• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 535
  • 33
  • 7
  • 7
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 592
  • 355
  • 138
  • 124
  • 119
  • 100
  • 81
  • 64
  • 59
  • 57
  • 55
  • 47
  • 42
  • 39
  • 38
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
421

Lugares públicos: a dimensão cotidiana no centro de São Paulo / Public places: everyday dimension in downtown Sao Paulo

Lilian Dazzi Braga Rupf 15 May 2015 (has links)
O presente estudo propõe a investigação dos lugares públicos - entendidos como a dimensão espacial da cotidianidade e locus da esfera de vida pública - buscando compreender relações entre os processos de apropriação do espaço urbano e a forma urbana contemporânea. O centro da cidade de São Paulo foi definido como objeto empírico para um ensaio a fim de apreender relações entre o espaço produzido e suas vivências. A escolha de uma área de importante significado simbólico e histórico, assim como, de intensa dinâmica de atividades e pessoas é devido à sua diversidade e potencial ao encontro público, propiciando uma leitura e interpretação sobre uma base empírica que estimula a reflexão proposta. Ao contrário de alguns discursos não há redução de sua vida pública, o que há é uma mudança nesta que adquire maior complexidade, novos usos e dinâmicas ocupam e recriam seus espaços em constante processo de transformação. O centro tem como herança um rico e ativo sistema de lugares públicos, protagonistas de grandes momentos da vida pública paulistana, palco de encontros, de trocas, de convergências, de conflitos e de manifestações. / This research proposes the investigation of public places - understood as the spatial dimension of daily life and locus of the public life sphere - trying to understand relationships between the urban space appropriation processes and the contemporary urban form. The center of the city of São Paulo was defined as empirical object to an essay in order to understand relations between his produced space and their experiences. The choice of an area of important symbolic and historical significance, as well as the intense dynamics of activities and people is because of its diversity and potential to the public meeting, providing a reading and interpretation on an empirical basis that encourages the reflection proposal. Unlike some speeches there no is a reduction of his public life, there is a change in this getting more complex, new uses and dynamics occupy and recreate their spaces in a constant process of transformation. The city center has as heritage a rich and active system of public places, protagonists of the great moments of São Paulo\'s public life, socializing stage, of exchanges, convergences, conflicts and events.
422

Não nos falta, ao passo, coração. Avante! A intervenção urbana como processo comunicativo contemporâneo

Tostes Filho, Homero Cezar Nogueira 27 August 2010 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-09-30T17:59:24Z No. of bitstreams: 1 homerocezarnogueiratostesfilho.pdf: 8912479 bytes, checksum: bfe23ae6e1f9a844fa46e4cec63930f8 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-10-04T15:57:02Z (GMT) No. of bitstreams: 1 homerocezarnogueiratostesfilho.pdf: 8912479 bytes, checksum: bfe23ae6e1f9a844fa46e4cec63930f8 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-10-04T15:57:13Z (GMT) No. of bitstreams: 1 homerocezarnogueiratostesfilho.pdf: 8912479 bytes, checksum: bfe23ae6e1f9a844fa46e4cec63930f8 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-04T15:57:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 homerocezarnogueiratostesfilho.pdf: 8912479 bytes, checksum: bfe23ae6e1f9a844fa46e4cec63930f8 (MD5) Previous issue date: 2010-08-27 / A proposta deste trabalho é investigar a validade da intervenção urbana como meio de comunicação, bem como procurar as razões pelas quais esta prática sobrevive em meio a um contexto tecnológico que aparenta superá-la. Com tal objetivo em mente, utilizamos estudos de caso que concatenam movimentos contraculturais da década de 60 com coletivos ativistas contemporâneos. Para tanto, pretende-se analisar o desenvolvimento das técnicas empregadas na gênese das práticas ativistas ao longo deste intervalo de 40 anos de desenvolvimento tecnológico. / The purpose of this study is to investigate the validity of urban intervention as a means of communication and seek the reasons for this practice survives in the midst of a technological environment that appears to overcome it. With this goal in mind, we use case studies that concatenate countercultural movements of the 60s with contemporary activist collectives. To this end, we intend to analyze the development of techniques employed in the genesis of practices activists during this interval of 40 years of technological development.
423

