社會保險為社會安全體系之重要一環，台閩地區社會保險制度之發展，至今已四十餘年，保險之給付項目與範圍亦不斷擴充，誠為台灣地區目前社會安全體系最重要之一環。觀察我國主要的社會保險項目，如公、勞、農保及全民健康保險等，政府介入負擔的程度因不同職業、身份對象而有差異，另按不同被保險人對象規定有單獨或有二級或三級政府共同負擔，且各級政府間補助比例亦有不同規定。本研究希望能藉由相關統計資料的整理分析，瞭解各級政府對我國目前各主要社會保險保險費補助之財務負擔情況，並從學理面說明政府介入補助負擔程度之適當性及各級政府共同分擔比例之公平、合理性。 本研究除配合學理上之探討，並依據我國目前各社會保險之相關法規規定及統計資料加以分析，檢討發現： 一、 在學理上，政府對社會保險的適當補助比例問題之探討，亦即反映 社會保險在純保險與純福利之間的取捨，也就是從社會保險財源籌措與政府的責任角色去考量取決。 二、 從效率面或所得重分配的角度來看，社會保險事項之規劃、補助之幅度及財源之籌措應為中央政府之職責，應由中央政府來負擔；但地方分權並不是完全獨立於中央的地方主權，地方政府亦有配合中央政策之責任，另就社會保險事項所產生之受益範圍大小來看，可能具有地域性及利益遞減性，故某種程度上除由中央政府來主導規劃並負擔補助財源外，仍可由地方政府負擔補助經費，以落實地方政府經費以受益原則分擔之精神。 三、 依「政府負擔社會保險保費補助比例情況」資料顯示，近年來的變化有明顯成長之趨勢，我國各級政府整體補助比例從八十三年的1.5%，逐年成長至八十六年的5.3%。 四、 由「政府對各項社會保險保費補助比例情況」資料顯示，目前存在各社會保險間之不同補助比例係依職業別來分類且差異性大，似缺乏適當之理論依據，應重新選擇補助比例之標準，理論上而言「所得」應為一較公平而客觀之指標。 五、 依「各級政府對各社會保險負擔保費補助比例」資料顯示，關於「勞工保險」之補助，以往年度中央政府之補助占支出之比例相較於地方(省市 )政府之比例為輕，又省市政府間之補助占支出之比例又有差異性存在。勞工保險之適用範圍對象具有全國性，且政府對其補助有所得重分配之政策目的，中央政府相對補助占支出之比例較省市政府為輕，不盡合理；「公務人員保險」部份基於公教人員屬地方政府之編制人員，故由各級政府負擔保費支出應屬合理；「農民健康保險」方面雖規定中央政府之負擔比例高於地方政府，但由統計資料顯示，地方政府相較於中央政府在補助占支出比例上之負擔仍為較高；而各地方政府間 ( 尤其是縣市政府間 ) 的負擔補助占支出之比例因各地方政府的財源情況而有頗大差異，並造成農業縣市(如雲林縣、嘉義縣、臺南縣、屏東縣等)相對負擔較重；至於「全民健康保險」，因其各類目之保險對象亦以公保、勞保、農保、軍保、低收入者及其他被保險人等為分類標準，故承襲原有保險制度之因素，造成原存在於勞、農保中之各級政府負擔補助比例不合理情況亦存在於全民健康保險制度中，又依統計資料顯示，台灣省各縣市政府欠繳保費率高達37.14%(民國八十八年五月底止)，尤其是雲林縣、嘉義縣、屏東縣等縣，在其財源情況相對較其他縣市拮据下，欠費情況嚴重，似有貧者越貧之不合理情形。 六、 由以上的檢討分析得知，對於勞保、農保及全民健保現行規定各級政府負擔補助之情況應加以修正，若考量政策施行具有全國一致性、所得重分配及外部性等因素，則應由中央政府擔負主要之補助責任；但在受益原則下，則可由地方政府負擔部分保費補助。地方政府之負擔在受益原則與普遍原則考量下，可按各地方行政區人口數來決定分擔比例之標準。 根據上述分析，提出建議如下： 一、 在自助互助原則及比照歐美各國近年來已驚覺福利發展之政府財務責任應減輕情況下，目前我國政府社會保險支出佔政府實質支出比例約為 6% ，尚屬合理。惟我國目前仍屬開發中國家，對於即將實施之國民年金保險制度應適當控制社會福利支出之財政負擔，以避免產生對其他支出項目之排擠效果。 二、 針對「政府對各社會保險依被保險人職業別不同而給予不同補助比例」之情形，建議最佳方式為改以所得作為補助分類標準；或可採次佳方式，藉由補助比例之重新規劃來導正，本文建議先將目前繁雜的補助比例予以簡化，且同一保險制度不因被保險人職業不同而有不同補助比例(各社會保險之政府負擔建議比例列示如表5-4)。 