• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 63
  • 9
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 76
  • 42
  • 22
  • 19
  • 14
  • 14
  • 13
  • 13
  • 12
  • 11
  • 11
  • 10
  • 9
  • 9
  • 7
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
61

Tragique et temporalité chez Racine : les exemples D'Andromaque et de Bajazet

Paula, Maria de Fátima Melo Fernandes de January 2000 (has links)
Nosso trabalho trata do estatuto trágico do tempo nas obras maiores de Jean Racine, a saber Andromaque et Bajazet. O que engendra o trágico de Andromaque? O que funda o trágico em Bajazet? Como o tempo intervém nestas duas peças, transformando-as em tragédias? Após um breve percurso teórico sobre a questão do tempo no teatro, propomos uma análise dessas duas peças.
62

A travessia da linguagem na obra de Jacques Lacan : uma leitura

Trois, Joao Fernando de Moraes January 2007 (has links)
Este trabalho visa construir uma reflexão sobre a linguagem, tomando como ponto de partida determinados rastros deixados ao longo das elaborações teórico-clínicas de Jacques Lacan. Parte da hipótese de que não só é possível depreender uma teoria da linguagem da leitura da obra de Lacan, como também se pode encontrar, nessa obra, a presença dos recursos operatórios necessários a tal leitura. Para tal, busca rastrear as modalidades como a linguagem comparece em diferentes momentos da obra de Lacan, para que, a partir dai, possam ser depreendidas considerações sobre a existência de uma teoria da linguagem em Lacan. Considera, ainda, que as diferentes formas e os diferentes momentos da presença da linguagem na obra de Lacan apresentam um eixo comum relativo ao campo da clínica psicanalítica. Definindo tais momentos como retornos enunciativos de Lacan sobre seu próprio fazer clínico, que lhe permitem elaborar sua obra no movimento de voltar a enunciar determinadas questões clínicas desde outro lugar. Tendo como corpus de análise os próprios textos de Lacan presentes em seus Escritos e Seminários, este trabalho sustenta a pertinência de recortar a obra de Lacan em três momentos lógicos de leitura, realizando uma leitura a posteriori desses momentos na forma de séries significantes encadeadas. Na primeira série destaca o conceito de significante para formalizar a lógica do conceito de inconsciente; na segunda destaca o conceito de letra relacionado ao conceito de lalíngua; e na terceira, o conceito de Sinthoma ao operar sobre o conceito de Real. Sendo que, estes retornos enunciativos são acompanhados por uma pergunta que orienta a leitura: que teoria da linguagem se depreende no decorrer desse processo? Conclui-se desta leitura que a travessia da linguagem na obra de Lacan inicia-se pelo jogo de significantes, transformando-se posteriormente na integral de equívocos operacionalizada pela criação do conceito de lalíngua, e se estende, se dobra e se anola produzindo a topologia dos nós, que pelos encaixes e desencaixes de uma língua na outra, retorna à prática textual de Freud via Joyce através da noção lacaniana de saber-fazer-com-alinguagem. / Este trabajo constituye una reflexion sobre la lenguaje, teniendo como punto de partida determinados rasgos dejados a lo largo de las elaboraciones teórico-clínicas de Jacques Lacan. Parte de la hipótesis de que no sólo es posible deducir una teoria de la lenguaje de la lectura de la obra de Lacan, como tambien sí puede encontrar en su obra la presencia de los recursos operatorios necesarios para tal lectura. Para tal, busca rastrear las modalidades en las quales la lenguaje comparece en los diferentes momentos de la obra de Lacan, para entonces deducir sus consideraciones sobre la existencia de una teoria de la lenguaje em Lacan. Considera, aindamás, que las diferentes formas e los diferentes momentos de la presencia de la lenguaje en la obra de Lacan tiene un eje común relativamente a lo campo de la clínica psicoanalitica. Definindo tales momentos como retornos enunciativos de Lacan sobre su proprio hacer clínico, que lhe permite elaborar su obra en lo movimiento de volver a enunciar determinadas interrogaciones clínicas desde otro lugar. Tenendo como corpus de análisis los proprios textos de Lacan presentes en sus Escritos e Seminários. Este trabajo sustenta la pertinencia de recortar la obra de Lacan en tres momentos lógicos de lectura, realizando una lectura a posteriori de estos momentos en la forma de series significantes encadenadas. En la prima serie destaca lo concepto de significante para formalizar la logica de lo concepto de inconsciente; en la segunda destaca lo concepto de letra relacionado a lo concepto de lalíngua; en la tercera, lo concepto de Sinthoma ao operar sobre lo concepto de Real. Sendo que estos retornos enunciativos son acompanhados por una pregunta que orienta la lectura: que teoria de la lenguaje puede se deducir en lo decurso de este processo? Concluise de ésta lectura que la travesía de la lenguaje en la obra de Lacan iniciase pelo jogo de significantes, transformandose posteriormente en la integral de equívocos operacionalizada pela criação de lo concepto de lalíngua, y se estende, se dobra y se anola producindo la topologia de los nós, que pelos encajes y desencajes de una língua na otra, retorna a la prática textual de Freud via Joyce através de la nocion lacaniana de saber-hacercon- la-lenguaje.
63