Crianças e favelas : percepções, mediações e sentidos

Dias, Juliana Maddalena Trifilio 14 May 2010 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-10-11T14:19:54Z No. of bitstreams: 1 julianamaddalenadias.pdf: 3037661 bytes, checksum: 359fe67232968dc67c4bff014a4f6e2a (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-10-11T16:01:00Z (GMT) No. of bitstreams: 1 julianamaddalenadias.pdf: 3037661 bytes, checksum: 359fe67232968dc67c4bff014a4f6e2a (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-10-11T16:01:11Z (GMT) No. of bitstreams: 1 julianamaddalenadias.pdf: 3037661 bytes, checksum: 359fe67232968dc67c4bff014a4f6e2a (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-11T16:01:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1 julianamaddalenadias.pdf: 3037661 bytes, checksum: 359fe67232968dc67c4bff014a4f6e2a (MD5) Previous issue date: 2010-05-14 / A temática da favela tem sido abordada no ensino de Geografia como um espaço de ausências, principalmente, de infraestrutura urbana. Existe um silenciamento da pluralidade presente entre os espaços e lugares de seus moradores, justamente, em uma disciplina que se coloca na busca por um olhar crítico na formação do cidadão. Todavia, o saber escolar não se configura como exclusiva mediação na construção da noção de favela pelos alunos. Neste sentido, se na cultura contemporânea são inúmeros os modos do sujeito tecer sua aprendizagem espacial, por que não investigar como as crianças percebem e concebem a ideia de favela? Ouvir os alunos para compreender aquilo que media suas experiências com o espaço favela proporciona uma reflexão acerca de uma temática que está posta a todos- na cidade, na TV, nas conversas- e, de modo espacial, suscita o debate em torno da formação de professores. Diante de muitas geografias e da pluralidade das favelas, esta pesquisa procurou com base na Geografia Humanista ouvir crianças a partir de seus desenhos para conhecer como esses atores sociais percebem os sentidos das favelas. / The issue of slums has been addressed in the teaching of geography as an area of absences, especially in urban infrastructure. There is a silencing of the plurality present between the spaces and places for its residents, just in a discipline that arises in the search for a critical look at the individual development. However, the school does not know how to setup exclusive mediation in the construction of the concept of slum students. In this sense, if in contemporary culture there are many ways to weave their learning of the subject space, why not investigate how children perceive and conceive the idea of slum? Listening to the students to understand what media their experiences with the slum area provides a reflection on a theme that is called the all-in town, on TV, in conversations, and, in space, raises the debate on the formation of teachers. Before many geographies and the plurality of slums, this research sought based on the Humanist Geography hear children from their drawings to know how they perceive the social meanings of the slums.
424