三、基於學理上之探討及考量目前省府已精簡，本文針對「各級政府對各項社會保險負擔保費補助比例」情況建議三方案，在方案一下(詳表5-11)，改由中央政府來負擔對各項社會保險補助之責任。但考量中央政府財務負擔衝擊可能過大，及考量地方政府經費以受益原則分擔之精神，進而提出建議方案二及建議方案三( 詳表5-11 )，由中央政府與地方政府( 直轄市及各縣市政府 )共同負擔補助，其補助比例之分配可依據中央與地方政府稅收比例( 7 : 3)來分配或將原中央及省市政府負擔之部分改為全由中央政府負擔而其餘則由地方政府來負擔；又考量各地方政府因產業結構不同及財源懸殊之差異，建議各地方政府間之負擔補助比例按各行政區人口數之比例來分配。依據八十六年數據資料訂定此三建議方案之補助支出比例(詳表 5-12)，可改善各級政府負擔補助比例之不合理情況；而建議方案二使各縣市政府負擔比例提高，但直轄市政府負擔比例則有減輕現象，配套措施應通盤檢討財政收支劃分法中關於統籌分配款之分配，並由中央以統籌分配款或補助款之方式來改善直轄市與各縣市政府間之財政不均情況。 目錄 第一章 續論 1 第一節 研究緣起與目的 1 第二節 研究範圍、方法與內容 2 第三節 研究架構 3 第四節 研究限制 5 第二章 社會保險費用政府分擔理論 6 第一節 分擔緣由及其優缺點 6 第二節 政府分擔補助之財政福利理念 13 第三節 政府分擔社會保險費用種類 16 第四節 政府負擔保險費用之歸宿問題 17 第五節 各級政府分擔補助之理論分析 20 第三章 各國社會保險費用政府負擔情況 27 第一節 社會福利型國家 28 第二節 社會保險型國家 31 第三節 總結 37 第四章 我國各級政府社會保險費用負擔之分析 42 第一節 法令規定 42 第二節 數據分析 50 第三節 檢討 69 第五章 我國社會保險政府負擔補助比例之建議 79 第一節 政府負擔社會保險保費補助比例 79 第二節 各社會保險被保險人保費補助比例 83 第三節 各社會保險保費補助各級政府分擔比例 87 第六章 結論 109 參考文獻 116

Which factors best explain the regional variation in sick-listing and early retirement? Data from the Swedish Social Insurance Agency is fitted against variables describing different regional characteristics that have been linked to sickness insurance consumption in the literature. Results, in line with earlier empirical investigation, suggest that particularly the employment rate, the populations‟ age, and its wealth are strong determinants of regional insurance usage. Two further factors, though less discussed in the literature, appear to have some relevance as well: A high share of large workplaces is found to predict higher rates of early retirement, while a large share of foreign-born predict lower sick-listing rates. Both effects have been found before, though the first one perhaps not in Swedish cross section analysis and the latter does not appear to be well understood in the literature. A tentative explanation for it is given here.

