• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 257
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 261
  • 261
  • 102
  • 80
  • 79
  • 67
  • 58
  • 50
  • 43
  • 39
  • 36
  • 30
  • 27
  • 27
  • 27
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
241

Festa à Brasileira - Significados do Festejar no País que 'Não é Sério'

Amaral, Rita de Cassia de Mello Peixoto 16 April 1998 (has links)
A Festa, no Brasil, constitui uma linguagem simbólica para a qual são traduzidos valores nacionais. Ela é capaz de mediar diferenças sociais e culturais, estabelecendo pontes entre grupos e suas realidades e utopias. Baseada nestas premissas, esta investigação analisa algumas das grandes festas realizadas em cinco regiões do Brasil (Oktoberfest, no sul, Festa de N. Sra. De Achiropita e de Peão Boiadeiro, no sudeste, São João, no nordeste, Círio de Nazaré e Festa de Parintins, no norte e as Festas do Divino Espirito Santo no centro-oeste), mostrando seus múltiplos sentidos: como forma de organização popular e construção da cidadania, de expressão artística, modo de ação social, expressão de identidade cultural e afirmação de seus valores particulares no contexto nacional.
242

Sa Calatrava Mon Amour. Etnografia d'un barri atrapat en la geografia del capital

Franquesa Bartolomé, Jaume 29 March 2006 (has links)
Sa Calatrava Mon Amour és l'anàlisi de la relació entre els plans de reforma urbanística del barri de Sa Calatrava (Palma, Mallorca) i les formes d'acció col·lectiva dels residents d'aquest barri. Aquesta recerca ve articulada per una triple hipòtesi: (a) el principal objectiu dels plans de reforma urbanística és produir oportunitats de plusvàlua (fonamentalment immobiliària); (b) el procés econòmic pel qual s'augmenta el valor econòmic no s'efectua solament a través de processos estrictament econòmics, sinó de processos simbòlics que atorguen nous significats culturals al lloc; (c) existeix una relació directa entre la voluntat dels plans urbanístics de produir plusvàlues i l'erosió de les formes d'acció col·lectiva, procés que a la tesi s'expressa amb el terme despolitització. L'elecció de Sa Calatrava com a unitat d'anàlisi respon precisament a la voluntat de la recerca d'estudiar els efectes de la globalització neoliberal en contextos heurísticament apropiats per a la investigació qualitativa de matriu antropològica. Sa Calatrava complia aquest perfil. Per una banda, les seves reduïdes dimensions (menys de 2000 habitants) permeteren un treball de camp etnogràfic detallat amb residència in situ que s'estengué durant dos anys. Per l'altra banda, a mitjans dels anys 90 l'Ajuntament de Palma emprèn un gir clar i explícit de caràcter neoliberal de les seves polítiques urbanístiques pel qual el principal objectiu d'aquestes ja no és la satisfacció dels interessos dels residents, sinó la creació d'oportunitats de plusvàlua que puguin atreure fluxos globals de persones i capitals. Aquest gir es fa especialment manifest en aquells barris del centre històric que, com Sa Calatrava, eren objecte de reforma urbanística. En aquests barris la gentrificació és el procés central que permet la realització de la plusvàlua, tenint no obstant en compte que el bessó d'aquesta plusvàlua no es troba en la venda d'un immoble, sinó en el procés pel qual els immobles d'una zona de la ciutat han tingut una revalorització major a la dels la resta de la ciutatPer a dur a terme aquesta revalorització, i més enllà de les renovacions de l'entorn construït i de les ajudes directes i indirectes a la inversió, dos factors, profundament relacionats, han estat fonamentals. Per una banda ens trobem amb la posada en joc d'una retòrica sobre el valor cultural i patrimonial del barri oficialment adreçada a atreure turistes, retòrica que suposa una eufemització, i per tant una ocultació i legitimació, de l'augment del valor econòmic. Per altra banda ens trobem amb l'eradicació d'aquells elements que s'associaven amb la degradació i l'estigma del barri. Més enllà de l'expulsió de determinats residents, aquesta eradicació s'ha dut a terme mitjançant la pacificació de l'espai públic i de les activitats que s'hi duien a terme (reunions informals, mercadillos setmanals, etc.). Aquesta erosió de l'espai públic com a espai de comunicació i relació pels residents en favor d'una concepció de l'espai públic com a lloc de gaudi estètic pels visitants és un element central de la tesi. Així, serà en bona mesura aquesta erosió de l'espai públic la responsable que quan els gentrificadors vagin poblant el barri hi hagi un profund desconeixement entre aquests i els antics veïns, una cesura entre els dos grups demogràficament