• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 685
  • 5
  • 3
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 707
  • 476
  • 141
  • 139
  • 136
  • 131
  • 124
  • 110
  • 103
  • 102
  • 101
  • 87
  • 77
  • 75
  • 71
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
681

Variação e contatos linguísticos do vestfaliano rio-grandense falado no Vale do Taquari

Horst, Aline January 2014 (has links)
Die vorliegende Dissertation stellt die Schritte und die Ergebnisse einer Untersuchung vor, die die Beschreibung der Entstehung und Veränderung der Westfälischen Einwanderungsmundart in Brasilien (im folgenden We, auch als sapato-de-pau oder Plattdüütsch bekannt) zum Ziel hat. Dazu gehören vielfältige Aspekte wie die Rolle des We im lokalen und regionalen Varietätengefüge, seine Territorialität sowie Merkmale des Gebrauchs und des Erhalts dieser Sprache im Kontext der Mehrsprachigkeit und des Kontakt zum Portugiesischen (Pt) und anderen deutschen Varietäten (Dt - Deutsch), vor allem Hunsrückisch (Hrs), Standarddeutsch (Stdt) und lokales Hochdeutsch (Hdt) im Taquari-Tal in Rio Grande do Sul, Brasilien. Dieses geographisch eingrenzbare Gebiet umfasst die westfälischsprachigen Ortschaften in den Bezirken Westfália, Teutônia, Colinas und Imigrante. In der Studie wird die Methodik des Projekts ALMA-H (Sprachatlas der deutschen Minderheiten im La-Plata-Becken: Hunsrückisch) verwendet, welche sich an der pluridimensionalen und relationalen Dialektologie im Sinne Thuns (1998) orientiert. Dieses Modell basiert auf der Analyse der sprachlichen Variation in verschiedenen Dimensionen (Prinzip der Pluridimensionalität), indem es Zeit (sprachlichen Wandel), Raum (Diatopik und Migration) und Gesellschaft (verschiedene soziale Gruppen) kombiniert. In der vorliegenden Studie wurden Interviews mit 31 zweisprachigen Informanten (Pt/We) durchgeführt, die in vier Gruppen nach Alter (ältere Generation: GII; jüngere Generation: GI - diagenerationelle Dimension) und soziokultureller Schicht (nur Primarschule: Cb, Sekundarschule oder höher: Ca - diastratische Dimension) aufgeteilt wurden. Es wurde eine vereinfachte Version des ALMA-H-Fragebogens verwendet, die zudem dem We angepasst wurde. Die Ergebnisse zeigen eine leichte Reduktion der Verwendung und Kenntnis des Westfälischen bei der jüngeren Generationen (GI), insbesondere in Teutônia (CbGI ) und in Colinas (CaGI und CbGI). Diese Tendenz lässt sich jedoch nicht auf soziokulturelle Faktoren (Ca und Cb) zurückführen, sondern in erster Linie auf Faktoren wie die (externen) Kontakte und die Mobilität der Informanten. Die dialektale Merkmale in der Sprache der Informanten im Taquari-Tal ermöglichen den Vergleich mit der westfälischen Region Hasbergen in der Nähe von Tecklenburg und Osnabrück, Deutschland (Herkunftsregion der Migranten) und lassen Ähnlichkeiten erkennen. Die Daten können auch mit denen des Digitalen Wenker-Atlas (DIWA) verglichen werden. Die Analyse der Territorialität des We unterstreicht die Rolle der Familie als primäre Quelle des Erwerbs der westfälischen Mundart in beiden Generationen, da sich in Kontaktsituationen mit anderen Varietäten oft diese durchsetzen, vor allem Pt und Hdt sowie in geringerem Umfang Hrs. Dies führt zu einem allmählichen Ersatz des Westfälischen durch die portugiesische Sprache, der vor allem von der Schule beeinflusst ist. Bei der älteren Generationen und/oder der höheren soziokulturellen Schicht zeigen die Daten eine stärkere Präsenz von Stdt und Hdt, der Mundart, welche dem StDt am nächsten ist. Schließlich darf man den Einfluss der Religion bei der Weitergabe der deutschen Varietätenmerkmale (insbesondere Hdt) nicht ignorieren, da alle Befragten zu der Evangelischen Lutheranischen Bekenntniskirche gehören (IECLB – Igreja Evangélica de Confissão Luterana no Brasil) und vor allem die ältere Generation den Religionsunterricht in Deutsch besucht hat oder Kontakt mit Texten in Stdt hatte. / A presente Dissertação apresenta as etapas e os resultados de uma pesquisa que objetiva descrever os processos envolvidos na variação e constituição da língua brasileira de imigração alemã vestfaliano (We, também conhecida como sapato-de-pau, Plattdüütsch), identificando aspectos de sua configuração linguística e as territorialidades de uso e manutenção dessa língua em um contexto de plurilinguismo e de contato com variedades do português (Pt) e do alemão (Dt - Deutsch), sobretudo do Hunsrückisch (Hrs), alemão-standard (StDt, Standarddeutsch) e Hochdeutsch local (Hdt), no Vale do Taquari, Rio Grande do Sul, Brasil. Trata-se de uma área linguística bem delimitada que engloba as localidades situadas em Westfália, Teutônia, Colinas e Imigrante. Para a realização do estudo, seguiu-se a metodologia do projeto ALMA-H (Atlas Linguístico-Contatual das Minorias Alemãs na Bacia do Prata: Hunsrückisch), que se orienta pelos pressupostos da dialetologia pluridimensional e relacional, conforme Thun (1998). Esse modelo fundamenta-se na análise da variação linguística em diferentes dimensões (princípio da pluridimensionalidade) que combinam tempo (mudança linguística), espaço (migrações e territorialidades) e sociedade (diferentes segmentos sociais). No presente estudo, realizaram-se entrevistas com 31 falantes bilíngues Pt/We das quatro comunidades, distribuídos em quatro grupos, conforme a idade (geração velha, GII, e jovem, GI – dimensão diageracional) e o nível sócio-cultural (escolaridade básica ou superior, respectivamente Cb e Ca – dimensão diastrática). Foi, para tanto, utilizada uma versão simplificada do questionário do ALMA-H, adaptada ao We. Os resultados apontam uma pequena redução de marcas do vestfaliano nos dados das gerações mais novas (GI), especialmente de Teutônia (CbGI) e Colinas (CaGI e CbGI). Essa tendência não pode, no entanto, ser relacionada ao nível sócio-cultural (Ca e Cb), mas aos contatos e à mobilidade dos informantes. As marcas dialetais ainda presentes na fala dos informantes das localidades do Vale do Taquari permitem reconhecer semelhanças com o vestfaliano falado nas proximidades de Hasbergen, região de Tecklenburg e Osnabrück, na Alemanha (região de origem dos imigrantes), como mostram dados do Digitaler Wenker-Atlas (DiWA). A análise das territorialidades de uso do vestfaliano, adicionalmente à descrição do grau de presença de marcas dessa variedade nos diferentes grupos de fala, releva o papel da família como principal fonte de input dos falantes da variedade vestfaliana em todas as gerações, já que nos espaços públicos prevalecem outras variedades em contato, sobretudo Pt e Hdt e, em menor escala, Hrs. Esta situação traz consigo uma gradativa substituição da língua minoritária We pelo português, influenciada principalmente pela escola. Nas gerações mais velhas e/ou com maior nível de instrução, os dados apontam uma presença maior do StDt e do Hdt, variedade esta muito próxima ao StDt e comum entre alguns falantes das localidades. Por fim, não se pode ignorar a influência da religião na propagação de marcas do alemão (sobretudo Hdt), lembrando que todos os informantes da pesquisa são evangélicos luteranos (IECLB – Igreja Evangélica de Confissão Luterana no Brasil) e, especialmente os das gerações mais velhas, que frequentaram o ensino confirmatório em língua alemã ou tiveram contato com textos escritos em StDt.
682