<p>Which factors best explain the regional variation in sick-listing and early retirement? Data from the Swedish Social Insurance Agency is fitted against variables describing different regional characteristics that have been linked to sickness insurance consumption in the literature. Results, in line with earlier empirical investigation, suggest that particularly the employment rate, the populations‟ age, and its wealth are strong determinants of regional insurance usage. Two further factors, though less discussed in the literature, appear to have some relevance as well: A high share of large workplaces is found to predict higher rates of early retirement, while a large share of foreign-born predict lower sick-listing rates. Both effects have been found before, though the first one perhaps not in Swedish cross section analysis and the latter does not appear to be well understood in the literature. A tentative explanation for it is given here.</p>

Die Arbeit untersucht die parlamentarische Diskussion im Deutschen Reichstag um die (Bismarckschen) Sozialversicherungsgesetze 1881-1889 hinsichtlich ihrer Beeinflussung durch christlich-religiös motivierte Standpunkte. Sie weist nach, dass die Prägekräfte religiöser Überzeugungen und Argumentationsmuster nicht nur auf einer kirchlichen oder theologischen Ebene wirksam sind, sondern beispielsweise mit der Sozialversicherung bis in die unmittelbare Gegenwart wirksam sind. Die Arbeit enthält einen umfassenden Überblick über die sozialreformatorische Diskussion des 19. Jahrhunderts sowie über die sozialpolitischen Maßnahmen bis zur Einführung der Sozialversicherung.

社會保險制度(social insurance)是社會安全制度(social security)的重心，也是現今政府為了增進民生福祉、促進社會安全的重要環節。我國的社會保險制度自民國三十九年開辦勞工保險，至今已歷經五十六年。社會保險制度具有諸多的功能，其中一項重要的功能便是所得重分配(income redistribution)，亦即政府可以利用租稅以外的社會保險制度，來改善國民所得分配不平均之問題，以達公平的目標。 在測度所得不均等程度方面，最普遍用來衡量的指標便是吉尼係數 (Gini coefficient)，亦即我們可以從吉尼係數的變動來看出所得重分配變動的情形。另外，多數的學者以往只從垂直與水平兩效果著手來衡量所得重分配，但本文採用Aronson、Johnson與Lambert於1994年提出的AJL計算模型，將所得重分配效果拆解更細，除了拆解出垂直效果與水平效果外，還多了重排序效果。 由於現今國人受教育的機會愈來愈普遍，有不少學者利用人力資本論(human capital theory)與篩選理論(screening theory)來說明教育與所得之間的關係。這二種理論均認為薪資與教育程度呈現正向關係，因此，教育程度愈高者，所得水準通常會愈高，教育程度愈低者，所得水準通常會愈低，使得教育程度成為所得差異的來源之一。故透過社會保險的施行，能使高所得者與低所得者之間進行所得重分配。此外，隨著經濟發展層次之提昇，使得薪資所得佔總所得的比重日益增加，因此，透過受教育機會的擴大及國民教育品質的提昇，也會造成所得更均等地分配。 而本文正是以教育程度別與社會保險為出發點，來探討我國社會保險的所得重分配效果是否在不同教育程度下會有所影響。本文的資料來源為行政院主計處之「家庭收支調查報告」，實證年度為民國85年至91年。綜合本文中第二章到第五章的分析，對於民國85年至91年社會保險實施情形的所得重分配效果所得到的結論如下： 一、從民國85至91年之各年「全年」的所得重分配效果分解中發現，每年的所得重分配效果皆為正數，代表社會保險具有所得重分配的功能。若將重分配效果拆解成垂直、水平、重排序三種效果，則發現垂直效果占了重分配總效果大部分的比例，且重排序效果大於水平效果，但由於水平與重排序兩效果的比重不高，故我國的社會保險仍然是具有改善所得分配的功能。 二、若進一步把各年的所得重分配以教育程度分成「國小及以下」、「國中」、「高中職」、「大專及以上」四類來重新檢視社會保險的重分配效果，則發現教育程度愈低者愈能因為社會保險制度的施行而使所得分配改善。 三、在上述四種教育程度分類下，所得重分配效果中除了垂直效果與重排序效果有大幅變動外，水平效果所占的比例甚低，且其變動幅度不大，因此我們可以說，社會保險的實施所帶來的水平不公平甚低。 / Social insurance is the core of social security, and is also the important link for the government to improve the welfare of people. Social insurance has many function, the most important is that it can redistribute people’s income. Therefore, the government can use social insurance to achieve the goal of equity. In the aspect of measuring the inequity, the most popular index is Gini coefficient. Lots of scholars decompose the income redistribution effect into two parts-vertical effect and horizontal effect. Unlike previous, I use AJL model to analyze the income redistribution of social insurance. In other words, AJL model decompose the income redistribution into there parts-vertical effect, horizontal effect and reranking effect. Because of the popular of education, people can accept education easily. Lots of scholars use “Human capital theory” and “Screening theory” to explain the relations between education and income. They point out that when a person have a high education then he will get a high payment. Therefore, this thesis is based on education and is arguing the distribution function of social insurance. The results are as follow： First, the social insurance system of Taiwan stills has the function of redistributing people’s income. Second, the people in the lower layer of education usually can redistribute their income by means of social insurance. Finally, the horizon inequity is few in reality.