Ícones de cura e fé : as promessas da Igreja Senhor dos Passos em São Cristóvão, um discurso sobre a doença

Pereira, Lúcia Maria 01 June 2012 (has links)
Ce mémoire est une étude ethnographique des promesses de São Cristóvão de petits mots et des choses déposés par des pèlerins dévots du Seigneur des Passos comme forme de paiement à l égard d une guérison réussie. Je présente une procession dont j analyse les éléments constitutifs du culte au Seigneur des Passos et, en particulier, la croyance à la guérison. Cette procession est comprise comme un rite ascétique selon la conception durkeimienne à propos de croyances, rites, représentations et objets sacrés les promesses et les petits mots. Ils sont abordés comme des signes de guérison/foi et classés comme icônes, indices et symboles d après la sémiothique peircenienne. Dans cette perspective, j ai pu lire, voir et écouter les écrits du malade sur sa maladie. Le discours sur la maladie un itinéraire étiologique proposé par Laplantine qui m a aidé à identifier les différentes réponses au « pourquoi » de la maladie en étant parmi les pèlerins, en les écoutant et en apprenant les multiples sens de ce qu ils racontaient. La notion ample et complète de la maladie caracterise ces pratiques de guérison magique réligieuses, mais en position marginale pour la médecine scientifique officielle, individualisée et ciblée sur la thérapie médicamenteuse et chirurgicale. / Esta dissertação de mestrado é um estudo etnográfico das promessas de São Cristóvão palavras e coisas depositadas pelos romeiros devotos do Senhor dos Passos como forma de pagamento por curas alcançadas ou desejadas. Apresento a procissão onde analiso os elementos constitutivos do rito de Passos e em particular a crença na cura. A procissão é compreendida como rito ascético a partir da concepção durkheimeana de crenças, ritos e representações e os objetos sagrados as promessas e os bilhetes são abordados como signos de cura\fé e classificados como ícones, índices e símbolos segundo a semiótica peirceana. Esta perspectiva permitiu ler, ver e ouvir os enunciados sobre a doença a partir do doente o discurso sobre a doença um itinerário etiológico proposto por Laplantine, que ajudou a identificar as diferentes respostas para o porquê da doença entre os romeiros através de suas falas identificando seus múltiplos sentidos. A visão abrangente e totalizante da doença caracteriza essas práticas de cura mágico-religiosas como uma posição marginal à medicina científica oficial, individualizada e focada na terapêutica medicamentosa e cirúrgica.
64

O Discurso Motivacional Empresarial e a Construção Ideológica da Subjetividade / Business Motivational Speech and the Ideological Construction of Subjectivity.