Espaços de memória e construção de identidades : estudo de dois casos na região de colonização alemã no RS

Baller, Gisele Inês January 2008 (has links)
Neste trabalho buscamos verificar de que maneira dois diferentes espaços, vistos como “lugares de memória”, podem colaborar no reforço e na legitimação da identidade étnica teuto-brasileira. Partindo do pressuposto que a atual importância que esses espaços possuem ou buscam possuir na sociedade está intimamente relacionada com as questões referentes à globalização e conseqüentemente, a relação dessa com a memória e a identidade. Os “lugares de memória” analisados nesta dissertação são o Museu e Arquivo Histórico e Geográfico Henrique Uebel, localizado na cidade de Teutônia e o Parque Histórico de Lajeado, ambos os espaços localizados em municípios de colonização alemã no Rio Grande do Sul. / In this work, we attempt to verify how two different places, seen as "memory places", may collaborate in the reinforcement and legitimacy of the teuto-Brazilian ethnic identity.The current importance those places have our seek to have in society is intimately related to the subjects related to globalization and, consequently, its relation with the memory and identity. The "places of memory" analyzed in this work are Henrique Uebel Museum and its Historical and Geographical Archive, located in the town of Teutônia and the Historical Park of Lajeado, both located in towns of German colonization in Rio Grande do Sul.
683

Religião e produção do outro : mitologias, memórias e narrativas na construção identitária das correntes imigratórias russas no Uruguai