社會安全制度，以社會保險及公共救助為主體，兩者之中尤以社會保險為骨幹，社會保險通常扮演著重要的角色。當中一項重要的功能即為所得（財富）重分配功能，亦即政府借助社會保險之力，達成安定經濟社會與改善國民所得分配不均，以達公平之目標。 本文在實證方法上採用「吉尼係數法」與「變異係數法」來計算社會保險的所得重分配效果。利用民國八十五年至民國九十一年行政院主計處「中華民國臺灣地區家庭收支調查報告」之調查資料，探討臺灣地區所得分配不均度上升的原因是否來自於城鄉差異，其次是社會保險政策對於平衡城鄉差距是否有助益。 為了衡量社會保險的所得重分配效果是否會因城鄉發展程度之不同而有所差異，將臺灣地區內之城市分為都市、城鎮及鄉村三級，其分層標準係依照行政院主計處「中華民國臺灣地區家庭收支調查報告」之標準分類。本研究以城鄉別與社會保險為研究主軸，探討臺灣社會保險的所得重分配效果是否在不同城鄉間會有所影響。 綜合研究結果及分析，對於民國八十五至九十一年社會保險實施的所得重分配效果所得到的結論為：1.臺灣地區自民國八十五年後無論是區分層級或整體所得分配效果上的吉尼係數均有逐漸縮小的趨勢，代表政府對於平均所得分配之努力是有所成效的。2.在吉尼係數法下，除了「都市層」外，社會保險實施後「城鎮層」、「鄉村層」與整體所得分配效果的吉尼係數值均高於較社會保險實施前，顯示社會保險政策在平衡城鄉所得差異上的力量似乎薄弱了些。3.在變異係數法下，無論是分層效果或是整體效果實施社會保險後整體的所得分配平均化力量均減弱，故社會保險政策在平均所得分配的效果上似乎沒有達到預期的成效。4.綜合上述兩種方法，除了吉尼係數法下的「都市層」有達成社會保險的所得重分配效果外，吉尼係數法與變異係數法的其他層級和整體效果分析均顯示出實施社會保險未達成所得重分配的效果。 / Social insurance and public rescue are two main components of social security system. Especially, social insurance is also the skeleton of social security system, which has many important functions, one of which is improving the inequity of people’s income assignment. It means that the government redistributes people’s income through social insurance to achieve the goal of equity and further to stabilize economic society. This article uses the data of "Republic of China Taiwan area family budget survey reported", which comes from 1996 to 2002 Directorate－General of Budget, Accounting and Statistics, Executive Yuan, R.O.C.(Taiwan), as investigation material. We calculate the income redistribution effect of social insurance by means of "Gini Coefficient method" and "Coefficient of Variation method". This article has two issues, one of which discusses whether the income inequality in Taiwan does come from the difference between city and countryside. The other one is the benefit of social security policy to balance of disparity of city and countryside. In order to assess whether the income redistribution effects of social security has the difference between cities, we divide the cities in Taiwan into three groups: metropolis, countries and villages, according to standard classification of the investigation material. We use difference between cities and social insurance as two axes of our study to evaluate the effect of income redistribution between different cities. To the effect of social insurance on income redistribution from 1996 to 2002, our study has following findings. First, regardless of classification or summation analysis, the Gini coefficient of income redistribution was gradually reducing from 1996 to 2002. This means that income redistribution policy of government is effective. Second, in Gini Coefficient method, country group and village group had higher Gini Coefficient than before executing social insurance policy. The conclusion shows the influence of social insurance was still not efficient. Third, in Coefficient of Variation method, classification and summation analysis both revealed income redistribution was weaker than before executing social insurance policy, so the policy did not achieve the expected effect. From the above findings, although the metropolis group in Coefficient method did improve income redistribution, other analysis did not achieve the goal of income redistribution.