Preussler, Cibelle Cristina 26 February 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T18:55:28Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Cibelle.pdf: 1346433 bytes, checksum: 5447c4ba12b588db44e056ac7e95b9e1 (MD5) Previous issue date: 2013-02-26 / The theme of this research is the Motivational Speech of the business sphere. Our professional experiences provided us a constant contact with the genres Motivational Lecture and Business Paradicdatic Manual, leading, consequently, to certain concerns that culminated in the realization of a systematic study of this subject, which had the aim of investigating the contradictions of Motivational Speech in the business sphere, enabling, thus, an understanding of how the linguistic-ideological sign reflects and refracts reality, being, at the same time, transformd by it. In search of an understanding for this process, we adopted the interactionist perspective of language, considering the statements as being part of a chain of past, present and future sayings that interact dialogically. This study was held based on the theory of Mikhail Bakhtin and his Circle (1976, 1981, 2004, 2010) by choosing a methodology which prioritized the study of statements of the business sphere by linking them with their determining socio-economic structure as well as the particularities of its sphere of ideological production. The Motivational Speech, as an element that contributes to the ideological construction of human subjectivity, has the aim of molding a successful human being, who is fully dedicated to his work, and that is always looking for professional recognition. The ideology of motivation teaches that working is a virtue, that professional success dignifies men and that their happiness and fulfillment can only be achieved through their total dedication and loyalty to companies, thus acting as a set of rules that hides behind an apparent rational coherence, but in the background is made up of silences that legitimize the ideology of the ruling class. / Esta pesquisa tem como temática o Discurso Motivacional da esfera empresarial. Nossas experiências profissionais nos levaram a um contato constante com os gêneros discursivos Palestra Motivacional e Manual Paradidático Empresarial, gerando, como consequência, certas inquietações, as quais culminaram na realização de um estudo sistematizado desse tema que teve como principal objetivo investigar as contradições que constituem o Discurso Motivacional da esfera empresarial para, assim, compreender a maneira como o signo linguístico ideológico reflete e refrata a realidade ao mesmo tempo em que esta é transforamada por ele. Em busca de um entendimento desse processo, adotamos a perspectiva interacionista de linguagem, compreendendo os enunciados como parte de uma cadeia de dizeres passados, presentes e futuros que interagem dialogicamente. Utilizamos como aporte teórico pressupostos de Mikhail Bakhtin e seu Círculo (1976; 1981; 2004; 2010), optando por uma metodologia que priorizasse o estudo dos enunciados da esfera empresarial a partir de seu vínculo com a estrutura socioeconômica, assim como considerando a relação existente entre esses enunciados e as particularidades de sua esfera ideológica de produção. O Discurso Motivacional, como elemento que contribui com a construção ideológica da subjetividade humana, objetiva moldar um ser humano de sucesso, que dedique-se ao máximo ao seu trabalho e que esteja sempre em busca de reconhecimento profissional. A ideologia da motivação ensina que o trabalho é uma virtude, que o sucesso profissional dignifica o homem e que a felicidade e a realização pessoal só podem ser conquistadas quando há dedicação e fidelidade às empresas, atuando assim como um conjunto de regras que se esconde atrás de uma aparente coerência racional, mas que no fundo, constitui-se de silenciamentos que legitimam a ideologia da classe dominante.
65

O Discurso Motivacional Empresarial e a Construção Ideológica da Subjetividade / Business Motivational Speech and the Ideological Construction of Subjectivity

Preussler, Cibelle Cristina 26 February 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T18:55:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Cibelle Preussler.pdf: 1341141 bytes, checksum: 6944e6c50ee1581ee589346a0125070c (MD5) Previous issue date: 2013-02-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The theme of this research is the Motivational Speech of the business sphere. Our professional experiences provided us a constant contact with the genres Motivational Lecture and Business Paradicdatic Manual, leading, consequently, to certain concerns that culminated in the realization of a systematic study of this subject, which had the aim of investigating the contradictions of Motivational Speech in the business sphere, enabling, thus, an understanding of how the linguistic-ideological sign reflects and refracts reality, being, at the same time, transformd by it. In search of an understanding for this process, we adopted the interactionist perspective of language, considering the statements as being part of a chain of past, present and future sayings that interact dialogically. This study was held based on the theory of Mikhail Bakhtin and his Circle (1976, 1981, 2004, 2010) by choosing a methodology which prioritized the study of statements of the business sphere by linking them with their determining socio-economic structure as well as the particularities of its sphere of ideological production. The Motivational Speech, as an element that contributes to the ideological construction of human subjectivity, has the aim of molding a successful human being, who is fully dedicated to his work, and that is always looking for professional recognition. The ideology of motivation teaches that working is a virtue, that professional success dignifies men and that their happiness and fulfillment can only be achieved through their total dedication and loyalty to companies, thus acting as a set of rules that hides behind an apparent rational coherence, but in the background is made up of silences that legitimize the ideology of the ruling class / Esta pesquisa tem como temática o Discurso Motivacional da esfera empresarial. Nossas experiências profissionais nos levaram a um contato constante com os gêneros discursivos Palestra Motivacional e Manual Paradidático Empresarial, gerando, como consequência, certas inquietações, as quais culminaram na realização de um estudo sistematizado desse tema que teve como principal objetivo investigar as contradições que constituem o Discurso Motivacional da esfera empresarial para, assim, compreender a maneira como o signo linguístico ideológico reflete e refrata a realidade ao mesmo tempo em que esta é transforamada por ele. Em busca de um entendimento desse processo, adotamos a perspectiva interacionista de linguagem, compreendendo os enunciados como parte de uma cadeia de dizeres passados, presentes e futuros que interagem dialogicamente. Utilizamos como aporte teórico pressupostos de Mikhail Bakhtin e seu Círculo (1976; 1981; 2004; 2010), optando por uma metodologia que priorizasse o estudo dos enunciados da esfera empresarial a partir de seu vínculo com a estrutura socioeconômica, assim como considerando a relação existente entre esses enunciados e as particularidades de sua esfera ideológica de produção. O Discurso Motivacional, como elemento que contribui com a construção ideológica da subjetividade humana, objetiva moldar um ser humano de sucesso, que dedique-se ao máximo ao seu trabalho e que esteja sempre em busca de reconhecimento profissional. A ideologia da motivação ensina que o trabalho é uma virtude, que o sucesso profissional dignifica o homem e que a felicidade e a realização pessoal só podem ser conquistadas quando há dedicação e fidelidade às empresas, atuando assim como um conjunto de regras que se esconde atrás de uma aparente coerência racional, mas que no fundo, constitui-se de silenciamentos que legitimam a ideologia da classe dominante
66