Perifagia — comendo pelas beiradas: entulho, inocência e marmita

Barreto, Carolina de Oliveira 17 April 2017 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2017-05-25T18:11:44Z No. of bitstreams: 1 carolinadeoliveirabarreto.pdf: 371086 bytes, checksum: 701f0d8d176a22f9e68a2430d257fcb4 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2017-05-26T12:03:05Z (GMT) No. of bitstreams: 1 carolinadeoliveirabarreto.pdf: 371086 bytes, checksum: 701f0d8d176a22f9e68a2430d257fcb4 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-26T12:03:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 carolinadeoliveirabarreto.pdf: 371086 bytes, checksum: 701f0d8d176a22f9e68a2430d257fcb4 (MD5) Previous issue date: 2017-04-17 / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Esta tese pretende formular questões em torno das tensões criadas pelos embates provocados pelos ritos de autoridade que perpassam a relação entre os leitores e o texto. Disso surge o "lugar do morto”. Essa noção, quando articulada à de literatura brasileira, traz à tona alguns limites que interferem, não só na leitura, mas também nos estudos de literatura. Desse modo, pretende-se também colocar em evidência as relações de poder que sustentam essa prática no contexto acadêmico. Para isso, a noção de culto será relacionada à de autor como autoridade diante do texto. Tendo isso em vista, será mostrado em um momento posterior que Oswald de Andrade e sua antropofagia ocupam, em boa parte dos escritos acadêmicos, um lugar monumental que usufrui do “lugar do morto” e da autoridade por esse espaço conferida. Por isso, nesta tese, esse espaço será questionado, ao mesmo tempo em que será mostrado o teor romântico das idéias que giram em torno da antropofagia oswaldiana. Com isso, será evidenciada a impossibilidade de se conceber essas idéias sem lançar mão da autoridade, criando um impasse dentro do próprio conceito oswaldiano de antropofagia. Por último, considerando as discussões propostas ao longo da tese, será trabalhada a noção de “perifagia" presente no título deste texto, evidenciando alguns dos limites criados a partir da noção de literatura que se fia no "lugar do morto”. / Cette thèse a pour but de formuler des questions autour des tensions crées par les confrontations provoquées par les rites d'autorité qui perpassent le rapport entre les lecteurs et le texte. De ces affrontements surgit la "place du mort". Celle-ci, articulée à la notion de littérature brésilienne, fait émerger quelques limites qui interfèrent dans la lecture et aussi dans les études de littérature. Donc, on a aussi pour but de mettre en évidence les relations de pouvoir qui soutiennent cette pratique dans les milieux académiciens. Afin de le faire, la notion de culte sera liée à celle de l'auteur comme une autorité face au texte. En vue de ceci, on montrera qu'Oswald de Andrade et son anthropophagie occupent, dans une considérable partie des écrits académiciens, une place monumentale qui jouit de la "place du mort" et de l'autorité attribuée par cette place. C'est pour ça que, dans cette thèse, à la fois cet espace sera mis en question et la teneur romantique des idées qui gravitent autour de l'anthropophagie oswaldienne sera révélée. De cette façon, l'impossibilité de concevoir ces idées sans recourir à l'autorité sera mise en évidence, en créant une impasse dans le propre concept oswaldien d'anthropofagie. En dernier lieu, la notion de "périphagie", qui fait partie du titre de ce texte, sera travaillée, en mettant en considération les discussions proposées au cours de cette thèse et en mettant en relief quelques limites crées à partir de la notion de littérature qui se fie à la "place du mort".
425

INFLUÊNCIA DO EXERCÍCIO FÍSICO SOBRE PARÂMETROS DE DEPENDÊNCIA E RECAÍDA EM RATOS EXPOSTOS À ANFETAMINA: ASPECTOS COMPORTAMENTAIS E BIOQUÍMICOS / INFLUENCE OF PHYSICAL EXERCISE ON DEPPENDENCE AND RELAPSE PARAMETERS EVALUATED IN RATS EXPOSED TO AMPHETAMINE: BEHAVIORAL AND BIOCHEMICAL ASPECTS