Ο μεγάλος αριθμός των ταμείων Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης, η έλλειψη στοιχειώδους οργάνωσης και αρχειοθέτησης των ιατρικών πράξεων, των κλινικών δεδομένων και των συναλλαγών των ασθενών με τα Νοσοκομεία σε σχέση με τους ασφαλιστικούς τους φορείς, η απουσία ενιαίου ιατρικού φακέλου καθώς και η έλλειψη ενιαίας κωδικοποίησης των δράσεων και συναλλαγών που αφορούν την Υγεία ως προς το ασφαλιστικό πρόβλημα, καθιστούν τα ασφαλιστικά Ταμεία στην Ελλάδα ανοχύρωτα μπροστά την έξαρση της απάτης προς αυτά. Το πρόβλημα της εξαπάτησης των Ασφαλιστικών Φορέων αποτελεί θέμα μείζονος οικονομικής σπουδαιότητας στον τομέα της Υγείας, διότι οδηγεί σε οικονομικό μαρασμό τα Ταμεία και καθιστά ελλιπείς τις παροχές τους στους ασφαλισμένους. Από τις πιο βασικές αιτίες που οδηγούν σε εξαπάτηση των ασφαλιστικών φορέων είναι οι διαδικασίες υπερτιμολόγησης ιατρικών πράξεων(upcoding), η ύπαρξη ανεπαρκών ή πλήρως απόντων εγγράφων πιστοποίησης των αναγκαίων ιατρικών πράξεων, κοστολόγηση μη παρασχεθέντων ιατρικών υπηρεσιών, πώληση φαρμάκων από τους δικαιούχους ασφαλισμένους, κατάχρηση φαρμάκων, ακατάλληλη κωδικοποίηση, κ.ά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το ποσοστό των διαδικασιών υπερτιμολόγησης ιατρικών πράξεωνpcoding) στις ΗΠΑ κυμαίνεται σε 7-13%.Η τεχνολογία με σύγχρονες λύσεις φαίνεται να μπορ να χειριστεί το πρόβλημα επαρκώς, καθότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Το διαθέσιμο λογισικό εντοπίζει το αίτημα που φέρεται να είναι υπερτιμημένο, αναλύοντας ηλεκτρονικούς φακέλους λογαριασμών νοσοκομείων. Το λογισμικό αναγνωρίζει περιπτώσεις υπερτιμογησης ιατρικών πράξεων(upcoding) συνήθως μετά τη πληρωμή. Μεγάλο μέρος του διαθέσιμου λογισμικού είναι προς πώληση “off-the-shelf”, έτοιμο προς εγκατάσταση και χρήση με τον ελάχιστο επενδυτικό χώρο και χρόνο. Η αποδοτικόττα ενός προϊόντος λογισμικού μετράται ως προς δυοδιαστάσεις εκφραζόμενες ως ποσοστά, αναφερόμενες ως ευαισθησία και συγκεκριμενοποίηση. Η ευαισθησία μετρά το βαθμό στον οποίο το λογισμικό αναγνωρίζει όλες τις περιπτώσεις υπερκοστολόγησης ή άλλων περιπτώσεων απάτης. Η συγκεκριμενοποίηση μετρά την επάρκεια του λογισμικού, δηλαδή το βαθμό στον οποίο το λογισμικό αναγνωρίζει μόνον εκείνες τις περιπτώσεις που υπερτιμολοήθηκαν ή που γενικότερα κατά άλλον τρόπο έφεραν απάτη. Για την αύξηση της ευαισθησίας το λογισμικό πρέπει να συμπεριλάβει περιπτώσεις που δεν έφεραν απάτη (false positives). Για να πετύχει αύξηση της συγκεκριμενοποίησης , το λογισμικό ρισκάρει την απώλεια κάποιων περιπτώσεων που πραγματικά έφεραν απάτη (false negatives).Τα δεδομένα για κάθε εισαγωγή και παραμονή σε νοσοκομείο περιλαμβάνουν κωδικούς διάγνωσης, διαδικασίας, δημογραφικά, στοιχεία εισαγωγής-εξαγωγής ασθενών ,κοστολόγηση ιατρικών πράξεων. Αυτά συνήθως συνιστούν και τα χρησιμοποιούμενα προς επεξεργασία δεδομένα από το εκάστοτε λογισμικό. Απαιτείται μια ενιαία διεθνής βάση δεδομένων με τις καταγραφόμενες περιπτώσεις απάτης, μια διακρατική δυνατότητα μετακίνησης πληροφοριών, εκτενής πληροφόρηση των πολιτών και διαρκής ανατροφοδότηση των αποτελεσμάτων. Εξειδικευμένο προσωπικό με την υπευθυνότητα διεξαγωγής εσωτερικών ελέγχων δεν υφίσταται πάντοτε. Ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι όταν υπάρχουν δυναμικές προ-δράσεις και έλεγχοι τότε τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα στον τομέα της πρόληψης της απάτης. Ως απαραίτητα μέτρα καταστολής και αντιμετώπισης της απάτης θεωρούνται η καθιέρωση κοινών κατευθυντήριων γραμμών και οι δυναμικοί έλεγχοι με κατάλληλο λογισμικό. Βασική προϋπόθεση ωστόσο είναι η απρόσκοπτη και διαρκής συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων( Υπουργεία Υγείας, Απασχόλησης και Δικαιοσύνης), η σύζευξη και με άλλα μέτρα –δράσεις κατά της απάτης, τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας όσο σε επίπεδο κουλτούρας ώστε να εισαχθεί και να αξιοποιηθεί στην ελληνική πραγματικότητα η υπάρχουσα καινοτόμος τεχνολογία. Η βασική ιδέα πίσω από το χρησιμοποιούμενο λογισμικό είναι η τεχνολογία εκμάθησης μηχανών. Ο Επαγωγικός Λογικός Προγραμματισμός (ILP), αναπτύσσει λογισμικό βασισμένο σε τεχνικές εξόρυξης γνώσης από τεράστιες βάσεις δεδομένων και σε εκμάθηση μέσω εμπειρίας. Παρόλο που το επίπεδο αυτοματοποίηση είναι ψηλό, η εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα θεωρείται σημαντική. Η ILP χρησιμοποιεί αλγόριθμους ανάλυσης σχέσεων ανάμεσα στις συναλλαγές και μπορεί να αναπαριστά εικονικά οτιδήποτε θέλει κάποιος ως μαθηματική συνάρτηση. Η γνώση του τρόπου δράσης των ατόμων που διαπράττουν την απάτη δεν μπορεί να είναι πάντα πλήρως διαθέσιμη, λόγω της εναλλασσόμενης φύσης της απάτης ,ωστόσο απαιτείται μια στοιχειώδης γνώση αυτών των «ύποπτων» δράσεων προκειμένου να κωδικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν γιαεύρεση και καθοδήγηση του είδους των προτύπων που αναζητώνται κάθε φορά από το λογισμικό. / -

Research object: the system of state social insurance. Research aim: to evaluate the state social insurance system and forecast it’s prospects. Objectives: to present a general conception of the state social insurance system; to determine a dependency of different welfare state traditions and the state social insurance system; to determine administration and financing means of the entire system; to analyze the state social insurance system in Lithuania; to evaluate the trends of the state social insurance in Lithuania and implemented reform of the system; to foresee long-term and short-term perspectives of state social insurance system. Research methods: descriptive and graphical, data systemization methods, comparative analyses, logic analyses and syntheses, analysis of literature and practical experience of individual countries. Study of periodical literature by different authors as well as legislative base on the state social insurance system’s activity helped to determine problems of this system, methods of their solution, prepare forecasts of the state social insurance development.