A linguagem simbólica nas pinturas parietais da Fazenda Mundo Novo - Sergipe / The language in symbolic rupestres paintings of the Mundo Novo farm – Sergipe

Ghiggi, Vani Piaia 11 February 2015 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The sites of rock art, term conventionally defined and used by a great number of researchers, about this subject, are expressed since the Paleolithic. The developed studies aimed to understand the presence of these archeological sites are not notorious in Sergipe State. In these terms, there was a concern to develop a more detailed research on rock art and the symbolic universe of its producer, since the Canindé de São Francisco is pointing as a place of great archaeological potential and raises discussions about it. When analyzing the figures applying the semiotic method, it was noticed that the sites with rock art inserted into the Mundo Novo Farm can be read as signs that communicate. Each has its own peculiarities and similarities in the types of signs displayed in a color of the symbolic elements shared among individuals living in the area. The semiotic approach to rock art was made possible by the establishment of subdisciplinary fields in Arqueologica, consolidated in the last decade. / Os sítios de arte rupestre, termo convencionalmente definido e utilizado por um grande número de pesquisadores, são manifestados desde o período Paleolítico. Os estudos desenvolvidos que buscam entender a presença desses sítios arqueológicos não são notórios no estado de Sergipe. Nesses termos, houve a preocupação em desenvolver uma pesquisa mais detalhada sobre a arte rupestre e o universo simbólico de seu produtor, visto que o município de Canindé de São Francisco é apontando como local de grande potencial arqueológico e suscita discussões a respeito. Ao analisar as figuras aplicando o método semiótico, percebeu-se que os sítios com arte rupestre inseridos na Fazenda Mundo Novo, podem ser lidos como signos que comunicam. Cada qual possui particularidades e similaridades quanto aos tipos de signos expostos, sendo a cor um dos elementos simbólicos compartilhado entre os indivíduos vivendo na área. A abordagem semiótica para a arte rupestre foi possível devido o estabelecimento dos campos subdisciplinares na Arqueologica, consolidados na última década.
67

Signo, arquetipo y símbolo en la obra gráfica de Hayter, un artista con raíces ancestrales y su influencia en los artistas del Atelier 17