identificables. Això ens du a la qüestió final i central de la despolitització. Amb aquest terme volem agrupar tres processos que juguen un paper central en el procés de producció de Sa Calatrava com un espai idoni per a l'extracció de plusvàlues: (1) la despolitització d'aquelles instàncies polititzades, com les Associacions de Veïns, que són captades pel poder polític i juguen un paper clau en la legitimació i articulació de l'embelliment i la pacificació del barri. (2) L'erosió de les possibilitats que emergeixi una acció col·lectiva hegemònica, el que s'observa en l'erosió de les dimensions relacionals de l'espai públic, la divisió dins el barri i en la substitució de categories com veí o resident (i dels drets instituïts associats a elles) per d'altres com visitant o propietari. 3) Quan aparegui l'acció col·lectiva serà canalitzada de tal manera que emfasitzi el valor de canvi de l'espai i la possible producció de plusvàlua. Aquest darrer punt s'observa molt carament en el fet que a Sa Calatrava aquells grups que arriben a articular-se contra el desenvolupament dels plans urbanístics acaben apel·lant al valor cultural i patrimonial del barri i a la necessitat que aquest (que no oblidem que és un element legitimador del procés neoliberal de regereneració) sigui preservat. La conclusió final que s'extreu de la tesi és doncs que la despolització no és un efecte o un epifenomen de la voluntat de benefici que guia l'urbanisme neoliberal, sinó un element central d'aquest en dos sentits. En primer lloc aquesta despolitització és un requisit per a què l'extracció de plusvàlua es pugui realitzar de manera eficient (p.e. per a què no hi hagi protestes articulades). En segon lloc és en si mateixa un objectiu de l'urbanisme neoliberal, que d'aquesta manera pot ser considerat no només com una eines econòmica sinó com a un mecanisme de control polític i governamentalitat. Aquesta entenem que és una característica aplicable a tot el procés de neoliberalització, de tal manera que podem considerar-lo com una estratègia classista. / "Sa Calatrava mon amour" is the history of 30 years (from 1975 to the present) of collective action in Sa Calatrava (Majorca, Spain), a neighborhood that during the past fifteen years has been subjected to multiple plans of urban regeneration. Sa Calatrava is a very small neighborhood (around 2000 inhabitants) situated in the eastern part of the seafront of the historical center of Palma, the capital city of Majorca, one of the main tourist destinations in the Mediterranean. My doctoral research, based on a two-year fieldwork, deals with the relationship and coherence between the forms of collective action in Sa Calatrava and the plans of urban regeneration, with their aim to increase the real estate values of the area. The central hypothesis of the research is that the process of neo-liberalization is not only an economic process that imposes a discipline of value but also requires the depoliticization of society. Beyond the depoliticization of grassroots movements and groups, this process of depoliticization is grounded on the loss of control of its own space by inhabitants and consequently the substitution of categories like neighbor/resident by others such as user, buyer or visitor and the erosion of the public and relational dimensions of public space. Gentrification is the way by which real estate surpluses are being obtained in the area, but they are produced somewhere else. It is in the production of Sa Calatrava as a valuable setting through the investment in the built environment (façade refurbishing, street renovations, etc.) and through the creation of a culturally valuable narrative based on heritage and history (officially targeted at attracting tourists) where we must find the social production of a space suitable to the needs of the realtors and constructors. For surplus values to be efficiently extracted the neighborhood must be embellished and pacified, an public space loses its role as a space for communication and sociability. Consistently, conflicts among different groups of residents, as well the loss of control of its own space by inhabitants is not a consequence of the gentrification process, but a consequence of the way space has been produced in order to enhance exchange value. KEYWORDS: economic anthropology, urban anthropology, urban studies, Palma, Majorca, gentrification, neoliberalism, depoliticization, eighbours' Associations, entrepreneurial turn, surplus value, social production of space, neighbourhood, Mediterranean, heritage, tourism, commodification, ethnography, social class, governmentality, pacification, embellishement.
243

