= 300 ng/dL on two occasions, positive symptoms in ADAM questionnaire, Luteinizing Hormone (LH) low or inappropriate normal (RV: 1.7-8.6 IU/liter). METHODS: This is a randomized, double blind, placebo-controlled, parallel group, single-center study. Seventy eight patients aged 36.5±7.8 years, Body mass index (BMI) 46.2±8.5 kg/m2 were randomized (1:1) to receive CC 50 mg or Placebo (PLB) during 12 weeks. MAIN OUTCOME MEASURES: 1) Clinical symptomology: ADAM Questionnaire, number of sexual intercourses and satisfaction with sexual life; 2) Hormonal monitoring: serum TT, Free testosterone, Estradiol (E2), LH and Follicle-stimulating hormone (FSH), SHBG, TT/E2 ratio; 3) Body composition and anthropometric measurements: BMI, waist circumference (WC) and Bioelectric Impedance analysis parameters; 4) Metabolic response parameters: systolic and diastolic blood pressure, fasting blood glucose (FBG), glycated hemoglobin (HbA1c), serum cholesterol and fractions, triglycerides; 5) CV assessment by endothelial function parameters: Flowmediated dilatation of the brachial artery (FMDAB), circulating levels of sICAM-1, sVCAM-1, E-selectin and flow cytometry endothelial progenitor cells (EPCs); 6) Adverse outcomes: Hematocrit, serum Prostate-Specific Antigen (PSA), International Prostate Symptom Score (I-PSS), Alanine Aminotransferase (ALT), Aspartate Aminotransferase (AST) and Selfreported Adverse Effects. RESULTS: Two groups were similar with regard to age (CC: 35.5±7.8 years; PLB: 35.6±7.8; P=0.951), BMI (CC: 45.5±11.3 kg/m2; PLB: 47.2±9.6; P=0.470), WC (CC: 137.5±17.9 cm; PLB: 140.2±19.6; P=0.526) and total testosterone (CC: 225.8±70.0 ng/dL; PLB: 216.0±72.1; P=0.543) in baseline data. There was an improvement in one sexual complaint (weaker erections) (P < 0.001) and there were significant improvements (P < 0.001) in TT, Free Testosterone, E2, LH, FSH and SHBG in CC group (vs. PLB). There was a gain in lean mass (P < 0.001), free fat mass (P=0.004) and muscle mass (P < 0.001). CC reduced HDL compared to PLB (P < 0.001) and showed no effect in other metabolic parameters. No statistical significance was seen in CV parameters. CC reduced ALT (P < 0.001) and increased PSA (P=0.023). CONCLUSIONS: CC was effective in increase hormonal response parametersand improved one sexual complaint (weaker erections). Despite body composition changes, CC did not improved metabolic profile and lowered LDL cholesterol. CC showed no adverse response in CV parameters. CC treatment for HG appears to be an effective alternative in young obese men wishing to preserve their fertility but long-term follow-up trials to better analyze the metabolic profile and CV outcomes are needed
117

Studium molekulární podstaty vybraných dědičně podmíněných onemocnění / Molecular basis of selected inherited rare diseases

Hartmannová, Hana January 2013 (has links)
Rare diseases represent a clinically and genetically heterogeneous group of diseases affecting various organs and presenting at different ages. Identification and functional characterization of genetic defects causing individual rare diseases represent unique opportunity to understand biological functions of human genes and gene products as well as to basic pathogenetic mechanisms of individual diseases. This knowledge is prerequisite for their effective diagnosis, specific treatment and prevention and it also opens up an avenue for better understanding of complex diseases. My thesis documents basic conceptual and methodological developments of biochemical genetics, functional cloning, genetic mapping, positional cloning, DNA microarrays and genomic sequencing, which have provided a universal framework for effective characterization of the genetic architecture of almost all human diseases. This conceptual and technological developments are demonstrated on several cases of rare genetic diseases - adenylosuccinate lyase deficiency, mucopolysacharidosis type IIIC, Rotor syndrome, deficiency of ATP synthase, neuronal ceroid lipofuscinosis, GAPO syndrome and X -linked restrictive cardiomyopathy, which genetic and molecular basis I have helped to elucidate.