Gómez García, María del Rosario 12 June 2023 (has links)
[ES] Hay cantidad de símbolos en las grutas y abrigos naturales que evidencian que desde la noche de los tiempos, el ser humano ha sentido la necesidad intrínseca de hacer arte, y por ello comenzó a crear los primeros signos, y aunque este grabador o grabadora primitivo no distinguía entre signo y símbolo, el inconsciente colectivo ha actuado de hilo conductor, conectado a las sucesivas generaciones de artistas a través del tiempo, y el espacio con los arquetipos creados por ellos. Así, llegamos en pleno S. XX al barrio parisino de Montparnasse, donde encontramos al pintor y grabador inglés S.W. Hayter, fundador del emblemático Atelier 17 en 1927, quien no solo puso a las artes gráficas en un lugar de reconocimiento significativo e innovó en métodos técnicos de estampación como The Viscosity Printing, sino que buscó nuevas maneras de contactar con lo más auténtico de su ser, para dejarse fluir, y a modo de trance inducido, abrir su inconsciente, y con el buril como herramienta incidir libremente sobre la plancha, para luego dar forma a los primeros signos incisos en ella. Técnica que enseñaba en su taller para dar libertad, y que cada artista pudiera conectar con su verdadera esencia en busca de su propio signo, lo cual, según C.G.Jung, que símbolos ancestrales aparecieran en la obra grabada de estos artistas modernos, no es extraño. Es pues evidente que existe una conexión psicológica y antropológica que hace que, en la actualidad, estas grafías sigan aflorando, resonando y comunicando, aunque de otra manera, cubriendo otras necesidades, contando otras historias, pero claramente permanecen. Hayter con su obra, e innovadora metodología de creación amén de con su memoria escrita, ha dejado evidenciado este atávico legado, visible también a través de los y las artistas del Atelier 17 y del Taller Contrapoint y desde allí, nos sigue animando a dejarnos llevar, para descubrir e ilustrar visualmente los arquetipos ancestrales que aún resuenan dentro de nosotros, de una manera diferente,con cada propio signo. / [CA] Hi ha quantitat de símbols en les grutes i abrics naturals que evidencien que des de la nit dels temps, el ser humà ha sentit la necessitat intrínseca de fer art, i per això va començar a crear els primers signes, i encara que este gravador o gravadora primitiu no distingia entre signe i símbol, l'inconscient col·lectiu ha actuat de fil conductor, connectat a les successives generacions d'artistes a través del temps, i l'espai amb els arquetips creats per ells. Així, arribem en ple S. XX al barri parisenc de Montparnasse, on trobem el pintor i gravador anglés S.W. Hayter, fundador de l'emblemàtic Atelier 17 en 1927, qui no sols va posar a les arts gràfiques en un lloc de reconeixement significatiu i va innovar en mètodes tècnics d'estampació com The Viscosity Printing, sinó que va buscar noves maneres de contactar amb el més autèntic del seu ser, per a deixar-se fluir, i a manera de tràngol induït, obrir el seu inconscient, i amb el burí com a ferramenta incidir lliurement sobre la planxa, per a luego donar forma als primers signes incisos en ella. Tècnica que ensenyava en el seu taller per a donar llibertat, i que cada artista poguera connectar amb la seua verdadera essència a la cerca del seu propi signe, la qual cosa, segons C.G.Jung, que símbols ancestrals aparegueren en l'obra gravada d'estos artistes modernos, no és estrany. És perquè evident que hi ha una connexió psicològica i antropològica que fa que, en l'actualitat, estes grafies continuen aflorant, ressonant i comunicant, encara que d'una altra manera, cobrint altres necessitats, comptant altres històries, però clarament romanen. Hayter amb la seua obra, i innovadora metodologia de creació a més de amb la seua memòria escrita, ha deixat evidenciat este atàvic llegat, visible també a través dels i les artistes de l'Atelier 17 i del Taller Contrapoint i des d'allí, ens continua animant a deixar-nos portar, per a descobrir i il·lustrar visualment els arq. / [EN] There are many symbols in caves and natural shelters that show that since the dawn of time, human beings have felt the intrinsic need to make art, and therefore began to create the first signs, and although this primitive engraver or engraver did not distinguish between sign and symbol, the collective unconscious has acted as a common thread, connecting successive generations of artists through time and space with the archetypes created by them. Thus, we arrive in the middle of the 20th century in the Parisian district of Montparnasse, where we find the English painter and engraver S.W. Hayter. Hayter, founder of the emblematic Atelier 17 in 1927, who not only brought the graphic arts to a place of significant recognition and innovated in technical printing methods such as The Viscosity Printing, but also sought new ways to contact the most authentic part of his being, to let himself flow, and in a kind of induced trance, to open his unconscious, and with the burin as a tool, to work freely on the plate, to then give shape to the first signs incised on it. A technique he taught in his workshop to give freedom, so that each artist could connect with his true essence in search of his own sign, which, according to C.G.Jung, is not strange that ancestral symbols appear in the engraved work of these modern artists. It is therefore evident that there is a psychological and anthropological connection which means that, today, these graphics continue to emerge, resonate and communicate, albeit in a different way, covering other needs, telling other stories, but clearly they remain. Hayter, with his work and innovative creative methodology as well as with his written memory, has made this atavistic legacy evident, visible also through the artists of Atelier 17 and the Contrapoint Workshop, and from there, he continues to encourage us to let ourselves be carried away, to discover and visually illustrate the ancestral archetypes that still resonate within us, in a different way, with each sign itself. / Gómez García, MDR. (2023). Signo, arquetipo y símbolo en la obra gráfica de Hayter, un artista con raíces ancestrales y su influencia en los artistas del Atelier 17 [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/194058
68