Guigou, L. Nicolás January 2008 (has links)
Ce travail cherche à étudier plusieurs axes en rapport avec un ensemble de thématisations d’intérêt anthropologique. Notre recherche vise à approfondir le domaine du religieux en tant qu’axe de construction identitaire, en interrogeant les mythologies, les mémoires et les récits possibles, dans le cadre de la mémoire collective et sociale d’un groupe spécifique : la communauté rurale appelée San Javier (Département de Rio Negro, Uruguay). La matrice religieuse de cette Colonie s’est installée à partir du processus même de sa création : San Javier a été fondé en 1913, en Uruguay, par un groupe d’iimigrants russes appartenant à la « Comunidad Nueva Israel » (Novo Israilskaia Obchina) /Communauté Nouvelle Israël/, un courant religieux formé vers la moitié du XVIIIe siécle, suite à uns scission de l’Eglise Orthodoxe Russe. Le travail cherche à approfondir les récits des habitants de San Javier, par l’étude des différentes temporalités dont ils ont été sillonnés et par les fragmentations spatiales et temporelles sur lesquelles ces récits ont été bâtis. Un ensemble de fragmentations pénètre dans l’espace de la temporalité où religion et mémoire sont en lien –et signalent le déclin de « Nueva Israel », la religion fondatrice de San Javier. Ces fragmentations construisent plusieurs Autres, à l’intérieur d’un processus d’altérité propre à la Colonie, auquel s’ajoutent les rapports de la Colonie San Javier avec la société nationale uruguayenne et avec l’Union Soviétique, notamment les temporalités de la Terreur, qui ont été vécues par les habitants de San Javier sous l’influence du stalinisme en URSS et de la dictature militaire en Uruguay. De ce fait, cette production de l’Autre a adopté des modalités diverses et l’espace pluralisé et fragmenté que partagent la religion et la mémoire, s’est trouvé peuplé de récits conflictuels qui ont abouti à l’installation d’une tradition de la temporalité « sanjavierina » basée sur et conçue pour le conflit. / Pretendemos, por meio desta pesquisa, unificar diversos eixos que têm a ver com um conjunto de tematizações de interesse antropológico. Nossa pesquisa tenta indagar a esfera do religioso enquanto eixo de construção identitária por meio do estudo das mitologias, memórias e narrativas possíveis no marco da memória coletiva e social de um grupo específico: a comunidade rural denominada Colônia São Xavier (Departamento de Rio Negro, Uruguai). A matriz religiosa dessa Colônia finca-se em seu próprio processo fundacional: São Xavier foi fundada em 1913 no Uruguai por um grupo de imigrantes russos pertencentes à “Comunidade Nova Israel” (Novo Israilskaia Obchina), corrente religiosa cindida da Igreja Ortodoxa Russa em meados do século XVIII. Através desta pesquisa buscamos aprofundar nas narrativas dos habitantes de São Xavier, estudando as diferentes temporalidades que perpassam as mesmas e as fragmentações espaciotemporais sobre as quais estas narrativas se constroem. No espaço da temporalidade que relaciona religião e memória –e que assinala o declínio da Nova Israel, religião fundadora de São Xavier- ingressam um conjunto de fragmentações que constroem vários Outros num processo da alteridade interna à própria Colônia. Acrescentado a isto, as relações da Colônia São Xavier com a sociedade nacional uruguaia e com a União Soviética, e particularmente, as temporalidades do Terror vividas pelos habitantes de São Xavier sob a influência do estalinismo na URSS e a ditadura militar no Uruguai, fazem que essa produção do Outro adquira diversas modalidades, e que o espaço pluralizado e fragmentado onde convivem religião e memória esteja povoado por narrativas conflituosas, estabelecendo-se uma tradição da temporalidade sãoxavierina baseada em e para o conflito. / This research study is intended as a unifying link for a variety of topics that relate to a number of anthropological subject-matters. The research is aimed at an indepth analysis of the religious aspect as the central theme in building an identity. The study investigates mythologies, memories and narratives that can possibly be part of the collective and social memory of a specific group: a rural community known as San Javier (in the Department of Rio Negro, Republic of Uruguay). The religious mold of this colony is a result of its very own founding process. San Javier was founded in 1913 by a group of Russian immigrants who were part of the “New Israel Community” (Novo Israilskaia Obchina), a religious current that broke away from the Russian Orthodox Church in the mid 18th century. In order to attentively study the narratives of the people of San Javier, our work considers, in ample detail, their various temporalities, and the spatial and temporal fragmentations upon which such narratives have been created. A number of fragmentations that constitute several Others as part of an internal alterity process of the colony, are included in the space of the temporality that relates religion and memory – pointing at the decline of New Israel, the religion responsible for the founding of San Javier. Also, such production of the Other assumes a variety of forms, by virtue of the relations of the San Javier colony with Uruguayan society and with the Soviet Union; and in particular, due to the temporalities of Terror experienced by the inhabitants of San Javier during Stalin’s influence in the USSR and during the military dictatorship in Uruguay. In addition to this, the pluralized and fragmented space where religion and memory coexist becomes filled with controversial narratives, determining a tradition of the San Javier temporality, based on and toward conflict. / Pretendemos, por medio de esta investigación, unificar diversos ejes relacionados con un conjunto de tematizaciones de interés antropológico. Nuestra investigación intenta ahondar en la esfera de lo religioso en tanto eje de construcción identitaria, a través de la indagación de las mitologías, memorias y narrativas posibles en el marco de la memoria colectiva y social de un grupo específico: la comunidad rural denominada San Javier (Departamento de Río Negro, Uruguay). La matriz religiosa de esta Colonia se afinca en su propio proceso fundacional: San Javier fue fundado en el año 1913, en el Uruguay, por un grupo de inmigrantes rusos pertenecientes a la “Comunidad Nueva Israel” (Novo Israilskaia Obchina), corriente religiosa escindida de la Iglesia Ortodoxa Rusa a mediados del siglo XVIII. A través de esta investigación tratamos de profundizar en las narrativas de los habitantes de San Javier, estudiando las diferentes temporalidades que atraviesan a las mismas y las fragmentaciones espacio-temporales sobre las cuales estas narrativas se construyen. En el espacio de la temporalidad que relaciona religión y memoria – y que señalan el declino de Nueva Israel, religión fundadora de San Javier- , ingresan un conjunto de fragmentaciones que construyem varios Otros en un proceso de alteridad interna a la propia Colonia . Sumado a esto, las relaciones de la Colonia San Javier con la sociedad nacional uruguaya y con la Unión Soviética, y particularmente, las temporalidades del Terror vividas por los habitantes de San Javier bajo la influencia del estalinismo en la URSS y la dictadura militar en el Uruguay, hacen que esa producción del Otro adquiera diversas modalidades, y que el espacio pluralizado y fragmentado donde conviven religion y memoria, se encuentre poblado por narrativas conflictivas, estableciéndose una tradición de la temporalidad sanjavierina basada en y para el conflicto.
684

Açorianos no Rio Grande do Sul : antecedentes e formação do espaço urbano do século XVIII