Vidas nas ruas, corpos em percurso no cotidiano da cidade / Lives in the streets, bodies in the daily routes in the cities

PIMENTEL, Lidia Valesca Bonfim January 2005 (has links)
PIMENTEL, Lidia Valesca Bonfim. Vidas nas ruas, corpos em percurso no cotidiano da cidade. 2005. 187f. Tese (Doutorado em Sociologia) – Universidade Federal do Ceará, Departamento de Ciências Sociais, Programa de Pós-Graduação em Sociologia, Fortaleza-CE, 2005 / Submitted by Liliane oliveira (morena.liliane@hotmail.com) on 2011-12-01T18:21:11Z No. of bitstreams: 1 2005_TESE_LVBPRODRIGUES.pdf: 5587086 bytes, checksum: e919f65e88f85eef79ed446f16ad0724 (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-01-09T12:47:05Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2005_TESE_LVBPRODRIGUES.pdf: 5587086 bytes, checksum: e919f65e88f85eef79ed446f16ad0724 (MD5) / Made available in DSpace on 2012-01-09T12:47:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2005_TESE_LVBPRODRIGUES.pdf: 5587086 bytes, checksum: e919f65e88f85eef79ed446f16ad0724 (MD5) Previous issue date: 2005 / This work comes from an ethnographic study of the homeless people in downtown Fortaleza. It aims at understanding their point through the city. The study’s starting point is the homeless person’s body, which is conceived as a prime unit of social experiences. It is their body that goes throughout the city, carrying the marks of a street sociability. The practices studied do not hawed; the are shaped by their own rules of behavior, which, according to De Certeau (1996), in a tactical watt affect the instutionalized forms of power. Thus silently and invisibly, these practices builds new forms of everyday life. The city is the stage where these streets are performed. In this study , downtown is understood as throbbing organism, a space that aggregates many social actors. There the homeless are invisible exceptat night, where they come together in fron of the shops´ doors. A description of the main place occupied by the homeless is presented in a way that such places are understood to be defined territories by usage (Ferrara, 1999). Lastly, the ways followed by the homeless people are narrated on the bassist of their singularity, but they also are aggregated according to their nature, be is survival delirious, of female conditions. / Este trabalho é fruto de um estudo etnográfico sobre os moradores de rua do Centro de Fortaleza, com o objetivo de compreender os seus percursos pela cidade. O estudo partiu do corpo, concebendo-o como unidade primordial das experiências sociais. É o corpo que atravessa a cidade, carregando as marcas de uma sociabilidade tipicamente de rua. São práticas desprovidas de um poder centralizado, formulados por regras de condutas próprias, que, segundo De Certeau (1996), golpeia de forma tática as formas de poder instituídos e, silenciosamente, de modo invisível, constróem novas formas de viver no cotidiano. A cidade é palco no qual se desenrolam as experiências de rua. No estudo, o Centro da Cidade é compreendido como espaço agregador de vários atores sociais, é um organismo pulsante. No Centro, o morador de rua é invisível, podendo ser visto somente durante a noite, quando ocupam as marquises das lojas. Realizou-se uma descrição dos principais lugares ocupados pelos moradores de rua, compreendendo-os como territórios demarcados a partir de uma usança (Ferrara, 1999). Por fim, os percursos dos moradores de rua são narrados a partir de sua singularidade, mas agregados a partir da natureza do percurso seja de sobrevivência, dos delírios, da condição feminina.
244