118

Hipogonadismo associado à  obesidade: efeitos do tratamento com citrato de clomifeno / Obesity related hypogonadism: clomiphene citrate treatment effects

Andressa Heimbecher Soares 26 March 2018 (has links)
INTRODUÇÃO: A obesidade é uma das causas de hipogonadismo (HG) secundário no homem. A terapia de reposição padrão de testosterona (TRT) é associada à melhora dos parâmetros metabólicos, mas pode levar à infertilidade. Apenas recentemente indicou-se que não há novas evidências nível 1 para apoiar uma conexão definitiva entre TRT e eventos cardiovasculares (CV). OBJETIVO: Avaliar os efeitos do Citrato de Clomifeno (CC) em homens jovens com hipogonadismo associado à obesidade diagnosticado por testosterona total (TT) <= 300 ng/dL em duas ocasiões, sintomas positivos no questionário ADAM, hormônio Luteinizante (LH) baixo ou inadequadamente normal (VR: 1,7 - 8,6 UI/L). MÉTODOS: Estudo randomizado, duplo cego, controlado por placebo (PLB), longitudinal em centro único. Setenta e oito pacientes com idade entre 36,5±7,8 anos, índice de massa corporal (IMC) 46,2±8,5 kg/m2 foram randomizados (1:1) para receber CC 50 mg ou PLB durante 12 semanas. Os pacientes foram avaliados através de: 1) Parâmetros clínicos: Questionário ADAM, número de intercursos sexuais, queixa de insatisfação com a vida sexual; 2) Parâmetros hormonais: dosagem sérica de TT, testosterona livre, Estradiol (E2), LH, hormônio folículo estimulante (FSH), SHBG, relação TT:E2; 3) Parâmetros de composição corporal: IMC, circunferência abdominal (CA) e análise de bioimpedanciometria; 4) Parâmetros metabólicos: pressão arterial sistólica e diastólica, glicemia em jejum (GJ), hemoglobina glicada (HbA1c), índice HOMA-IR, colesterol total e frações, triglicérides; 5) Parâmetros de resposta CV: dilatação fluxo mediada artéria braquial (FMDAB), níveis circulantes de sICAM-1, sVCAM-1, Selectina-sE e quantificação de células endoteliais progenitoras (CEPs) por citometria de fluxo; 6) Efeitos adversos: hematócrito, antígeno prostático específico sérico (PSA), questionário internacional de sintomas prostáticos (I-PSS), dosagem sérica de alanina aminotransferase (ALT), aspartato aminotransferase (AST), e efeitos adversos autorreferidos. RESULTADOS: Na randomização os dois grupos foram semelhantes em relação à idade (CC: 35,5±7,8 anos, PLB: 35,6±7,8; p= 0,951), IMC (CC: 45,5±11,3 kg/m2; PLB: 47,2±9,6; p= 0,470), CA (CC: 137,5±17,9 cm; PLB: 140,2±19,6; p= 0,526) e testosterona total (CC: 225,8±70,0 ng/dL; PLB: 216,0±72,1; p= 0,543). Não houve diferenças nos parâmetros de resposta clínica, exceto com relação à queixa de perda de vigor nas ereções (p < 0,001). Observou-se elevação significativa (p= < 0,001) de TT, Testosterona livre, E2, LH, FSH e SHBG no grupo CC em comparação com PLB. Houve um aumento significativo (p < 0,001) na massa magra e na massa muscular; e também na massa livre de gordura (p= 0,004). O CC reduziu HDL em comparação com PLB (p < 0,001) e não mostrou efeito em outros parâmetros metabólicos. Não houve significância estatística nos parâmetros CV, indicando efeito nulo do tratamento. CC reduziu ALT (p < 0,001) e aumentou o PSA (p= 0,023) dentro dos limites da normalidade. CONCLUSÕES: CC foi efetivo para melhorar os parâmetros de resposta hormonal e afetou positivamente um parâmetro de resposta clínica (perda de vigor nas ereções). Apesar das alterações na composição corporal, não se observou melhora do perfil metabólico. No entanto, o CC não ocasionou resposta adversa nos parâmetros CV. O tratamento CC para HG parece ser uma alternativa efetiva em jovens obesos que desejam preservar sua fertilidade, mas ensaios clínicos de seguimento em longo prazo e com maior número de participantes são necessários para melhor análise do perfil metabólico e de sintomas, além de impactos CV / INTRODUCTION: Obesity can cause secondary hypogonadism in man. The standard testosterone replacement therapy (TRT) improves metabolic parameters but can lead to infertility. Only recently TRT was not clearly associated with adverse cardiovascular (CV) events, but its impacts on endothelial