Trotz der zunehmenden Bedeutung Chinas bei der globalen, wirtschaftlichen und kulturellen Entwicklung wurde das Thema „Sozialwesen in China“ bisher defizitär behandelt. Das Werk von Zhang Wei ist derzeit die aktuellste Gesamtdarstellung der Thematik, welche auch die historischen und kulturellen Wurzeln mit einbezieht. Vor allem berücksichtigt die Autorin nicht nur die deutsche und englische Fachliteratur, sondern ihr gelingt es auch, eine Vielzahl von chinesischen Originaltexten in übersetzter Form der Leserschaft zugänglich zu machen. Diese hervorragend bewertete Dissertation zählt auch international gesehen zu einer der umfangreichsten Darstellungen des chinesischen Sozialwesens. Seit Anfang der 80er Jahre befindet sich China in einer Phase von zwei Transformationen: Zum einen findet eine Transformation von der sozialistischen Planwirtschaft zur so genannten sozialistischen Marktwirtschaft statt. Zum anderen erfolgt eine Transformation von der traditionellen Gesellschaft zur modernen Gesellschaft. Der tief greifende sozioökonomische Wandel blieb jedoch nicht ohne soziale Auswirkungen sowohl positiver als auch negativer Art. Das alte System der sozialen Sicherung passt nicht mehr zur marktorientierten Wirtschaftsordnung und veränderten Gesellschaftsstruktur. Soziale Probleme, wie steigende Arbeitslosigkeit sowie wachsende Ungleichheit, lösen große Unzufriedenheit in der Bevölkerung aus und bilden ein Unruhepotenzial für die chinesische Politik. Parallel zur Wirtschaftsreform muss das System der sozialen Sicherung reformiert werden. Diese Reformierung soll einerseits die Lücken des bisherigen Systems sozialer Sicherung schließen und andererseits der Unterstützung der Wirtschaftsförderung sowie dem Erhalt der sozialen und politischen Stabilität dienen. Gleichzeitig sollen auch soziale Dienstleistungen entwickelt werden, um die neuen sozialen Aufgaben übernehmen zu können. Die Reformen der sozialen Sicherung sowie die Entwicklung der sozialen Dienstleistungen werden in China als so genannte „ergänzende Reform“ zur Wirtschaftsreform bezeichnet. Diese „ergänzende Reform“, vor allem die einzelnen Reformen der sozialen Sicherung, stellen den Hauptforschungsgegenstand dieser Arbeit dar. Das erste Kapitel bietet eine historische Betrachtung, in welcher die Vorläufer, die Aktivitäten, die Gesetze sowie die Entwicklung von sozialen Maßnahmen bis 1949 einleitend dargestellt und das kulturelle Erbe der Wohlfahrt basierend auf den Konfuzianismus des traditionellen Chinas zusammengefasst werden. Die Basis bilden hier die Familie und die Verwandtschaftssysteme. Von dort aus werden komplexere Strukturen bis hin zur Ökonomie und zum Staat betrachtet. Vor dem Hintergrund der traditionellen Werte werden dann die institutionellen Arrangements der sozialen Sicherung untersucht. Dieser Teil trägt zum kulturellen und philosophischen Verständnis der heutigen Sozialpolitik bei. Auf der Grundlage dieser Darstellung wird im zweiten Kapitel die soziale Sicherung nach Gründung der VR China von 1949 bis 1978 beschrieben. Dabei werden sowohl die Basisebene als auch die übergeordnete Ebene der Regierungsstellen von der Autorin näher betrachtet. Es erfolgt eine differenzierte Darstellung der städtischen Basisebene der sozialen Sicherung, die durch danweis und Straßenkomitees gekennzeichnet ist und der ländlichen Basisebene, die aus Kommunen und Produktionsbrigaden besteht. Deutlich wird u.a., dass es sich auch in der Mao-Phase um eine Fortsetzung der Versorgungsleistungen der Clan- und Dorfgemeinschaften aus der Vergangenheit handelte und der Staat sich nur auf Rahmenregelungen beschränkte. Das Ganze war wirtschaftlich ineffizient, weil es keine direkten Beziehungen zwischen Beiträgen und Leistungen gab und die danweis eine „kleine Gesellschaft“ im Staate bildeten. Dieses Kapitel dient als gesellschaftliche Voraussetzung der sozialen Sicherung der Gegenwart. Im dritten Kapitel werden Wirtschaftsreformen, demographische Entwicklung und