Segat, Hecson Jesser 10 February 2015 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / Amphetamine compounds and its derivatives are widely used in clinical medicine, but it is known that frames can cause dependence, tolerance and withdrawal. Furthermore, these drugs can alter metabolism and the functions of central neurotransmitters causing oxidative imbalances. In this sense it is already documented that exercise improves the conditions of well-being and self-esteem, and improve the plasticity and thus neuronal protection. In this context, the present study aimed to evaluate the influence of regular and continuous exercise on anxiety and behavioral parameters related to relapse to the use of amphetamine in an animal model of conditioned place preference (CPP). Male Wistar rats were conditioned to the use of AMPH or vehicle for 14 days and then half of each group was subjected to aerobic, regular and continuous physical activity for 5 weeks, while the others were not exercised. At the end of the last exercise session, the animals were re-conditioned to the use of AMPH/vehicle for more 3 days. After this phase, the animals were subjected to behavioral testing CPP to evaluate relapse to drug use, and the elevated plus maze to measure anxiety parameters. Hippocampal oxidative status was evaluated by levels of generation of reactive species (RS), carbonyl protein (CP), and activity levels of catalase (CAT) and Na+K+-ATPase, respectively. It was observed that the per amphetamine was able to develop is the CPP in the animals, however after the completion of 5 weeks of aerobic exercise, there was a reduction in the rate preferably compared to sedentary rats indicating a lower rate of relapse to amphetamine. In addition, exercise was shown to be beneficial to reduce the degree of anxiety and oxidative damage in these animals by amphetamine. Thus, regular and continuous exercise is a promising tool in the treatment of dependence and relapse to the indiscriminate use of drugs. / Compostos anfetamínicos e seus derivados são amplamente utilizados na clínica médica, porém podem provocar quadros de dependência, tolerância e abstinência. Além disso, estas drogas são capazes de afetar as funções e o metabolismo de neurotransmissores do sistema nervoso central (SNC) provocando desequilíbrios oxidativos. Neste sentido, já é documentado que o exercício físico melhora as condições de bem estar e auto-estima, favorecendo a plasticidade e, consequentemente, a proteção neuronal. Nesse contexto, o presente estudo visou avaliar a influência do exercício físico regular e contínuo sobre parâmetros comportamentais e de ansiedade relacionados à recaída ao uso de anfetamina em modelo animal de preferência condicionada de lugar (PCL). Ratos Wistar adultos foram condicionados com anfetamina no protocolo de PCL ou veículo por 14 dias e, na sequência, metade de cada grupo foi submetida à atividade física aeróbica regular e contínua por 5 semanas, enquanto os demais não foram exercitados. Ao término da última sessão de exercício físico, os animais foram re-condicionados ao uso de anfetamina ou veículo por mais 3 dias. Após esta fase, os animais foram submetidos aos testes comportamentais de PCL para avaliar sintomas de recaída pela preferência à droga, sendo também avaliados parâmetros de ansiedade em labirinto em cruz elevado. O status oxidativo na região do hipocampo foi avaliado através da geração de espécies reativas (RS), dos níveis de proteína carbonilada (PC) e atividade das enzimas catalase (CAT) e Na+K+-ATPase. Observou-se que a anfetamina per se foi capaz de desenvolver a PCL nos animais. Entretanto, após 5 semanas de exercício físico aeróbico regular e contínuo, os animais expostos à anfetamina mostraram menor PCL pela droga quando comparados ao grupo sedentário, indicando menor índice de recaída à anfetamina. Além disso, o exercício físico regular e contínuo exerceu influência favorável ao reduzir o nível de ansiedade e os danos oxidativos cerebrais, os quais foram associados ao condicionamento com anfetamina. Desse modo, o exercício físico regular e contínuo é uma ferramenta promissora no tratamento de dependência e recaída ao uso abusivo de drogas.
426

[en] DESIGN, SCENERY AND ENTERTAINMENT: AN ANALYSIS OF THE THEMED SPACES EVOLUTION / [pt] DESIGN, CENOGRAFIA E ENTRETENIMENTO: UMA ANÁLISE DA EVOLUÇÃO DOS ESPAÇOS TEMÁTICOS

FLAVIA DALBUQUERQUE ANDRADE 26 April 2004 (has links)
[pt] A inserção de um tema na concepção de espaços comerciais pode tornar-se uma forma de promovê-los. Cada vez mais, estabelecimentos optam pelo título de temático com a intenção de adquirir novos valores, em especial aqueles que o tema traz consigo. Assim, são criados espaços de fuga do cotidiano onde todos os elementos compositivos devem remeter claramente ao tema adotado; quanto mais óbvia a identificação da narrativa melhor. Nesta dissertação, procuramos entender a construção deste modelo, as possíveis causas de sua consolidação e sucesso, o porquê do fascínio exercido pelos Espaços Temáticos, considerando-os sempre como produto histórico. Buscamos, ainda, dentro deste modelo temático, a identificação de futuras tendências, onde se enquadrariam as grandes marcas que se tornam temas de si próprias. / [en] The addition of a theme during the conception of commercial spaces can become a way of promoting them. More and more establishments opt for the themed title willing to acquire new values, especially those brought along with the theme. This way, we create spaces of escape where all the elements clearly refer to the adopted theme; the more obvious the identification of the story told, the better. In this dissertation we intended to understand the construction of this model, the possible causes of its consolidation and success; the reason for the enchantment produced by the Themed Spaces, considered always as historical products. We still searched, within this thematic model, for the identification of future tendencies in which can be included the brands that turn into their own themes.
427

Identidad cultural y currículo alternativo : el caso de la institución educativa nacional José María Arguedas de Carabayllo