function are still controversial. AIM: To evaluate the effects of Clomiphene Citrate (CC) in out clinic young man with obesity related hypogonadism: total testosterone (TT) <= 300 ng/dL on two occasions, positive symptoms in ADAM questionnaire, Luteinizing Hormone (LH) low or inappropriate normal (RV: 1.7-8.6 IU/liter). METHODS: This is a randomized, double blind, placebo-controlled, parallel group, single-center study. Seventy eight patients aged 36.5±7.8 years, Body mass index (BMI) 46.2±8.5 kg/m2 were randomized (1:1) to receive CC 50 mg or Placebo (PLB) during 12 weeks. MAIN OUTCOME MEASURES: 1) Clinical symptomology: ADAM Questionnaire, number of sexual intercourses and satisfaction with sexual life; 2) Hormonal monitoring: serum TT, Free testosterone, Estradiol (E2), LH and Follicle-stimulating hormone (FSH), SHBG, TT/E2 ratio; 3) Body composition and anthropometric measurements: BMI, waist circumference (WC) and Bioelectric Impedance analysis parameters; 4) Metabolic response parameters: systolic and diastolic blood pressure, fasting blood glucose (FBG), glycated hemoglobin (HbA1c), serum cholesterol and fractions, triglycerides; 5) CV assessment by endothelial function parameters: Flowmediated dilatation of the brachial artery (FMDAB), circulating levels of sICAM-1, sVCAM-1, E-selectin and flow cytometry endothelial progenitor cells (EPCs); 6) Adverse outcomes: Hematocrit, serum Prostate-Specific Antigen (PSA), International Prostate Symptom Score (I-PSS), Alanine Aminotransferase (ALT), Aspartate Aminotransferase (AST) and Selfreported Adverse Effects. RESULTS: Two groups were similar with regard to age (CC: 35.5±7.8 years; PLB: 35.6±7.8; P=0.951), BMI (CC: 45.5±11.3 kg/m2; PLB: 47.2±9.6; P=0.470), WC (CC: 137.5±17.9 cm; PLB: 140.2±19.6; P=0.526) and total testosterone (CC: 225.8±70.0 ng/dL; PLB: 216.0±72.1; P=0.543) in baseline data. There was an improvement in one sexual complaint (weaker erections) (P < 0.001) and there were significant improvements (P < 0.001) in TT, Free Testosterone, E2, LH, FSH and SHBG in CC group (vs. PLB). There was a gain in lean mass (P < 0.001), free fat mass (P=0.004) and muscle mass (P < 0.001). CC reduced HDL compared to PLB (P < 0.001) and showed no effect in other metabolic parameters. No statistical significance was seen in CV parameters. CC reduced ALT (P < 0.001) and increased PSA (P=0.023). CONCLUSIONS: CC was effective in increase hormonal response parametersand improved one sexual complaint (weaker erections). Despite body composition changes, CC did not improved metabolic profile and lowered LDL cholesterol. CC showed no adverse response in CV parameters. CC treatment for HG appears to be an effective alternative in young obese men wishing to preserve their fertility but long-term follow-up trials to better analyze the metabolic profile and CV outcomes are needed
119

Analiza odnosa mase i distribucije masnog tkiva sa varijabilnošću srčane frekvencije kod gojaznih osoba različitih metaboličkih profila / Analysis of relationship between mass and distribution of adipose tissue and heart rate variability in obese people of different metabolic profiles

Rastović Marina 22 September 2016 (has links)
<p>Izvod: UVOD: Metabolički zdrave gojazne osobe su okarakterisane odsustvom metaboličkog sindroma i/ili insulinske rezistencije i sistemske inflamacije. Mali je broj podataka o ulozi aktivnosti autonomnog nervnog sistema u razvoju kardiometaboličkih komplikacija kod gojaznih osoba, kao i o njegovoj vezi sa specifičnom distribucijom masnog tkiva. CILJ: Analiza varijabilnost srčane frekvencije (HRV) kod metabolički zdravih (MHO) i gojaznih osoba sa metaboličkim rizikom (MUO), analiza povezanosti HRV sa metaboličkim faktorima i distribucijom masnog tkiva, kao i analiza uzrasne dinamike HRV kod gojaznih osoba različitih kardiometaboličkih profila. MATERIJAL I METODE: Ukupno 125 gojaznih ispitanika oba pola podvrgnuto je antropometrijskim merenjima u cilju procene mase i distribucije masnog tkiva, izvr&scaron;ena je analiza telesne kompozicije, uzeti su uzorci krvi u cilju određivanja lipidskog i