gesellschaftliche Veränderungen seit 1979 dargestellt. Die Autorin systematisiert dabei die gewaltigen Veränderungen im Erwerbsbereich beim Übergang von der Plan- zur Marktwirtschaft in Stadt und Land, um dann die sozialen Folgen zu beschreiben: Ende der „eisernen Reisschüssel“, Wanderbevölkerung, Veränderungen in den Familien und Wertvorstellungen. Mit dem Rückgang der Kinderzahl infolge der „Familienplanung“ bei gleichzeitiger Überalterung sowie einem erst im Aufbau befindlichen Rentensystem kommen neue Probleme auf. Dabei widmet sich die Autorin auch der veränderten Stellung der Frau und einigen weiteren negativen Folgen des sozialen Wandels: Kriminalität, Prostitution, Suchtverhalten. Der sozioökonomische Wandel und die demographische Entwicklung charakterisieren die heutige soziale Sicherung sowie die Bedingungen für deren Reform. Das vierte Kapitel behandelt die gegenwärtige Situation jeweils auf Makro- und Mikroebene. Es werden Reformen der sozialen Sicherung jeweils in den Städten und auf dem Lande intensiv betrachtet. Im Wesentlichen handelt es sich dabei um die Kranken-, Renten- und Arbeitslosenversicherung in den entwickelten Gebieten. Es werden auch Fragen der Armut und Sozialhilfe ausführlich dargestellt. Dabei werden regionale Reformmodelle präsentiert. Anschließend wird die Rolle des Staates analysiert, wobei Probleme und Eigenartigkeit der Reformpolitik zusammengefasst werden. Im fünften Kapitel wird die Entwicklung der sozialen Dienstleistungen vor allem im halb-staatlichen und nicht-staatlichen Bereich behandelt. Die Schwerpunkte dabei sind Institutionen und Berufe der Sozialen Arbeit. Hier reicht das Themenspektrum von intermediären Organisationen bis hin zu Verberuflichung und Professionalisierung der Sozialen Arbeit. Ergebnis ist, dass durch den Zerfall des danwei-Systems, die teilweise Privatisierung sozialer Leistungen in den Städten, zunehmende Armut auf dem Lande, intermediäre Organisationen die entstehende Lücke ausfüllen sollen. Dabei werden die NGOs und deren Unterstützung aus Hongkong bzw. dem Ausland sehr differenziert betrachtet und entsprechende Verbesserungsvorschläge angebracht. Danach wird exemplarisch und regional die Altersversorgung (ambulant und stationär) untersucht. Im letzten Teil dieses Kapitels skizziert die Autorin die in China stattfindende Ausbildung und Professionalisierung der Sozialen Arbeit ausschließlich anhand von Originalquellen. Abschließend wird im sechsten Kapitel eine vergleichende Betrachtung der Wohlfahrtssysteme Chinas und Deutschlands theoretisch und zusammenfassend beschrieben. Hier werden Parallelen zwischen dem China Ende der 70er Jahre und Deutschland zwischen 1871 und 1918 aufgezeigt und auch Unterschiede klar herausgearbeitet. Perspektivisch werden in der Schlussbemerkung neben einem Resümee auch weitergehende Desiderate formuliert.

The means of personal data protection in courts, legal acts, regulating that, are analyzed in the final work ,,Legal aspects of personal data protection in the judicial system“. The implementation of information technologies in the work of courts has fasten the judge of cases, though when the automate administration of personal data started, the danger personal data to be detected has increased, breaking the persons` right to privacy. The author also analyses the purpose of a courts` information system LITEKO and the data, which is administrated with this program. It is aiming to find out the measures, which can be used to strengthen the protection of personal data. The author while analyzing the practical situation of personal data protection in courts, gives recommendations, how occurring problems could be solved. The work brings us to the main conclusion, that personal data protection and the right to the privacy should not be made absolute. The ways how to protect personal data and the right to privacy in court processes, to guarantee the quality of court process and the reliability in courts should be found.