Práticas sociais e cotidiano: o Parque Ecológico do Cocó em análise

LOPES, Gleison Maia January 2014 (has links)
LOPES, Gleison Maia. Práticas sociais e cotidiano: o Parque Ecológico do Cocó em análise. 2014. 148f. – Dissertação (Mestrado) – Universidade Federal do Ceará, Programa de Pós-graduação em Sociologia, Fortaleza (CE), 2014. / Submitted by Márcia Araújo (marcia_m_bezerra@yahoo.com.br) on 2015-03-13T13:17:36Z No. of bitstreams: 1 2014_dis_gmlopes.pdf: 5231622 bytes, checksum: 2b7c9361a448641f86ca7211bfd8862d (MD5) / Approved for entry into archive by Márcia Araújo(marcia_m_bezerra@yahoo.com.br) on 2015-03-13T15:41:49Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2014_dis_gmlopes.pdf: 5231622 bytes, checksum: 2b7c9361a448641f86ca7211bfd8862d (MD5) / Made available in DSpace on 2015-03-13T15:41:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2014_dis_gmlopes.pdf: 5231622 bytes, checksum: 2b7c9361a448641f86ca7211bfd8862d (MD5) Previous issue date: 2014 / Analisar a apropriação do Parque Ecológico do Cocó pelos agentes sociais - que diariamente dele se utilizam, buscando entender as relações de poder existentes nesse processo e os conflitos resultantes desse contexto - é o objetivo principal desta pesquisa. O Parque do Cocó é uma área verde de grande visibilidade econômica, política e social dentro da cidade de Fortaleza. Fruto de lutas dos movimentos sociais em torno da defesa ambiental (que datam da década de 1970), o referido parque se legitimou enquanto área verde na cidade. Entretanto, ainda não possui sua existência social e legal juridicamente efetivada, havendo apenas um processo de demarcação de seu espaço para futura criação, fazendo deste campo um local de discursos variados e agentes diversos que se conflituam em torno da definição dos rumos mais apropriados pra esse espaço. Usos anteriores ao processo de demarcação (lavadeiras, pescadores, moradores das margens do rio) se relacionam com usos posteriores a este processo (caminhantes, moradores do entorno do parque e manifestantes), estabelecendo um complexo sistema de interações e relações nesse campo. Uma disputa pela definição dos usos legítimos desse espaço se estabelece também na esfera pública, com um histórico processo de disjunção entre Estado e sociedade civil (através dos movimentos sociais) nesse espaço, e são sobre essas diversas contendas que esta pesquisa ancora sua análise. A metodologia empregada foi a de etnografar os usos pesquisados, aliando esse procedimento a entrevistas semiestruturadas com sujeitos da pesquisa e observação participante em determinados momentos de apropriação e produção de discursos sobre o parque, tais como assembleias, fóruns, seminários, debates, manifestações, passeatas e demais eventos, que envolvessem o Parque do Cocó, além de pesquisas bibliográficas, análise de documentos e jornais. Conclui-se que o referido parque reflete em si uma disputa pela cidade, que historicamente distribuiu desigualmente aos indivíduos em seu território, reproduzindo em si relações de poder hierarquizadas e desiguais, onde os indivíduos providos de agência ressignificam esse contexto e produzem formas cotidianas de resistência. O Parque passa a representar em si uma forma de planejamento urbano, que dispõem os indivíduos de maneira desigual, mas que incorpora um processo de insurgência diária, de resistência a formas de imposição e normatização de práticas.
245

Andando e parando pelos trechos : uma etnografia das trajetórias de rua em São Carlos / Walking and stopping to trechos: an ethnography of São Carlos street paths