lipoproteinskog statusa, stanja glikoregulacije i nivoa inflamatornih markera, meren je krvni pritisak i procenjena je HRV tokom petominutne digitalne elektrokardiografije. Podaci su statistički obrađeni kori&scaron;ćenjem paketa SPSS 11.5. REZULTATI: HRV mere se nisu razlikovale statistički značajno među MHO i MUO mu&scaron;karcima. MHO žene su imale vi&scaron;e vrednosti RRNN, SDNN, RMSSD, pNN50, LF, HF i TP u odnosu na MUO žene, na čega metabolički profil utiče sa 6,6-11,2%(p˂0,01), predstavljeno kroz parcijalnu deljenu varijansu. Nakon antropometrijskih faktora uzetih u obzir, perzistirale su vi&scaron;e vrednosti HF kod MHO žena. Razlika u RRNN, pNN50 i TP između MHO i MUO premenopauzalnih žena (vi&scaron;e vrednosti za MHO, p˂0,05) se izgubila nakon kontrole za krvni pritisak. Insulinemija je uticala na pojave razlika u RRNN između MHO i MUO premenopauzalnih žena, parcijalna deljena varijansa 7,6%. SAD kod žena se negativno povezivao sa LF/HF i LFnorm, a pozitivno sa HFnorm, parcijalne deljene varijanse 8,4-11,9% (p˂0,05). Prednji nabor podlaktice kod žena se pozitivno povezivao sa LF i LF/HF, a negativno sa HFnorm (p˂0,01). Visceralna masna masa je predviđala značajno HRV mere mu&scaron;karaca, parcijalna deljena varijansa 13-34% (p˂0,01). U okviru gornjeg tercila HRV mera RMSSD, pNN50 i LF MUO osoba, HOMA indeks je statistički značajno niži (p˂0,05). Kod MUO osoba SDNN, RMSSD, lnpNN50, lnLF, lnHF i TP značajno su se smanjivali u uzrastu od 19-29 do 40-49 godina. Kod MHO osoba primetna je uzrasna promena HF mere u četvrtoj deceniji života. ZAKLJUČAK: MHO osobe ženskog pola imaju značajno vi&scaron;e vrednosti markera varijabilnosti srčane frekvencije u odnosu na MUO. Razlike u HRV merama su uslovljene kriterijumima metaboličke podele, predominantno insulinemijom, vrednostima krvnog pritiska i centralnom masnom masom. Kod žena centralna distribucija masnog tkiva korelira sa smanjenom srčanom simpatičkom aktivno&scaron;ću dok se periferna distribucija masnog tkiva povezuje obrnuto sa komponentama aktivnosti autonomnog nervnog sistema. Kod mu&scaron;karaca centralna masna masa, ali ne i periferna, je značajno povezana sa HRV. MUO osobe sa nižom HRV imaju veći stepen insulinske rezistencije, dok HRV ne utiče na insulinsku senzitivnost MHO osoba. Značajniji uzrasno zavisni pad HRV mera primetan je kod MUO osoba, pogađajući obe komponente autonomnog nervnog sistema za razliku od MHO osoba.</p> / <p>Abstract: INTRODUCTION: Metabolically healthy obese (MHO) individuals are characterized by absence of metabolic syndrome and/or insulin resistance and inflammation. Little is known about the role of autonomic nervous system in development of cardiometabolic complications in obese people and about its influence on the specific adipose tissue distribution. AIM: Analysis of the hearth rate variability (HRV) in metabolically healthy (MHO) and unhealthy (MUO) obese people, its connection with adipose tissue distribution, and age dependent dynamics of HRV. MATERIAL AND METHODS: A total of 125 obese patients of both sexes underwent anthropometric measurements in order to assess adipose tissue mass and distribution, body composition was assessed, blood samples were taken in order to analyze parameters of lipid and lipoprotein profile, condition of glycoregulation and inflammatory markers, blood pressure was measured and short term HRV was conducted. Data were statisticaly analyzed using SPSS 11.5. RESULTS: HRV measures did not differ significantly between MHO and MUO men. MHO women had higher values of RRNN, SDNN, RMSSD, pNN50, LF, HF and TP compared to the MUO women, influence of metabolic profile was 6,6-11,2% (p˂0,01), presented through partial shared variance. After controlling for anthropometric factors higher HF persisted in MHO women. Differences in RRNN, pNN50 and TP between MHO and MUO premenopausal women (higher values of MHO, p˂0,05) were lost after controlling for blood pressure. Insulinemia influenced the difference in RRNN between MHO and MUO premenopausal women, partial shared variance 7,6%. SAD in women was connected negatively with