Durán Rocca, Luisa Gertrudis January 2009 (has links)
Cette thèse étudie la configuration urbaine initiale des 25 premiers établissements de l´administration coloniale portugaise au XVIII siècle, caractérisés par une forte présence d´ açoriens, sur le territoire constituant aujourd´hui l´Etat du Rio Grande do Sul. Une question plus ample est aussi abordée; elle cherche à vérifier l´existence, ou pas, d´un type d´agglomération spécifique en relation avec l´urbanisme colonial portugais, en considérant les particularités politiques, économiques et sócioculturelles qui ont caractérisé l´occupation et le développement de la région. Le présent travail commence par la formulation de l´hypothèse et par une révision de l´histoire. Le problème de la relation entre migration et culture y est posé et la question du mythe de la açorienneté est révisée. Des références méthodologiques sont présentées, des concepts sont révisés et une structure d´analyse est proposée. Par la suite, un rapport du processus d´occupation de l´actuel territoire du Rio Grande do Sul pendant la période coloniale, est présenté. La recherche se poursuit par la présentation des antécédents, c´est -à dire, par l´analyse de la tradition urbaine portugaise millénaire, dans ses variantes érudite et populaire, à partir de la synthèse des invariabilités et des spécificités dans certaines installations considérées comme représentatives, depuis l´antiquité jusqu´au XVIIIè, dans la Péninsule Ibérique , dans l´archipel des Açores et Madère et dans les territoires luso-américains, mettant l´accent sur la participation des habitants des Açores et de l´archipel de Madère dans l´urbanisation du Brésil. On y décrit également, quelques expériences, fruit de la pensée illustrée, menées en Espagne, au Portugal et en Hispano-Amérique, contemporaines au début de l´urbanisation du Rio Grande do Sul. Ensuite, nous présentons le cadre sócio-économique et culturel de la région et nous procédons à l´analyse de chaque cas dans ses premières étapes. L´analyse spatiale joue un rôle essentiel dans l´argumentation et place la structure descriptive dans une perspective historique. Finalement, nous vérifions l´existence ou l´absence d´une identité d´agglomération açorienne, pour répondre à l´hypothèse lancée, et l´on confirme que, malgré l´indiscutable contribution démographique et soicioculturelle des insulaires, la spatialité des îles dans la plupart des cas étudiés fut altérée par l´interférence de l´urbanisme officiel. / A tese estuda a configuração urbana inicial dos 25 assentamentos estabelecidos pela administração colonial portuguesa no século XVIII no território que hoje constitui o Estado do Rio Grande do Sul, caracterizados em boa parte pela presença açoriana. A questão mais abrangente apresentada refere-se à verificação da existência ou não, de um tipo de aglomeração específico em relação ao urbanismo colonial português, considerando as particularidades políticas, econômicas e sócio-culturais que caracterizaram a ocupação e o desenvolvimento da região. O trabalho inicia com a formulação da hipótese e uma revisão historiográfica. È colocada a relação entre migração e cultura e é revisada a questão do mito da açorianidade. Apresentam-se as referências metodológicas, revisam-se conceitos e propõe-se uma estrutura de analise. Seguidamente apresenta-se o relato do processo de ocupação do atual território sul-rio-grandense durante o período colonial. A pesquisa continua com a apresentação dos antecedentes. Ou seja, a analise da milenar tradição urbana portuguesa em suas variantes erudita e popular, a partir da síntese das invariantes e das especificidades em alguns assentamentos selecionados como representativos, desde a antiguidade até o século XVIII, na península ibérica, nos arquipélagos de Açores e Madeira e nos territórios luso-americanos. Destaca-se a participação de açorianos e madeirenses na urbanização do Brasil. Também se descrevem algumas das experiências urbanísticas contemporâneas ao inicio da urbanização sul-riograndense na Espanha, Portugal e Hispano-américa, produzidas pelo pensamento ilustrado. A seguir apresenta-se um quadro socioeconômico e cultural da região sul-riograndense e analisa-se cada um dos estudos de caso em seus primeiros estágios. A análise espacial desempenha um papel central no argumento e coloca a estrutura descritiva dentro de uma perspectiva histórica. Finalmente verifica-se a existência ou não de uma identidade de aglomeração açoriana para responder a hipótese lançada, confirmando-se que a pesar da indiscutível contribuição demográfica e sociocultural dos ilhéus a espacialidade das ilhas na maioria dos estudos de caso foi alterada pela interferência do urbanismo oficial.
685

O talian entre o italiano-padrão e o português brasileiro : manutenção e substituição linguística no Alto Uruguai gaúcho