Martinez, Mariana Medina 03 February 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T19:00:27Z (GMT). No. of bitstreams: 1 4744.pdf: 1457459 bytes, checksum: 58afb736c771ca03d4af958ecb7b1c93 (MD5) Previous issue date: 2011-02-03 / Universidade Federal de Minas Gerais / The research at hand accounts for São Carlos street paths. In an attempt to avoid defining them, as it is often the case with public policies and even a large part of academical studies, through denominations that they would not be able to relate to, such as homeless people, I have elected the analytical and methodological resource to deal with the street paths through which these dwellers roam. This choice has allowed me to account for the paths segmentations, compositions and transformations that configure the tactics of preservation of life developed by the people who walk these paths, as well as possible courses wandered by the homeless. Among the differences presented in these paths, I describe the bodily changes that come up with these variations, partially constituting a homeless body that is inscribed with the courses in which these subjects roam. In order to talk about the ways of life in the streets, it is necessary to put into perspective a group of urban agents, discourses and apparatuses that legitimate these lives in the street to the eyes of the State and to public policies. I describe this phenomenon through two aspects that allow me to trace some parameters in order to compare life in the streets to that same life as assisted by the social services concerned with the homeless. The ethnography performed in the streets details the ways of appropriation and usage of public spaces, as well as the motions and fluxes that emerge in this context. On the other hand, I account for political (and institutional) management of this population in the city. The ethnography for these institutional spaces was performed in CREAS (Centro de Referência Especializado de Assistência Social [Referral Center Specialized in Social Service], which is directly concerned with the homeless. I constrast two different perspectives on the same phenomenon, since the tension which is evidently exposed allows us to see not only the street paths but its mechanisms of institutionalization, both the paths developed in the street and in the institutions, and even the institutional interventions to which the homeless are submitted to. / Esta pesquisa relata as trajetórias de rua em São Carlos. Evitando tratá-los, como faz as políticas públicas e tem feito boa parte dos estudos acadêmicos, por nominações que eles mesmo não reconheceriam, tais como populações ou moradores de rua, elegi o recurso metodológico e analítico de tratar as trajetórias de rua. Isso me permitiu atentar para as segmentações, composições e transformações das trajetórias, que configuram as táticas de preservação da vida desenvolvidas pelas pessoas que estão nessas trajetórias e as possibilidades de percursos percorridos pela população de rua. Dentre as diferenças que se apresentam nas trajetórias, descrevo as transformações corporais que marcam estas mudanças, assim como formam o corpo de rua, marcado pelos percursos em que estes sujeitos vão fazendo. Falar sobre as formas de vidas nas ruas faz necessário que se coloque em perspectiva um conjunto de agentes, discursos e aparatos urbanos que legitimam estas vidas nas ruas aos olhos do Estado e nas políticas públicas. Descrevo o fenômeno sob dois aspectos que me permitiram traçar alguns parâmetros de comparação entre a vida na rua e esta mesma vida nas instituições de assistência à população de rua. A etnografia realizada na rua detalha as formas de apropriação e uso dos espaços públicos e as movimentações e fluxos que emergem neste contexto. Por outro lado, relato a gestão política (e institucional) desta população na cidade. A etnografia nos espaços institucionais foi realizada no CREAS (Centro de Referência Especializado de Assistência Social), cujo atendimento é diretamente voltado às pessoas em situação de rua. Contrasto duas perspectivas diferentes sobre o mesmo fenômeno, já que uma tensão é evidentemente exposta e nela vemos surgir não só as trajetórias de rua como os mecanismos de sua institucionalização, as trajetórias desenvolvidas nas ruas e dentro das instituições, e as intervenções institucionais a que a população de rua é submetida.
246

Um encontro com a arte em Aracaju : intervenção urbana com grandezas e miudezas

Menezes, Priscilla Carla Carvalho de 17 July 2015 (has links)
From the assumption of the degradation of social and emotional relationships, a fact apparent in contemporary cities, we aim to think a different approach the city by producing an urban intervention with graffiti and small paintings in the city of Aracaju to analyze the strengths and weaknesses of an encounter between the artist-researcher with the art and with the city. The urban intervention would produce an affective and singular relationship with the city? What sensitivities, what images and subjectivities can be produced at this encounter? It is a research-intervention, which uses the cartographic methodology, whose foundation lies in the ideas of some thinkers such as Gilles Deleuze, Félix Guattari, Spinoza. / A partir do pressuposto da degradação das relações sociais e afetivas, fato perceptível nas cidades contemporâneas, visamos pensar uma diferente aproximação da cidade, através da produção de uma intervenção urbana com grandezas e miudezas, na cidade de Aracaju, para analisar as potencialidades e fraquezas do encontro da artista-pesquisadora com a arte no urbano e com a própria cidade que habita. A intervenção urbana seria produção de uma relação afetiva e singular com a cidade? Que sensibilidades, que imagens e que subjetividades podem ser produzidas nesse encontro? Trata-se de uma pesquisa-intervenção, que utiliza a metodologia cartográfica, cuja fundamentação encontra-se nas ideias de alguns pensadores, tais como Gilles Deleuze, Félix Guattari, Espinosa.
247