[en] THE EFFICIENCY OF THE COMPANY GRAPHIC SIGN: A FORM ACCLAIMED BY THE DESIGN FIELD ON THE LEVELS OF MODERN VISUAL CULTURE / [fr] L’EFFICACITÉ DU SIGNE GRAPHIQUE D’UNE ENTREPRISE: FORME CONSACRÉE PAR LE CHAMP DU DESIGN DANS LES INSTANCES DE LA CULTURE VISUELLE MODERNE / [pt] A EFICIÊNCIA DO SIGNO GRÁFICO EMPRESARIAL: FORMA CONSAGRADA PELO CAMPO DO DESIGN NAS INSTÂNCIAS DA CULTURA VISUAL MODERNA

MARCELO VIANNA LACERDA DE ALMEIDA 05 June 2013 (has links)
[pt] Quando se visualiza a profusão de signos gráficos de empresas, atualmente expostos no meio social, se manifestam várias indagações, dentre as quais uma é fundamental: o que possibilita a estas imagens gráficas deterem tamanha força, capaz de permitir o seu reconhecimento como representante da empresa a que pertence, ou como sinal de indicação da marca de produtos a que se devota o consumo? O propósito deste trabalho de pesquisa é apresentar o entendimento de como o signo gráfico empresarial atinge essa força, que aqui se entende por eficiência. Tal como efetuamos nossa análise do fenômeno, a eficiência do signo gráfico empresarial não pode ser compreendida a partir das características técnicas de sua configuração, mas pela construção cultural de um campo simbólico de produção - o campo do design. Esse fenômeno somente foi possível porque ocorreram transformações sociais de grande proporção, que aprofundaram sobremaneira a ruptura inicial de instauração da Idade Moderna. Uma delas foi a alteração do modelo de visualidade no século XIX, a qual possibilitou ao campo do design efetivar seus princípios legítimos de produção de imagens gráficas, e assim justificar, na sociedade, o domínio de sua fabricação. Outra alteração consistiu na mudança do modelo de satisfação subjetiva, que forneceu as bases do insaciável consumo moderno. Essa mudança ofereceu oportunidade para que se instituíssem a importância das marcas - imagens projetadas a partir de valores atribuídos aos empreendimentos - e a força de seus signos gráficos. Para a articulação dessas duas alterações com a análise da eficiência do signo gráfico, foram empregados os seguintes autores: Jonathan Crary e Colin Campbell, que contribuíram respectivamente com indicações relevantes das alterações que permitiram aos indivíduos das sociedades modernas, visualizar e consumir de maneira autônoma. Na análise do funcionamento do campo do design, utilizou-se um autor fundamental, Pierre Bourdieu, que explicita, por meio de sua teoria de produção dos campos simbólicos, a maneira pela qual um bem simbólico - por exemplo, uma imagem gráfica - alcança o reconhecimento como legítimo. A partir dessa produção simbólica do campo, é possível compreender que a eficiência do signo gráfico empresarial depende de sua legitimação, levada a efeito de maneira precisa entre os diversos agentes e instituições das instâncias desse campo autônomo do design, em luta constante por legitimidade na hierarquia social. / [en] When one visualizes the profusion of company graphic signs currently displayed in the social area, several questions arise, but nevertheless one is basic: what enables these graphic images to have so much strength which allows them to be recognized as representative of the companies to which they belong or as sign indicative of the trademarks of products whose consumption is desired? The purpose of this research work is to present the understanding of how the company graphic sign attains this strength, which in this work is understood as efficiency. As we perform our analysis of the phenomenon, the efficiency of the company graphic sign cannot be comprehended based on the technical characteristics of its configuration, but rather as the cultural construction of a symbolic field of production – the design field. This phenomenon was possible only because large-scale social transformations took place which greatly deepened the initial breakthrough of the establishment of the Modern Age. One of these was