Pertile, Marley Terezinha January 2009 (has links)
Questa Tese la se fundamenta ntel àmbito dele risserche a rispeto del "bilinguismo e lìngue in contato" riferente al tema "manutenssion e sustituission del Talian ntea region de Alto Uruguai Gaucho". Versa sora el stùdio de caràter etnogeossossialinguìstico, macroanalìtico abrangendo diferenti posti de na àrea geogràfica significativa de due variante: el portoghese e i diversi dialeti resultanti dal so mescolamento con la lìngua italiana. Come ogetivi genèrichi la tese la ogetiva: a) Stabilir le cause pi relevante e la proporcionalità del so contributo ntel fomento e scambiamento dea lìngua orignària fora dal paese dea lìngua materna e che, ntel novo ambiente, la compartisse segnai de língua minoritària, sia par el pròpio contato dele diferense variante dea lìngua intrà de si stesso, sia par el vero contato con la lìngua magioritària del novo paese. b) Dar el so contributo par na revision del conceto sostitutivo e mortal linguìstico come um fato che sucede, sincrònica e diacronicamene sora el fenòmeno dea esistensa e permanensa dele lìngue, sicome sora el fonsionamento e la ligassion ntrà i sitema linguìstichi doperadi par i bilìngüe. c) Come resultante del studio prevede svèrdere le posssibilità de impianto de na política linguìstica par sodisfar le necessità dea region. El scopo el questiona polìtiche de fomento linguìstico indiressade a le minorie parlante e nó solamente par la manutenssion o pèrdita. El stùdio el camina in diression a la metodologia dialetològica pluridimensional e relassional che la combina la dialetologia del posto a la sossiolinguìstica par meso dea qual se constata in che punto e in che dimension el fenòmeno in question el se sucede, focalisando le sue interrelassion ntel so spassio. Próprio anca ntei stùdi geolinguìstichi poco se gà verificà sora i temi de questa natura. In questo senso, el presente stùdio se difere de altri aspeti sora language shift in general monopontual sentralisada nte na comunità bilìngue, quando se compara contesti diferenti e fatori condissionanti deversi nte na scala de punti, seanca che de nùmero un a quatro. La racolta de informassion in queste località se distende a la etapa de risserca dei aspeti istòrichi, statìstichi e demogràfichi e le interviste semidiretive con simultanietà de informanti. Scominsiando con la anàlise qualitativa dele interviste semidiressionade e dea quantificassion dei apuntamenti dele amostre statìstiche se riva a la identificassion dei fatori de manutenssion e pèrdita dea lìngua de imigrassion. Ga sucedesto na pérdita significativa del talian che la se vincula a fatori come la polìtica de represssion del Stato; a la funsion dea scola come instituission pùblica vinculadora de un insegno monolinguisante e monovarietàbile, fato solamente par meso dea utilisassion del portoghese; anca a la repulsa o mancansa del suporto institussional e al grado de urbanisassion insiemà a la mancansa de consientisassion linguìstica a rispeto del benefìssio del bilingüismo e del doparamento, manutenssion e svolgimento dea lìngua orignària. De altra sorte, vedemo chei fatori che mantien el talian i deventa unidi, con la maniere pi forte a la transmission intergenerassional e a la consentrassion demográfica del grupo de parlanti (omogeneità ètnica). Anca, convien distacar le atitùdine positive dei parlanti, in relación a la lìngua de origine e a la condission de isolamento dele comunità. / Esta Tese se desenvolve no âmbito de pesquisas sobre "bilinguismo e línguas em contato", referente ao tema "manutenção e substituição do talian na região do Alto Uruguai Gaúcho". Constitui-se em um estudo de caráter etnogeossociolinguístico, macroanalítico, envolvendo diferentes pontos de uma área geográfica significativa de confluência de duas variáveis - o português e as diferentes variedades dialetais provenientes da língua italiana. Como objetivos gerais, pretende: a) determinar os fatores mais relevantes e a proporção em que contribuíram para o fomento ou a substituição da língua originária de fora do país e que, no novo meio, compartilha traços de língua minoritária, seja pelo próprio contato das diferentes variantes da língua italiana entre si, seja pelo contato com a língua majoritária do novo país; b) contribuir para uma revisão do conceito de substituição e morte linguística como algo que se dá sincrônica e diacronicamente, na forma de um processo natural e irreversível, ampliando o conhecimento sobre o fenômeno da existência e permanência das línguas, bem como sobre o funcionamento e o entrelaçamento de sistemas linguísticos empregados por bilíngues; c) aportar, pelo resultado do estudo, possibilidades de implantação e implementação de uma política linguística voltada às necessidades da região. O enfoque volta-se para políticas de fomento linguístico dirigidas às minorias e não mais somente para a manutenção ou perda. O estudo segue a linha da metodologia dialetológica pluridimensional e relacional, que combina a dialetologia areal com a sociolinguística, através da qual se verifica em que pontos e em que dimensões e parâmetros o fenômeno em questão está ocorrendo, focalizando as suas interrelações no espaço. Mesmo nos estudos geolinguísticos, pouco se tem explorado temas dessa natureza. Neste sentido, o presente estudo distingue-se dos demais enfoques sobre language shift, geralmente monopontuais, centrados em uma comunidade bilíngue, ao comparar contextos diferentes e fatores condicionadores diversos em uma rede de pontos, mesmo que em número de apenas quatro. A coleta de dados nessas localidades incluiu as etapas de pesquisa dos aspectos históricos, estatísticos e demográficos e as entrevistas semidirigidas com simultaneidade de informantes. A partir da análise qualitativa das entrevistas semidirigidas e da quantificação dos dados das amostras estatísticas, os resultados identificaram diferentes fatores de manutenção e perda da língua de imigração. Houve perda significativa do talian que está vinculada a fatores como a política de repressão do Estado; ao papel da escola como instituição pública vinculadora de um ensino monolingualizador e monovarietal realizado somente através do uso do português; ao desprezo ou ausência de suporte institucional e ao grau de urbanização aliado à falta de uma conscientização linguística sobre os benefícios do bilinguismo e o uso e manutenção da língua de origem. Por outro lado, também se verifica que os fatores que mantêm o talian estão ligados, em maior força, à transmissão intergeracional e à concentração demográfica do grupo de fala (homogeneidade étnica). Também estão em destaque as atitudes positivas dos falantes em relação à língua de origem e o estado de isolamento das comunidades. / This Thesis is part of a group of researches on "bilingualism and languages in contact", related to the theme "maintenance and replacement of the talian in the Alto Uruguai Gaúcho region". It is a study with an ethnogeossociolinguistic, macro-analytic character, which includes different locations from a significant geographical area of the confluence of two variables - the Portuguese and the different dialects from the Italian language. Our general goals are: a) to determine the most important facts and their contribution to the promotion or replacement of the language from outside the country, which in the new environment shares traits of a minority language, either by the contact with different variants of the Italian language among themselves, or by the contact with the majority language of the new country; b) to contribute to the review of the replacement concept and linguistic death as something that occurs synchronic and diachronically as a natural and irreversible process, expanding the knowledge on the language existence and permanence phenomenon, as well as on the operation and intertwining of the linguistic systems employed by bilinguals; c) to point out, through the results of the study, possibilities of establishing and implementing a language policy geared to the needs of the region. The focus emphasizes the policies to encourage language targeted for minorities rather than for the maintenance and loss. The study follows the line of multidimensional and relational dialectology methodology, which combines the areal dialectology with the sociolinguistics, through which it can be checked in which points, dimensions and parameters the phenomenon in question is occurring, focusing on their interrelationships in space. Even in the geolinguistic studies, these themes have not been much exploited. Thus, this study differs from other approaches about language shift, which are generally monopontuals, and centered on a bilingual community, since it compares different contexts and diverse conditioning factors in a network of points, even though in the reduced number of four. The data collected in these communities included the stages of research of historical, statistical and demographic and semi-directed interviews with simultaneity of informants. From the qualitative analysis of the semi-directed interviews and the quantification of the data of statistical samples, the results showed different factors of maintenance and loss of the language of immigration. There was a significant loss of the talian that is linked to factors such as the policy of repression of the State; to the role of the school as a public institution in charge of a monolingual and monovarietal teaching achieved exclusively through the use of the Portuguese; to disregard or lack of institutional support and the degree of urbanization combined with the lack of linguistic awareness about the benefits of bilingualism, and the use and maintenance of the language of origin. On the other hand, it is also observed that the factors that maintain the talian are more strongly linked to the intergenerational transmission and demographic concentration of the speech group (ethnic homogeneity). Moreover, the positive attitudes of speakers in relation to the language of origin and the state of isolation of communities are highlighted.
686

Variação e contatos linguísticos do vestfaliano rio-grandense falado no Vale do Taquari