Habitar a rua

Kasper, Christian Pierre 20 June 2006 (has links)
Orientador: Laymert Garcia dos Santos / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas / Made available in DSpace on 2018-08-06T17:55:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Kasper_ChristianPierre_D.pdf: 30366521 bytes, checksum: 7997711a0ede887c60e7b62fbdbd310c (MD5) Previous issue date: 2006 / Resumo: Esta tese apresenta um estudo da cultura material de moradores de rua na cidade de São Paulo sob uma dupla perspectiva: do habitar, enquanto modo de ocupação do espaço, criação de territórios e de uma tecnologia como forma ativa de relação com o meio urbano, caracterizada como bricolagem. O ponto de vista adotado encara os modos de existência dos moradores de rua como formas de vida possíveis, e não em termos de carência, remetida a uma suposta normalidade. Tomando o estado de constante exposição de si como traço distintivo da condição de quem mora nas ruas, seu enfoque está nas táticas mobilizadas para tornar a rua habitável, táticas que envolvem o questionamento prático das funcionalidades estabelecidas, tanto dos locais públicos ocupados quanto dos materiais descartados encontrados nas ruas da cidade / Abstract: This thesis presents a study of the material culture of homeless people in the city of São Paulo, following a double perspective: of dwelling, as a mode of space occupation and creation of territories, and of a technology, as an active form of relation to the urban milieu, characterized as bricolage. The point of view adopted contemplates the modes of existence of the street dwellers as possible forms of life, and not in terms of lack, refered to a supposed normality. Taking the state of constant self-exposure as the distinctive trait of the homeless condition, it focus on the tactics mobilized to make the street inhabitable, tactics which envolve the practical questioning of the functionality of both the occupied public places and the descarted materials found in the city¿s streets / Doutorado / Ciencias Sociais / Doutor em Ciências Sociais
248

ECONOMIA, COTIDIANO E SOCIABILIDADE NO COMÉRCIO DE RUA:o caso de São Luís / ECONOMICS, LIFE AND SOCIABILITY TRADE STREET: the case of São Luis

Moura Júnior, Cosme Oliveira 23 February 2007 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-17T18:02:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 COSME OLIVEIRA MOURA JUNIOR.pdf: 2197815 bytes, checksum: a5e7b619f94ca8cf4864707088922529 (MD5) Previous issue date: 2007-02-23 / This paper discuss about the street trade on São Luís downtown as a popular socioeconomic practice with especific logics and linked to the processes that are lately happening at the post-fordist society. It was emphasized the study of the socioecomic aspects and the implications in the urban daily of this practice. So that it was discussed about the street commerce relations with the informal work, the local organizational system and the working division, besides the daily shapes and sociabilities. This dissertation is based on field work combined to theoric-methodological discussions, this way a construction with a socio-antropological perspective. The elementary subject of this research was the attempt to understand the street trade as a complex social practice which articulates a social working system, human relations of intimate association, customization and economy. / Este trabalho discorre sobre o comércio de rua no centro de São Luís como prática socioeconômica popular com lógicas específicas e sintonizadas com os processos que vêm acontecendo na sociedade pós-fordista. Foi destaque o estudo dos aspectos socioeconômicos e das implicações no cotidiano urbano desta prática. Para tanto se discutiu as relações do comércio de rua com o trabalho informal, o sistema organizacional local e divisão do trabalho, além de formas e sociabilidades cotidianas. Esta dissertação ancorou-se no trabalho de campo conjugado a discussões teórico-metodológicas, sendo assim uma construção com uma perspectiva sócio-antropológica. A questão elementar desta pesquisa foi a tentativa de compreender o comércio de rua como uma prática social complexa que articula um sistema social de trabalho, relações humanas de coesão, clientelização e economia.
249