Yika Zapata, Bruno Giussepe January 2008 (has links)
El presente trabajo toma como punto de referencia el Currículo Alternativo preparado por un grupo profesores de la Institución Educativa José María Arguedas de Carabayllo en el año 2003. Esta es una iniciativa docente que tiene por objetivo la creación de una identidad local e histórica, cuyo propósito es hacer surgir, fortalecer y mantener una adecuada autoestima en la Comunidad Educativa, comenzando en los propios maestros que la aplican (...) El presente estudio busca responder a estas tres grandes interrogantes: ¿En qué medida el contextualizar el Currículo Alternativo ha sido el resultado del desarrollo de las capacidades de los docentes?, ¿Qué tipo de construcción identitaria, cultural y local se viene generando por medio de la aplicación del Currículo Alternativo? y ¿De qué manera la utilización del Currículo Alternativo genera espacios de socialización, de encuentro y de diálogo entre los profesores del José María Arguedas y el conjunto de su Comunidad Educativa? / Tesis
428

"Cartografia política dos lugares teatrais da cidade de São Paulo - 1999 a 2004" / Politics cartography of the theatrical places from São Paulo city - 1999 to 2004

Almeida Junior, Jose Simões de 07 March 2007 (has links)
o objetivo da pesquisa foi realizar uma reflexão crítica sobre o espaço teatral na cidade de São Paulo, pelo viés da Geografia, no período de 1999 a 2004, utilizando como referenciais teóricos Anne Ubersfeld e Milton Santos. O tema foi investigado a partir da hipótese de que a natureza do lugar teatral é ser um agente, uma espécie de mídia definidora do processo teatral, em sua relação com as políticas culturais do período (Lei de Incentivo à Cultura, Lei do Fomento ao Teatro e implantação de salas de teatro nos CEUs), e com os Guias de Teatro da cidade (jornais Folha de São Paulo e o Estado de São Paulo). Foi elaborado um banco de dados com informações acerca desses lugares e da sua relação com os respectivos Guias de Teatro, na cidade de São Paulo, no período de 1999 a 2004. O lugar teatral revelado na cartografia que surgiu das informações desse banco de dados caracterizou-se como múltiplo; fortemente ligado ao distrito central da cidade; com tendência à polarização entre as salas pequenas e grandes; forte ação do teatro de grupo na criação de novos espaços; e propriedade, na sua maioria, privada. A partir destes dados, discutiu-se a ?crise? do edifício teatral e a importância da atividade Teatro se vincular social e culturalmente ao lugar geográfico. Definiu-se, o lugar teatral pela noção de uso - na forma de um território vivido - e não pela arquitetura do edifício que ocupa. / The purpose of this research was to achieve a critical reflection about the theatrical space in São Paulo city by the slant of Geography in the period from 1999 to 2004. This was done using Anne Ubersfeld and Milton Santos as theoretical references. The subject was investigating to start from the hypothesis that the type of theatrical place is to be a agent, a specie of media that does the definition of theatrical process with their regarding to the cultural politics in this period (Cultural Incentive Law, Promotion to the Theatre Law and the theatrical rooms introduction in CEUs) and also with the regarding to the city theatrical guides (Folha de São Paulo and Estado de São Paulo newspapers). A database was preparing with the information concerning those theatrical places and with their regarding to the respective theatrical guides in São Paulo during the period from 1999 to 2004. The showing theatrical place in the cartography and that came up those records made up as multiple, it was strongly connected to the downtown district and it had a polarize tendency between small and big rooms. Those information showed also the strongly action of the theatrical groups in the new spaces raising and the private ownership in the most of those places. Arise from those records we talked about the theatrical building ?crisis? and the importance of the theatrical activities to be linked cultural and socially with the geographic place. We defined the theatrical place by the using basics- such way that a territory experienced in life- and not by it occupy in the building architecture.
429

Identidad cultural y currículo alternativo : el caso de la institución educativa nacional José María Arguedas de Carabayllo

Yika Zapata, Bruno Giussepe January 2008 (has links)
El presente trabajo toma como punto de referencia el Currículo Alternativo preparado por un grupo profesores de la Institución Educativa José María Arguedas de Carabayllo en el año 2003. Esta es una iniciativa docente que tiene por objetivo la creación de una identidad local e histórica, cuyo propósito es hacer surgir, fortalecer y mantener una adecuada autoestima en la Comunidad Educativa, comenzando en los propios maestros que la aplican (...) El presente estudio busca responder a estas tres grandes interrogantes: ¿En qué medida el contextualizar el Currículo Alternativo ha sido el resultado del desarrollo de las capacidades de los docentes?, ¿Qué tipo de construcción identitaria, cultural y local se viene generando por medio de la aplicación del Currículo Alternativo? y ¿De qué manera la utilización del Currículo Alternativo genera espacios de socialización, de encuentro y de diálogo entre los profesores del José María Arguedas y el conjunto de su Comunidad Educativa? / Tesis
430