the change in the model for visualizing in the 19th century which enabled the design field to achieve its legitimate principles of graphic image production and thus justify to society the mastery of their production. Another change involved the shift in the model of subjective satisfaction, which furnished the bases for modern insatiable consumption. This change offered the opportunity for instituting the importance of trademarks – images projected based on values attributed to the undertakings – and the strength of their graphic signs. For the articulation of these two changes with the analysis of the graphic sign´s efficiency, the following authors were utilized: Jonathan Crary and Colin Campbell, who contributed respectively with relevant indications of these changes which allowed individuals in modern societies to visualize and consume in an independent way. In the analysis of the design field´s functioning, a fundamental author was utilized: Pierre Bourdieu, who makes explicit, by means of his theory of symbolic field production, the way in which a symbolic asset – for example, a graphic image – achieves recognition as legitimate. Based on this symbolic field production, it is possible to comprehend that the efficiency of the company graphic sign depends on its legitimizing, carried out in a precise way among the various agents and institutions on the levels of this independent field of design, in a constant struggle for legitimacy in the social hierarchy. / [fr] Quand on visualise la profusion des signes graphiques des entreprises actuellement exposés dans la société, plusieurs indagations se manifestent, cependant, une nous semble fondamentale: qu’est-ce que possibilite à ces images graphiques d’avoir telle force qui permet que l’on les reconaisse comme représentant de l’entreprise à laquelle elles appartiennent ou même comme indication de la marque des produits de consommation? L’objectif de ce travail est de comprendre comment le signe graphique d’une entreprise gagne cette force, qui dans ce travail on appelera efficacité. Selon la façon dont nous avons effectué notre analyse de ce phénomène, l’efficacité du signe graphique d’une entreprise ne peut pas être comprise à partir des caractéristiques techniques de sa configuration, mais à partir de la construction culturelle d’un champ symbolique de production – le champ du design. Cela a été possible grâce aux grandes transformations sociales qui ont aprofondi la rupture iniciale d’instauration de l’âge moderne. Une de ces transformations fût le changement de modèle de visualité au XIXème siècle qui a possibilité au champ du design d’effectuer ses príncipes légitimes de production des images graphiques et ainsi de justifier dans la société le domaine de sa fabrication. Une autre tranformation fût le changement de modèle de satisfaction subjective qui a donné les bases de la consommation exagérée de la modernité. Ce changement offrit l’opportunité de l’institution et de l’importance des marques – images projetées à partir des valeurs attribuées aux entreprises – et la force de leurs signes graphiques. Pour articuler ces deux changements deux auteurs ont été utilisés: Jonathan Crary et Colin Campbell qui ont fourni des indications relevantes à propos de ces changements qui permirent aux individus des sociétés modernes de visualiser et de consommer de manière autonome. Dans l’analyse du fonctionnement du champ du design, on a utilisé un auteur fondamental, Pierre Bourdieu qui explicite à travers sa théorie du champ de production symbolique, la façon dont un bien symbolique, une image graphique par exemple, obtient la reconnaissance comme légitime. À partir de cette production symbolique du champ, il est possible de comprendre que l’efficacité du signe graphique d’une entreprise dépend de sa propre légitimation parmi plusieurs agents et institutions de ce champ autonome du design, en lutte pour la légitimation dans l’hiérarchie sociale.
69