Horst, Aline January 2014 (has links)
Die vorliegende Dissertation stellt die Schritte und die Ergebnisse einer Untersuchung vor, die die Beschreibung der Entstehung und Veränderung der Westfälischen Einwanderungsmundart in Brasilien (im folgenden We, auch als sapato-de-pau oder Plattdüütsch bekannt) zum Ziel hat. Dazu gehören vielfältige Aspekte wie die Rolle des We im lokalen und regionalen Varietätengefüge, seine Territorialität sowie Merkmale des Gebrauchs und des Erhalts dieser Sprache im Kontext der Mehrsprachigkeit und des Kontakt zum Portugiesischen (Pt) und anderen deutschen Varietäten (Dt - Deutsch), vor allem Hunsrückisch (Hrs), Standarddeutsch (Stdt) und lokales Hochdeutsch (Hdt) im Taquari-Tal in Rio Grande do Sul, Brasilien. Dieses geographisch eingrenzbare Gebiet umfasst die westfälischsprachigen Ortschaften in den Bezirken Westfália, Teutônia, Colinas und Imigrante. In der Studie wird die Methodik des Projekts ALMA-H (Sprachatlas der deutschen Minderheiten im La-Plata-Becken: Hunsrückisch) verwendet, welche sich an der pluridimensionalen und relationalen Dialektologie im Sinne Thuns (1998) orientiert. Dieses Modell basiert auf der Analyse der sprachlichen Variation in verschiedenen Dimensionen (Prinzip der Pluridimensionalität), indem es Zeit (sprachlichen Wandel), Raum (Diatopik und Migration) und Gesellschaft (verschiedene soziale Gruppen) kombiniert. In der vorliegenden Studie wurden Interviews mit 31 zweisprachigen Informanten (Pt/We) durchgeführt, die in vier Gruppen nach Alter (ältere Generation: GII; jüngere Generation: GI - diagenerationelle Dimension) und soziokultureller Schicht (nur Primarschule: Cb, Sekundarschule oder höher: Ca - diastratische Dimension) aufgeteilt wurden. Es wurde eine vereinfachte Version des ALMA-H-Fragebogens verwendet, die zudem dem We angepasst wurde. Die Ergebnisse zeigen eine leichte Reduktion der Verwendung und Kenntnis des Westfälischen bei der jüngeren Generationen (GI), insbesondere in Teutônia (CbGI ) und in Colinas (CaGI und CbGI). Diese Tendenz lässt sich jedoch nicht auf soziokulturelle Faktoren (Ca und Cb) zurückführen, sondern in erster Linie auf Faktoren wie die (externen) Kontakte und die Mobilität der Informanten. Die dialektale Merkmale in der Sprache der Informanten im Taquari-Tal ermöglichen den Vergleich mit der westfälischen Region Hasbergen in der Nähe von Tecklenburg und Osnabrück, Deutschland (Herkunftsregion der Migranten) und lassen Ähnlichkeiten erkennen. Die Daten können auch mit denen des Digitalen Wenker-Atlas (DIWA) verglichen werden. Die Analyse der Territorialität des We unterstreicht die Rolle der Familie als primäre Quelle des Erwerbs der westfälischen Mundart in beiden Generationen, da sich in Kontaktsituationen mit anderen Varietäten oft diese durchsetzen, vor allem Pt und Hdt sowie in geringerem Umfang Hrs. Dies führt zu einem allmählichen Ersatz des Westfälischen durch die portugiesische Sprache, der vor allem von der Schule beeinflusst ist. Bei der älteren Generationen und/oder der höheren soziokulturellen Schicht zeigen die Daten eine stärkere Präsenz von Stdt und Hdt, der Mundart, welche dem StDt am nächsten ist. Schließlich darf man den Einfluss der Religion bei der Weitergabe der deutschen Varietätenmerkmale (insbesondere Hdt) nicht ignorieren, da alle Befragten zu der Evangelischen Lutheranischen Bekenntniskirche gehören (IECLB – Igreja Evangélica de Confissão Luterana no Brasil) und vor allem die ältere Generation den Religionsunterricht in Deutsch besucht hat oder Kontakt mit Texten in Stdt hatte. / A presente Dissertação apresenta as etapas e os resultados de uma pesquisa que objetiva descrever os processos envolvidos na variação e constituição da língua brasileira de imigração alemã vestfaliano (We, também conhecida como sapato-de-pau, Plattdüütsch), identificando aspectos de sua configuração linguística e as territorialidades de uso e manutenção dessa língua em um contexto de plurilinguismo e de contato com variedades do português (Pt) e do alemão (Dt - Deutsch), sobretudo do Hunsrückisch (Hrs), alemão-standard (StDt, Standarddeutsch) e Hochdeutsch local (Hdt), no Vale do Taquari, Rio Grande do Sul, Brasil. Trata-se de uma área linguística bem delimitada que engloba as localidades situadas em Westfália, Teutônia, Colinas e Imigrante. Para a realização do estudo, seguiu-se a metodologia do projeto ALMA-H (Atlas Linguístico-Contatual das Minorias Alemãs na Bacia do Prata: Hunsrückisch), que se orienta pelos pressupostos da dialetologia pluridimensional e relacional, conforme Thun (1998). Esse modelo fundamenta-se na análise da variação linguística em diferentes dimensões (princípio da pluridimensionalidade) que combinam tempo (mudança linguística), espaço (migrações e territorialidades) e sociedade (diferentes segmentos sociais). No presente estudo, realizaram-se entrevistas com 31 falantes bilíngues Pt/We das quatro comunidades, distribuídos em quatro grupos, conforme a idade (geração velha, GII, e jovem, GI – dimensão diageracional) e o nível sócio-cultural (escolaridade básica ou superior, respectivamente Cb e Ca – dimensão diastrática). Foi, para tanto, utilizada uma versão simplificada do questionário do ALMA-H, adaptada ao We. Os resultados apontam uma pequena redução de marcas do vestfaliano nos dados das gerações mais novas (GI), especialmente de Teutônia (CbGI) e Colinas (CaGI e CbGI). Essa tendência não pode, no entanto, ser relacionada ao nível sócio-cultural (Ca e Cb), mas aos contatos e à mobilidade dos informantes. As marcas dialetais ainda presentes na fala dos informantes das localidades do Vale do Taquari permitem reconhecer semelhanças com o vestfaliano falado nas proximidades de Hasbergen, região de Tecklenburg e Osnabrück, na Alemanha (região de origem dos imigrantes), como mostram dados do Digitaler Wenker-Atlas (DiWA). A análise das territorialidades de uso do vestfaliano, adicionalmente à descrição do grau de presença de marcas dessa variedade nos diferentes grupos de fala, releva o papel da família como principal fonte de input dos falantes da variedade vestfaliana em todas as gerações, já que nos espaços públicos prevalecem outras variedades em contato, sobretudo Pt e Hdt e, em menor escala, Hrs. Esta situação traz consigo uma gradativa substituição da língua minoritária We pelo português, influenciada principalmente pela escola. Nas gerações mais velhas e/ou com maior nível de instrução, os dados apontam uma presença maior do StDt e do Hdt, variedade esta muito próxima ao StDt e comum entre alguns falantes das localidades. Por fim, não se pode ignorar a influência da religião na propagação de marcas do alemão (sobretudo Hdt), lembrando que todos os informantes da pesquisa são evangélicos luteranos (IECLB – Igreja Evangélica de Confissão Luterana no Brasil) e, especialmente os das gerações mais velhas, que frequentaram o ensino confirmatório em língua alemã ou tiveram contato com textos escritos em StDt.
687