O samba paulista e sua relação com a formação da identidade nacional: o samba paulista: do rural as rodas de sampa da Capital

Navarro, Maria José de Oliveira 24 February 2017 (has links)
Submitted by Marta Toyoda (1144061@mackenzie.br) on 2017-03-29T20:39:06Z No. of bitstreams: 2 Maria José de Oliveira Navarro.pdf: 2114912 bytes, checksum: c0947ba6e578be0a465c7305f7dfd565 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Paola Damato (repositorio@mackenzie.br) on 2017-04-03T15:54:15Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Maria José de Oliveira Navarro.pdf: 2114912 bytes, checksum: c0947ba6e578be0a465c7305f7dfd565 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-03T15:54:15Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Maria José de Oliveira Navarro.pdf: 2114912 bytes, checksum: c0947ba6e578be0a465c7305f7dfd565 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2017-02-24 / The research presented here aims to understand and contextualize the formation of the national identity, seeking the perception of the role of Paulista Samba in this process of formation. In addition to the search for an understanding of the reflex of rural samba in the urban samba, paulista samba is compared to the carioca samba. It should be emphasized that the focus of this study is the rural samba of São Paulo. The methodology used in this academic research was the bibliographical, being this fundamental for the accomplishment of this historiographic study, sought to use the comparative anthropological method. Using the reading of the classics of Brazilian literature, which relate the course of national identity, we find more elements for a better interpretation of this organization. Works by the following authors were used: José Ramos Tinhorão, one of the main Brazilian popular music scholars of the 19th and 20th centuries, Mário de Andrade and his contribution that proposes a parallel between samba and the modernization of Brazilian culture. Magno Bissoli Siqueira, with the subject of the whitening of the samba, through the appropriation of this one by the government of Getúlio Vargas. Florencia Garramuño, with a comparative analysis of the importance of tango and samba; The tango for Argentina, as well as the samba for Brazil, deals with the concept "modern primitivism". The two rhythms with fundamental roles, as they became national symbols in the first decades of the 20th century. It is concluded in this study that there is an inherent peculiarity of samba from São Paulo, and this occurs through the Pirapora samba bass drum , this one migrating to the capital of São Paulo and bringing with it rural characteristics, with Geraldo Filme, Toniquinho Batuqueiro and other names. In urban space, the rhythm reaches the streets with strings, blocks until the carnival. And contemporaneously, there is a movement to rescue this rural samba from São Paulo, a movement of cultural resistance through groups such as Kolombolo, Samba Authentic and Samba da Vela. / A pesquisa aqui apresentada tem como objetivo compreender e contextualizar a formação da identidade nacional, buscando a percepção do papel do samba paulista nesse processo de formação. Além da busca do entendimento do reflexo do samba rural paulista no urbano, o samba paulista é comparado com o carioca. Convém ressaltar que o foco deste estudo é o samba rural paulista. A metodologia utilizada nesta pesquisa acadêmica foi a bibliográfica, sendo esta fundamental para a realização deste estudo historiográfico, buscou-se o método comparativo antropológico. Utilizando-se da leitura dos clássicos da literatura brasileira, que relatam o transcurso da identidade nacional, encontramos mais elementos para melhor interpretação desta organização. Foram utilizadas obras dos seguintes autores: José Ramos Tinhorão, um dos principais estudiosos da música popular brasileira do século XIX e XX, Mário de Andrade e sua contribuição que propõe um paralelo entre o samba e a modernização da cultura brasileira. Magno Bissoli Siqueira, com a questão do embranquecimento do samba, através da apropriação deste pelo governo de Getúlio Vargas. Florencia Garramuño, com uma análise comparativa da importância do tango e o samba; o tango para a Argentina, assim como o samba para o Brasil, trata do conceito “primitivismo moderno”. Os dois ritmos com papéis fundamentais, pois tornaram-se símbolos nacionais nas primeiras décadas do século XX. Conclui-se neste estudo que há uma peculiaridade inerente do samba paulista e, esta se dá através do samba de bumbo de Pirapora, este migrando para a capital paulista e trazendo consigo características rurais, com Geraldo Filme, Toniquinho Batuqueiro e outros nomes. Já no espaço urbano, o ritmo chega às ruas com cordões, blocos até o carnaval. E na contemporaneidade observa-se um movimento de resgate deste samba rural paulista, um movimento de resistência cultural através de grupos como Kolombolo, Samba Autêntico e Samba da Vela.
250