Funções não-representativas no design gráfico pós-moderno

Cardoso, Tarcísio de Sá 14 May 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T18:18:34Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tarcisio de Sa Cardoso.pdf: 5324585 bytes, checksum: 0a2380896645c26954804659ea1cba01 (MD5) Previous issue date: 2010-05-14 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / This research seeks to understand the mechanisms of non-representational contemporary graphic design. The expression "non-representative" is intended to connote some kind of sign that is characterized by polysemy. In print, this aspect has insisted to emerge in many different manifestations. Despite its recurrence, this type of sign has not received the deserved attention by the scientific community, especially in regarding to the theory of signs an instrument that seems privileged to explain the functions of language presented there. Called unreadable and dysfunctional, the graphic design of David Carson, Neville Brody, Edward Fella, April Greiman and many others are still currently subject of contents. To be more specific, we may say that all post-ulmian vanguard from around the world, questions the rationality of an area so close to the arts, and represents a kind of counterpoint to the canonical approach, which from the Bauhaus and constructivism tries to articulate an exclusivist disciplinarity to the design. This objection became important especially in Europe (HOLLIS, 2001) and in the USA (MCCOY, 1990), in which new wave movement has its most characteristic representation. One of the theorists that works with the evolution of the modernist slogan form follows function, Bürdek presents the problem of function in a new outlook not anymore as an exclusively practical function, but mainly what he called a sign function. According to him, these are the most important functions for design (BÜRDEK, 2002). From this point of view, we intend to answer how these sign functions are articulated in visuality of post-modern design from the 1990s, to build communication processes that dialogue with the culture of information, or the culture in which the sign function overcome the function of use (BAUDRILLARD, 1995). Differently from the structuralist conception of the sign in Baudrillard it means by sign function, in this study, the processes that substantiate the sign according to Peirce's semiotics (on aspects of quality, existence and regularity). From this perspective, we will intend a deeping in trichotomies of visual language as presented in matrix theory of language-thought (SANTAELLA, 2005). These trichotomies will be essential to study the controversial expressions of contemporary graphic design, in order to identify what it is innovative, which is commonplace, which transcends the current publishing paradigm and what is considered, even today, polemic by the scientific community / Esta pesquisa busca entender os mecanismos não-representativos do projeto gráfico editorial contemporâneo. O neologismo ―não-representativo‖ pretende conotar certo tipo de signo que se caracteriza pela polissemia. Na mídia impressa, esse aspecto tem insistido em despontar sob as mais variadas manifestações. Apesar de sua recorrência, esse tipo de signo não tem recebido a devida atenção por parte da comunidade científica, especialmente no que diz respeito à teoria dos signos instrumento que nos parece privilegiado para explicar as funções de linguagem ali presentes. Taxados de ilegíveis e disfuncionais, os projetos gráficos de David Carson, Neville Brody, Edward Fella, April Greiman e tantos outros são, ainda hoje, motivo de discórdia. Para ser mais específico, pode-se dizer que toda a vertente vanguardista pós-ulmiana de diversas partes do mundo questiona a racionalidade de uma área tão próxima das artes e representa uma espécie de contraponto à abordagem canônica, que desde o construtivismo e a Bauhaus tenta sistematizar uma disciplinaridade exclusivista para o design. Este contraponto ganha voz especialmente na Europa (HOLLIS, 2001) e nos EUA (MCCOY, 1990), em cujo movimento new wave tem sua representação mais característica. Um dos teóricos que trabalha com a evolução do lema modernista form follows function, Bürdek apresenta o problema da função sob um novo prisma, não mais como função exclusivamente prática, mas, principalmente, naquilo que denominou funções de signo. Segundo o autor, estas são as funções mais importantes para o design (BÜRDEK, 2002). A partir disto, busca-se responder como estas funções de signo se articulam na visualidade do projeto pós-moderno, a partir da década de 1990, para a construção de processos comunicativos que dialogam com a cultura da informação, ou com a cultura em que a função de signo supera a função de uso (BAUDRILLARD, 1995). Diferentemente da concepção estruturalista do signo em Baudrillard, entende-se por função de signo, neste estudo, os processos que fundamentam o signo segundo a semiótica peirceana (sob aspectos de qualidade, existência e regularidade). A partir dessa perspectiva, buscar-se-á um aprofundamento nas tricotomias da linguagem visual tal como apresentadas na teoria das matrizes da linguagem-pensamento (SANTAELLA, 2005). Estas tricotomias serão fundamentais para estudar as controversas expressões do design gráfico contemporâneo, com o objetivo de identificar o que nela é inovador, o que é lugar-comum, o que transcende o paradigma editorial vigente e o que nela é considerado, ainda hoje, polêmico pela comunidade científica
70

Estrategias lingüístico-semióticas de gestación e imagen de marca. El caso Moviline/Movistar en el spot publicitario español (1993/1999)

Pellicer García, Lidia 04 March 2011 (has links)
En esta tesis doctoral pretendemos estudiar las estrategias lingüístico-semióticas de gestación e imagen de marca y, concretamente, el caso Moviline/ Movistar de la Compañía de Telecomunicaciones de Telefónica en el spot publicitario español desde su origen (1993) hasta su asentamiento social (1999). Para ello, partimos de dos perspectivas: la lingüística, en la que estudiamos la marca como nombre propio y la semiótica, que frente a la anterior, afirma que el nombre propio es una marca con significado. Tras justificar dicha orientación semiótica, emerge nuestra propuesta de trabajo centrada en dos discursos en los que el significado de la marca será estudiado como una necesidad y como valor: el discurso de Moviline y el discurso de Movistar, analizados cronológicamente a través de las diferentes campañas publicitarias. Finalmente, tras este periplo semiótico, llegamos a la conclusión de que la marca es un signo esencial para la personalidad de la gran empresa moderna. / In this Doctorate Thesis we want study the Linguistics-Semiotics gestation and brand´s image strategy and, particulary, the Moviline/ Movistar case of the Telefónica Telecommunications Company in the spanish spot since his origin (1993) until his social securing (1999). For it, star of two perspectives: the Linguistics, where study brand like proper name and the Semiotics, where, on the contrary, proper name has a meaning. After this Semiotics justification, leaves our work with two speechs where the brand meaning will be study like a necessity and value: the Moviline speech and the Movistar speech, analysed chronologically in several branding campaigns. Finally, after this Semiotics way, our conclusión is brand is a essential sign for the modern company personality

Page generated in 0.0291 seconds