Compatriotas franceses ocupam a fronteira : imigração e comércio na fronteira oeste do Rio Grande do Sul : (segunda metade do século XIX)

Volkmer, Márcia Solange January 2013 (has links)
La recherche cartographie la présence et analyse l'inclusion sociale et économique des immigrants français à la frontière ouest du Rio Grande do Sul. Il s’agit d’individus qui traversent l'océan Atlantique attirés par les politiques d'immigration des États de la Plata et finissent par s'installer dans les villes d’Itaqui, Uruguayana et San Borja au milieu du XIXe siècle. Durant cette période, lors de l'ouverture des rivières du bassin de la Plata à la navigation internationale, ces petites villes frontalières se sont développées commercialement, permettant un réseau de fournisseurs, transporteurs et commerçants tout au long de la région parcourue par le fleuve Uruguay. Le travail analyse la dynamique économique et met en évidence les manières d'agir des immigrants français, qui ont établi des relations d’entraide avec leurs compatriotes et tissé des liens avec d'autres groupes sociaux, garantissant leur intégration dans une zone régionale de commerce transfrontalier. / A presente pesquisa mapeia a presença e analisa a inserção econômica e social dos imigrantes franceses na Fronteira Oeste do Rio Grande do Sul. Trata-se de indivíduos que cruzam o Oceano Atlântico atraídos pelas políticas de imigração dos Estados platinos e acabam se estabelecendo nas cidades de Itaqui, Uruguaiana e São Borja em meados do século XIX. Nesse período, quando acontece a abertura dos rios da Bacia Platina para a navegação internacional, essas pequenas vilas fronteiriças desenvolvem-se comercialmente, habilitando uma rede de fornecedores, transportadores e comerciantes ao longo de toda a região integrada pelo rio Uruguai. O trabalho analisa essa dinâmica econômica e evidencia as formas de atuação dos imigrantes franceses, que estabeleceram relações de amparo com os seus compatriotas e teceram vínculos com outros grupos sociais, garantindo a sua inserção num espaço regional de negócios transfronteiriços. / This research maps the presence of French immigrants and analyses the economic and social inclusion of these individuals in the West border of Rio Grande do Sul. These immigrants crossed the Atlantic Ocean attracted by the immigration policies of the La Plata States, settling in Itaqui, Uruguaiana e São Borja in the mid-nineteenth century. During that period, when the opening of the rivers of La Plata Basin for International navigation happens, these small border towns commercially develop, enabling a network of suppliers, transporters and traders throughout the Uruguay River. This thesis analyses such economic dynamics and also highlights the ways of acting of French immigrants, who established relationships of support with their compatriots and wove bonds with other social groups, ensuring their inclusion in a regional area of cross-border business.
688

As origens de quatro arquitetos imigrantes alemães e sua obra habitacional no Rio Grande do Sul no início do século XX