Passagens pelas ruas de São Paulo em narrativas (auto)biográficas / Passages through the streets of São Paulo in (auto)biographical narratives

Ciavatta, Hugo, 1986- 23 August 2018 (has links)
Orientador: Maria Suely Kofes / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciências Humanas / Made available in DSpace on 2018-08-23T11:13:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ciavatta_Hugo_M.pdf: 3270500 bytes, checksum: 09fa310d329ade53b1a1c67cd311e5da (MD5) Previous issue date: 2013 / Resumo: Apresento uma etnografia de intenção biográfica sobre pessoas em situação de rua na cidade de São Paulo. Frequentando a sede da OCAS (Organização Civil de Ação Social), que edita a revista 'Ocas" - saindo das ruas', exemplares vendidos por pessoas em situação de rua, trazendo as histórias de uma seção da publicação e encontrando regularmente Esmeralda do Carmo Ortiz, que em 2000 publicou "Esmeralda - por que não dancei", uma narrativa de sua vida, cuja maior parte ela vivera nas ruas do centro da cidade, procuro refletir sobre essas narrativas (auto)biográficas à luz da antropologia urbana. Inicialmente, procuro encontrar a abordagem biográfica em antropologia para as narrativas de vida que trago ao longo da dissertação. Em seguida, no primeiro capítulo, faço um percurso analítico que combina um recorte da antropologia urbana dedicada ao universo dos moradores de rua, em São Paulo, especialmente, em que aponto os usos que essa área faz de "biográfico". Nos capítulos seguintes, então, apresento a etnografia das narrativas (auto)biográficas. Primeiro, percorro as edições da revista publicada pela OCAS, especialmente na seção "Cabeça Sem Teto", dedicada às histórias de pessoas que estavam ou estiveram em situação de rua, e isso junto às histórias que conheci na própria instituição. Por fim, recupero a história de Esmeralda Ortiz, combinando sua narrativa autobiográfica registrada em livro com os encontros que tive com ela, refletindo sobre sua trajetória de vida / Abstract: This work is an ethnography with a clear biographical intent focused on the homeless people living in the city of São Paulo. Drawing, on one side, from visits to the office of OCAS (Civil Organization for Social Action), which publishes the magazine 'OCAS" - leaving the streets', copies sold by homeless; and, on the other side, from regular meetings with Esmeralda do Carmo Ortiz, who published "Esmeralda - por que não dancei", in 2000, a narrative of his life, most of which she had lived the streets of the city center, I reflect about these (auto)biographical narratives with a regard closed to the urban anthropology. First, I search for a biographical approach in anthropology to look to the narratives of life that I bring along the dissertation. Second, in the first chapter, I combine an urban anthropology approach to the world of the homeless pointing out the uses of the term "biographic" made in this area. In the following chapters, I present the ethnography of these (auto)biographical narratives. By doing that, I bring the stories that I found on the OCAS, as well as the narratives of the magazine, in the section "Cabeção Sem Teto", dedicated to the stories of people who lived or had lived on the streets. Finally, I retrieve the story of Esmeralda Ortiz, combining her autobiographical narrative recorded in the book with the meetings I had with her, reflecting about her life story / Mestrado / Antropologia Social / Mestre em Antropologia Social

Page generated in 0.0838 seconds