the LF/HF and LFnorm, and positively with HFnorm, partial shared variance 8,4-11,9% (p˂0,05). Anterior forearm skinfold in women correlated positively with LF and LF/HF, and negatively with HFnorm (p˂0,01). Visceral fat mass predicted significantly HRV in men, partial shared variance 13-34% (p˂0,01). Within the upper tertile of HRV measures RMSSD, pNN50 and LF in MUO people, HOMA was significantly lower (p˂0,05). In MUO SDNN, RMSSD, lnpNN50, lnLF,lnHF and TP significantly decreased in the period from 19-29 to 40-49 years. In MHO people the change in HF was noticeable in the fourth decade of life. CONCLUSION: MHO women have significantly higher levels of HRV markers comparing to the MUO. The differences in HRV measures are influenced by metabolic criteria used, predominantly by insulinemia, blood pressure and central fat mass. In women, central distribution of adipose tissue correlates with reduced cardiac sympathetic activity, while the connection of peripheral fat mass distribution with components of autonomic nervuos system activity is reverse. In men, central fat mass, but not peripheral, is significantly associated with HRV. MUO people with lower HRV have a higher degree of insulin resistance, while the level of HRV measures does not affect insulin sensitivity in MHO individuals. Significant age-dependent decrease in both ANS representatives of HRV measures was noticed in MUO people, unlike MHO individuals.</p>
120

Compréhension intégrée de quatre syndromes génétiques impliqués dans la déficience intellectuelle via des biomarqueurs électrophysiologiques, les manifestations comportementales, le fonctionnement adaptatif et les interventions disponibles sur le plan clinique.

Côté, Valérie 05 1900 (has links)
La trisomie 21 (T21), le Syndrome X Fragile (SXF), la Sclérose tubéreuse de Bourneville (STB) et les mutations SYNGAP1 sont causés par des dysfonctionnements des voies moléculaires qui entraînent notamment un déséquilibre dans l’excitation et l’inhibition de l’activité neuronale qui aurait des impacts sur le développement et le fonctionnement du cerveau. Toutefois, il est difficile de faire le pont entre les déséquilibres moléculaires observés dans les modèles animaux et les particularités structurelles, fonctionnelles et cognitives observées dans ces syndromes chez l’humain. À notre connaissance, peu d’études ont comparé différents syndromes génétiques sur les processus sensoriels, l’apprentissage de base ou encore leurs caractéristiques comportementales en utilisant des paradigmes similaires et translationnels, permettant de mieux comprendre leurs particularités. Le premier volet de cette thèse vise à identifier si l’activité électroencéphalographique serait un biomarqueur adéquat représentant les altérations neurobiologiques tant des processus sensoriels que d’apprentissage chez les humains présentant ces syndromes. L’étude #1 avait comme objectif de décrire le traitement sensoriel auditif, comme il s’agit d’un processus élémentaire, et ce, chez les mutations SYNGAP1 qui représentent une condition génétique encore peu étudiée chez l’humain. Les résultats ont d’ailleurs permis d’identifier une diminution de la synchronisation de phase et une augmentation de la puissance dans la bande gamma qui distinguent cette condition génétique tant des participants sans DI que de la T21. Toujours dans l’esprit d’identifier des biomarqueurs électroencéphalographiques, mais cette fois au niveau d’un processus cognitif de base, l’étude #2 avait pour objectif de comparer tous ces syndromes dans un paradigme de suppression neuronale (SN) afin de vérifier la présence de SN et de comparer l’apprentissage de base chez ces populations. Les résultats ont identifiés que la T21 et le SXF présentaient tous les deux un patron de SN et que le SXF présentait relativement une plus forte habituation indiquant des particularités spécifiques selon les syndromes. Le deuxième volet, davantage clinique, permet de comparer les profils comportementaux associés au fonctionnement adaptatif entre les syndromes et à décrire les pistes d’intervention existantes. L’étude #3 a notamment mis en évidence que le QI et les symptômes de TDAH sont associés au fonctionnement adaptatif auprès de ces différents syndromes dont le SXF et la STB. Cet article a aussi permis de décrire les profils comportementaux de ces mêmes conditions en révélant davantage de difficultés rapportées chez les individus présentant un SXF, alors que la T21 présentait moins de particularités cliniques au niveau comportemental. Enfin, l’article #4 a mis en lumière diverses interventions utilisées auprès de la population présentant une DI notamment des stratégies cognitivo-comportementales et compensatoires. Cette thèse permet donc de dresser un portrait spécifique de ces syndromes génétiques concernant leur signature électrophysiologique lors du traitement sensoriel et de l’apprentissage ainsi que sur le plan des comorbidités comportementales et de leur relation avec le fonctionnement adaptatif, pour ensuite aborder les interventions actuelles en DI. Les diverses particularités identifiées à plusieurs niveaux ont permis de générer des suggestions pouvant guider certaines interventions futures. / Down syndrome (DS), Fragile X syndrome (FXS), Tuberous sclerosis complex (TSC) and SYNGAP1 mutations are caused by dysfunctions of the molecular pathways which lead among others to an imbalance in excitation and inhibition of the neuronal activity that would impact the brain development and its functioning. However, it is difficult to directly bridge the gap between the molecular imbalances observed in animal models with the structural, functional and cognitive characteristics observed in human with these syndromes. To our knowledge, few studies have compared those different genetic syndromes on sensory processing, basic learning or on their behavioural issues using similar and translational paradigms then allowing a better understanding of their specificities. The first part of this thesis aims to identify whether electroencephalographic activity would be an adequate biomarker representing neurobiological alterations both in sensory processing and learning in humans with these syndromes. The goal of study #1 was to describe auditory sensory processing, as a very first basic process, in SYNGAP1 mutations being a genetic condition still little studied in humans. Results showed a decrease in phase synchronization and an increase in the power of gamma band which distinguish this genetic condition both from participants without ID and from DS. Still in order to identify electroencephalographic biomarkers, but this time at a basic cognitive level, study #2 aimed to compare all these syndromes in a repetition suppression (RS) paradigm in order to observe the presence of RS and compare basic learning in these populations. The results identified a RS pattern in both DS and FXS. FXS also exhibited relatively higher habituation then indicating specific features according to the syndrome. The second part, addressing clinical aspects, permits to compare the behavioural profiles associated with adaptive functioning between syndromes and to describe existing interventions on ID population. Study #3 notably highlighted that IQ and ADHD symptoms are associated with adaptive functioning especially in FXS and TSC. This article also made it possible to describe the behavioural profiles of these syndromes, revealing more difficulties reported in individuals with FXS, while DS presented fewer behavioural issues. Finally, article #4 highlighted various interventions used with ID population, notably cognitive-behavioural and compensatory strategies. This thesis therefore makes it possible to gain a better understanding of these genetic syndromes concerning their electrophysiological signature during sensory processing and learning as well as in terms of behavioural comorbidities and their relationship with adaptive functioning, to then address current ID interventions. These different syndromic particularities identified at several levels made it possible to generate suggestions that could guide future interventions in this field.

Page generated in 0.0763 seconds