Enric Miralles. El dibujo de la Imaginación

Gilabert Sanz, Salvador 06 July 2015 (has links)
[EN] Abstract To be able to understand Enric Miralles universe and projective thought, we must start by knowing his references and inspirations, his work processes, his drawings and the weft that generated relations between all of them. This thesis analyzes the graphic strategies and his work process as a way of generating projects throughout analysis drawings, representation and his thought, as well as all his written documentation. Focusing specially on the uncertain moment of the genesis of the work, and how it is developed to generate a personal architectural universe. By studying the artistic, literary and architectural references that motivated his manner of acting in face of things, you can understand our architect's certain convictions and ways. George Perec, Raymond Queneau, Federico García Lorca, Le Corbusier, Josep Maria Jujol, Marcel Duchamp, Paul Klee, David Hockney or Erik Satie, are some of the main references on which he based a personal and exciting own manner of working. From them, his way of seeing things and approaching ideas evolved, generating a working method with which he created his own poetry in architecture. It's inevitable to understand that the evolution in his form of drawing, where thought becomes reality, affected his way of designing and creating at different stages. This creation process generated a network of relationships between the starting conditions, the place, the program and its own symbolism full of poetry and imagination. He processed all this information to create ideas that would shape the proposals with an obviously personal language. The result is then, consequently from this developed work, never as an imposed idea, this is the reason why the resulting geometries from fragmented and dynamic spaces seem almost impossible to imagine a priori. They are the result of overlapping layers and layers of information which were prepared and worked with different tools. Such as the collage, which has the ability to integrate disparate range of information. This way of approaching things, generated multiple possibilities and variations, created without restrictions. The executed project was just one of those intermediate states that materialized from among the many options in one place and a particular time. Actually these architectures, never took for finished and evolved to another place with another proposal. That is, you never starting from scratch, the process started in previous projects, adapted to each new place and combined in a new web of information in a form. Once the proposal was materialized and built, this process continued to evolve in the following order and so on. And indeed, Enric Miralles' real project was one only that would link all proposals through a conducting wire. / [ES] Resumen Para poder entender el universo de Enric Miralles y su pensamiento proyectual, hay que partir de sus referencias e inspiraciones, de sus procesos de trabajo, sus dibujos y la trama que generó en las relaciones entre todos ellos. Esta tesis analiza las estrategias gráficas y su proceso de trabajo como forma de generar los proyectos, a través de los dibujos de análisis, de representación y de pensamiento, así como toda su documentación escrita. Poniendo especial interés en el momento incierto de la génesis de la obra, y cómo ésta se desarrolla hasta generar un universo arquitectónico propio. Estudiando las referencias artísticas, literarias y arquitectónicas que motivaron su manera de actuar ante las cosas, es posible entender ciertas convicciones y maneras de hacer de nuestro arquitecto. George Perec, Raymond Queneau, Federico García Lorca, Le Corbusier, Josep María Jujol, Marcel Duchamp, Paul Klee, David Hockney o Erik Satie, son algunos de sus principales referentes sobre los que fundamentó una manera de trabajar propia, personal y emocionante. A partir de ellos evolucionó su forma de ver las cosas y aproximarse a las ideas, generando un método de trabajo con la que creó su propia poesía en la arquitectura. Es inevitable entender que la evolución en su forma de dibujar, donde el pensamiento se transforma en lo real, afectó a su forma de proyectar y crear en sus diferentes etapas. Este proceso de creación, generaba una trama de relaciones entre los condicionantes de partida, el lugar, el programa, y su propio imaginario lleno de poesía y simbología. Procesaba toda esta información para crear las ideas que darían forma a las propuestas con un lenguaje evidentemente personal. El resultado viene