Grieneisen, Vera January 2013 (has links)
Die vorliegende Arbeit soll zur Forschung zur Einwirkung deutscher Baukultur duntersucht den Beitrag der deutschen Einwanderung der Architetkturgeschichte Porto Alegres beitragen indem sie die Eigentümlichkeit, die das Stadtbild durch das Miteinander luso-brasilianischer und deutscher Kultur erhalten hat. Sie stellt Wohnungsbauten von vier Archietkten deutschen Ursprung vors, die Anfang des 20ten Jahrhunderts nach Rio Grande do Sul gekommen waren. Hermann Menchen, Julius Rieth, Franz Filsinger und Gerhard Krause waren vier von circa einhundert deutschen Architekten und Bauunternehmern die zur Zeit der Velha Rebublica in Rio Grande do Sul wirkten. Da alle vier in Deutschland studierten und arbeiten bevor sie nach Brasilien kamen, ist ihr brasilianisches Werk von Einflüssen deutscher Architektur geprägt, deren Vorstellung Ziel dieser Arbeit ist . Basierend auf allgemeinen Informationen über die damals aktuellen Ströhmungen in Deutschland, über die Lehranstalten und die Städte die sie kannten – im Falle von Rieth auch über in Deutschland gebaute Werke – versucht die vorliegende Arbeit einen neuen Blick auf das rio-grandensische Werk dieser Deutschen zu lenken, die auf bemerkenswerte Weise zur allmählichen Aufgabe der historistischen Architektur und zur Suche nach formal und räumlich neuen Lösungsansätzen beigetragen haben. / O presente trabalho retoma o tema da contribuição da imigração alemã à arquitetura no Rio Grande do Sul, tema já estudado nas últimas décadas, sobretudo por Günter Weimer, buscando agora avançar na análise de elementos e características arquitetônicas que foram trazidas da Alemanha e influenciaram a produção local. Para isto, a pesquisa examina em particular os casos de quatro arquitetos imigrantes alemães, seus contextos de origem e formação na Alemanha e sua produção arquitetônica habitacional aqui no estado nas primeiras décadas do século XX. Hermann Menchen, Julius Rieth, Franz Filsinger e Gerhard Krause foram quatro de aproximadamente uma centena de arquitetos e construtores alemães, ou germânicos, que atuaram no estado durante a Republica Velha. Como todos eles estudaram e trabalharam na Alemanha antes de sua vinda para o Brasil, sua obra aqui é marcada pela influência alemã, objeto desta pesquisa. Com o estudo, portanto, de seus contextos de origem, sobre os movimentos de cultura na Alemanha da época, sobre as instituições de ensino, as cidades que conheciam e a produção arquitetônica que lhes pode ter servido de referência – no caso de Rieth, também através da apresentação de obras construídas na Alemanha –, o presente trabalho pretende estimular um novo olhar sobre a obra rio-grandense destes alemães, com análises de projetos de casas e prédios habitacionais, que contribuíram para o paulatino abandono da arquitetura eclética, rumo a novas soluções formais e espaciais. / The present work reexamines the contribution of German immigration to the architecture of Rio Grande do Sul, a subject which has already been studied in the past few decades chiefly by Günter Weimer, now aiming at expanding the analyses of the architectural elements and characteristics which were brought from Germany and influenced the local production. This research thus examines in particular the cases of four German architects who came to Brazil in the early 20th century, their contexts of origin and architectural training in Germany, and their projects of houses in Rio Grande do Sul during the first decades of the that century. Hermann Menchen, Julius Rieth, Franz Filsinger and Gerhard Krause were four of about a hundred architects and builders of German origin that worked at the time of the República Velha (1889-1930) in Rio Grande do Sul, southernmost state of Brazil. Since all four of them had studied and worked in Germany before coming to Brazil, their Brazilian work is marked by German influences, the object of this study. Thus, with the study of their contexts of origin, about the German cultural movements of the time, about architectural institutions and training, the towns they knew and the architectural production which may have influenced their own – and, in the case of Rieth, looking also at the works he built in Germany –, this paper tries, analysing projects of houses, to shed a new light on the Brazilian work of these Germans, who contributed to the progressive abandonment of the architecture of Eclecticism, thus searching for a new formal and spatial approach to architecture.
689

Literatura e história: diálogos na sala de aula

Engel, Odilse Grasselli 30 November 2007 (has links)
Proposta de diálogo interdisciplinar entre Literatura e História, com o propósito de discutir de que forma o texto literário pode ser aproveitado nas aulas de História do Ensino Médio. Investigação da ideologia subjacente a livros didáticos do Ensino Médio e sua assimilação acrítica pelos alunos-leitores. Verificação e análise da presença ou não da Literatura em manuais didáticos do Ensino Médio, bem como da abordagem de fatos históricos ocorridos no Rio Grande do Sul, como a Revolução Farroupilha e a imigração italiana. Com ênfase no papel da educação e tendo como objeto de estudo o romance A Cocanha, de José Clemente Pozenato, procura sensibilizar a prática docente da área de História para a percepção de que a ficção literária constitui um instrumento eficaz no processo de ensino-aprendizagem. / Interdisciplinary dialogue approach proposal inserted between History and Literature, in order to discuss how a literary text can be used in History classes of High School. A research into the underneath ideology at educational books and their acritical assimilation by readerstudents. Checking and analysing the presence or not of Literature in High School educational text-books, as well as the approach of historical facts that happened in Rio Grande do Sul, like Revolução Farroupilha and Italian Immigration. Giving emphasis to the Educational role and having in mind, as a study object, the novel A Cocanha by José Clemente Pozenato, it looks for touching the teaching practice of History and allows to realize that literary fiction is an effective instrument(way) in teaching-learning process.
690

À esquerda do pai: a narrativa de Lavoura Arcaica na literatura e no cinema

Sarmento, Rosemari 11 August 2008 (has links)
Esta dissertação situa-se na intersecção da literatura com o cinema. O objetivo é lançar um olhar sobre os seus respectivos processos de criação e significação, considerando suas especificidades. Pois mesmo quando parte de um texto literário, o cinema diverge, ultrapassa e atravessa a linha de partida, apresentando diferentes dimensões e processos. Como a literatura e o cinema operam num mesmo espaço, o da narratividade, em um segundo momento, uma análise comparativa é feita, onde as duas obras (o romance e o filme homônimo Lavoura arcaica) e seus textos são confrontados a partir de alguns de seus procedimentos narrativos. Dentro do recorte adotado problematiza-se em que medida o romance e o filme representam o conflito pai/tradição (Iohána) versus filho/modernidade (André), vinculando-o diretamente à questão da cultura regional decorrente do confronto da tradição do imigrante libanês, descendente de uma cultura judaica e cristã, com outro território regional e cultural. Ou seja, procura-se mostrar como esta é percebida e construída através do discurso literário de Raduan Nassar e, posteriormente, traduzida e constituída no discurso fílmico de Luiz Fernando Carvalho. / This dissertation is situated at the intersection of literature and cinema. The objective is to launch a new look on its respective creation and signification methods, considered as their specificities. Therefore, even if constructed in part or entirely from a literary text, cinema diverges, exceeds and crosses the initial status, presenting different dimensions and processes. As literature and cinema operate in the same environment, the one of narration, in a second moment, a comparative analysis is made from both works (the romance and the film Lavoura arcaica) and its texts are confronted thru some of its narrative procedures. From the adopted study approach, it is problematized in which measure the romance and the film do present the conflict father/tradition (Iohána) versus son/modernity (André), tying it directly with the question of regional culture decurrent from the conflict between the Lebanese tradition, descendent from a Jewish and Christian immigration culture, and another regional and cultural territory. It shows then how such confrontation is perceived and constructed from the literary speech of Raduan Nassar and, later, translated and constituted into the filmic speech of Luiz Fernando Carvalho.

Page generated in 0.0199 seconds