pues, como consecuencia de este trabajo de elaboración, nunca como una idea impuesta, es por esto que las geometrías resultantes, de forma fragmentada y espacios dinámicos parecen casi imposibles de imaginar a priori. Éstas son el resultado de la superposición de capas y estratos de información que se elaboraban y trabajaban mediante unas herramientas de trabajo. Una de esas herramientas era el collage, que tiene la capacidad de integrar toda serie de información dispar. Esta manera de aproximarse a las cosas, generaba múltiples posibilidades y variantes, creadas sin restricciones. El proyecto ejecutado no era más que uno de esos estados intermedios que se materializaba de entre las múltiples opciones en un lugar y un tiempo concreto. En realidad estas arquitecturas, nunca se daban por acabadas y evolucionaban hacia otro lugar con otra propuesta. Es decir, nunca se partía de cero, el proceso iniciado en proyectos anteriores, se adaptaba a cada nuevo lugar y se combinaba con el nuevo tejido de información que le daban forma. Una vez la propuesta se materializaba en lo construido, este proceso continuaba evolucionando en el siguiente encargo y así sucesivamente. En efecto el verdadero proyecto de Enric Miralles fue uno sólo que enlazaba todas las propuestas a través de un hilo conductor. / [CA] Resum Per poder entendre l'univers d'Enric Miralles i el seu pensament projectual, cal partir de les seves referències i inspiracions, dels seus processos de treball, els seus dibuixos i la trama que va generar en les relacions entre tots ells. Aquesta tesi analitza les estratègies gràfiques i el seu procés de treball com a forma de generar els projectes, a través dels dibuixos d'anàlisi, de representació i de pensament, així com tota la seva documentació escrita. Posant especial interès en el moment incert de la gènesi de l'obra, i com aquesta es desenvolupa fins a generar un univers arquitectònic propi. Estudiant les referències artístiques, literàries i arquitectòniques que van motivar la seva manera d'actuar davant les coses, és possible entendre certes conviccions i maneres de fer del nostre arquitecte. George Perec, Raymond Queneau, Federico García Lorca, Le Corbusier, Josep Maria Jujol, Marcel Duchamp, Paul Klee, David Hockney o Erik Satie, són alguns dels seus principals referents sobre els quals fonamentar una manera de treballar pròpia, personal i emocionant. A partir d'ells va evolucionar la seva forma de veure les coses i aproximar-se a les idees, generant un mètode de treball amb la qual va crear la seva pròpia poesia en l'arquitectura. És inevitable entendre que l'evolució en la seva forma de dibuixar, on el pensament es transforma en lo real, va afectar a la seva forma de projectar i crear en les seves diferents etapes. Aquest procés de creació, generava una trama de relacions entre els condicionants de partida, el lloc, el programa, i el seu propi imaginari ple de poesia i simbologia. Processava tota aquesta informació per crear les idees que donarien forma a les propostes amb un llenguatge evidentment personal. El resultat ve doncs, com a conseqüència d'aquest treball d'elaboració, mai com una idea imposada, és per això que les geometries resultants, de forma fragmentada i espais dinàmics semblen gairebé impossibles d'imaginar a priori. Aquestes són el resultat de la superposició de capes i estrats d'informació que s'elaboraven i treballaven mitjançant unes ferramentes de treball. Una d'aquestes ferramentes era el collage, que té la capacitat d'integrar tota sèrie d'informació dispar. Aquesta manera d'aproximar-se les coses, generava múltiples possibilitats i variants, creades sense restriccions. El projecte executat no era més que un d'aquests estats intermedis que es materialitzava d'entre les múltiples opcions en un lloc i un temps concret. En realitat aquestes arquitectures, mai es donaven per acabades i evolucionaven cap a un altre lloc amb una altra proposta. És a dir, mai es partia de zero, el procés iniciat en projectes anteriors, s'adaptava a cada nou lloc i es combinava amb el nou teixit d'informació que li donaven forma. Un cop la proposta es materialitzava en que s'ha construït, aquest procés continuava evolucionant en el següent encàrrec i així successivament. En efecte el veritable projecte d'Enric Miralles va ser un de sol que enllaçava totes les propostes a través d'un fil conductor. / Gilabert Sanz, S. (2015). Enric Miralles. El dibujo de la Imaginación [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/52696 / TESIS / Premios Extraordinarios de tesis doctorales

Page generated in 0.0252 seconds